Elke backpacker die gaat reizen zal met drugs te maken krijgen. Er zijn genoeg reizigers die gebruik maken van de joints of cocaïne die makkelijk verkrijgbaar is. De keerzijde zijn de reizigers de komende paar jaar in de beruchte "Bangkok Hilton" gevangenis mogen verblijven of die dood op hun kamer worden gevonden.

Drugs is bijna overal ter wereld verkrijgbaar en als backpacker hoef je er niet eens naar op zoek, als “rijke westerling” zal de verkoper jou wel vinden. Of het nu het “psssst pssst wanne buy drugs” is van wat je meestal hoort in Arabische landen of het veel openlijkere gedrag in Azië of Latijns Amerika je kunt er niet omheen. In bepaalde plaatsen zoals Vang Vieng en op de 4000 island in Laos staat de “happy pizza” gewoon op de menukaart.

Het is echt niet alleen het lichtere spul dat vrij verkrijgbaar is. In een bar in Honduras demonstreerden twee Nederlanders even hoe je bij de barman gewoon om coke kan vragen en er binnen vijf minuten een voorraadje gebracht wordt. (Dat ging nog wel bijna mis omdat ze beide hadden gevraagd en de twee concurrerende dealers vonden dat ze dan dus maar twee pakjes moesten afnemen)

Na de dood van twee backpackers (mogelijk door een overdosis) in Laos is het onderwerp drugs en backpacken weer actueel. Maar in tegenstelling tot wat wij vaak denken is dit zeker geen recent fenomeen. Voordat er überhaupt een Lonely Planet reisgids was waren de hippies de backpackers van nu. Het bekende hippie trail ging langs de drie K’s . Kabul (Afghanistan), Kathmandu (Nepal) en Kuta Beach (Bali, Indonesië). Een van de redenen dat Kabul zo populair was, was de vrije verkrijgbaarheid van opium.  In Kathmandu was er toen nog nauwelijks anti-drugs wetgeving en in “freak street” werd elke soort drugs openlijk verhandeld. Er gaan zelf verhalen dat je als je uit eten ging je specifiek moest zeggen dat je geen “happy meal” wilde hebben omdat dit de strandaard was.

Tegenwoordig zijn de regels in Nepal veel strenger, maar nog steeds zijn er genoeg reizigers die tijdens de Annapurna circuit het niet na kunnen laten zelf wat te oogsten van de diverse wietvelden langs de route. Bezit van drugs kan je boetes maar ook 20 jaar cel opleveren. Op dit moment zitten in Nepal meer dan 100 buitenlanders in de cel vanwege drugs gerelateerde overtredingen.

Landen met erg strenge regels voor drugsbezit zijn Verenigde Arabische Emiraten, Iran, Indonesië, Singapore, Maleisië en Thailand. Zeker die laatste landen zijn erg populair onder backpackers die zich niet bewust zijn van de regels. Maar denk maar niet dat je er met die reden onderuit komt, eind 2011 kreeg een 14 jarige Australische jongen nog 2 maanden celstraf voor het kopen 4gram marihuana in Indonesie. De 2 maanden zijn nog mazzel vergeleken bij de 12 jaar die hij had kunnen krijgen. Dat de omstandigheden in een cel in zo’n land wel heel wat anders zijn dan in Nederland spreekt voor zich.

Gebruik ook je verstand wanneer je zelf geen drugs koopt maar wel meedoet wanneer een andere backpacker of de vriendelijke barman een joint rond laat gaan, ook dit is strafbaar.  

Voordat ik ging backpacken had ik nooit over drugs gebruik in het buitenland nagedacht, naar mijn idee was het overal behalve in Nederland illegaal omdat er ons altijd verteld word dat wij zulke vrije wetten hebben. In Peru rookten de kinderen in mijn gastgezin graag een jointje in het weekend en vertelden dat dit niet strafbaar is. En inderdaad is er sinds 1982 een wet in Peru die zegt dat het bezit voor persoonlijk gebruik en directe consumptie van vijf gram coca pasta of 2 gram cocaïne of 8 gram marihuana (dus niet allemaal tegelijk) niet strafbaar is. Ook landen zoals Mexico, Costa Rica en Ecuador hebben soortgelijke regels.  Als je als toerist dan toch wat wilt gebruiken kies dan zo’n land.

Wat trouwens niet betekend dat de in deze landen de politie niet alsnog graag gebruik maakt van de onwetende westerling om wat smeergeld te regelen als ze je aanhouden.

Maar zelfs als je geen kans hebt om in de gevangenis te komen dan is het risico wat de drugs met je gezondheid en veiligheid kan doen erg groot. Niemand test de kwaliteit van de drugs die te koop aangeboden wordt ook niet in landen zoals Laos en Cambodja waar “happy” producten openlijk aangeboden worden maar toch echt illegaal zijn. De kans op een beroving of een ongeluk is veel hoger wanneer je zelf van de wereld bent en waarbij je bij alcohol vaak zelf nog wel door hebt dat je over je grens gaat kan drugs onverwacht hard aankomen. Maar ook een ongeplande overdosis is een reëel risico. Laat de reis van je leven niet de laatste reis van je leven worden.

Krijg jij op reis wel eens drugs aangeboden en hoe ga jij om met drugs op reis?

Geschreven door Tikva .. op 13 Feb 2014 08:42.