Uiteraard kan goedkoper reizen een optie zijn, maar ik vraag me dan toch af of reizen wel écht leuk is als je bij praktisch alles wat je doet eerst moet afwegen of het budgettair wel mogelijk is. Vrijheid begint wat mij betreft toch met een zekere mate van financiële zorgeloosheid.Erik schreef:@WizardOfOss voor beide is toch wel een oplossing te vinden? Of goedkoper reizen (en vooraf keihard werken voor een hongerloontje) of overleggen met je baas of je een tijdje weg mag.
En als je eenmaal werkt, een huis en wellicht een partner of zelfs een gezin hebt valt er in overleg vast wel een mouw aan te passen, maar een paar maanden onbetaald verlof hakken er uiteraard dan wel meteen dubbel zo hard in: juist in een periode dat je even flink wat geld uit zal geven loop je duizenden euro's aan inkomsten mis terwijl de meeste vaste lasten gewoon doorlopen. Ineens ligt die eerder genoemde financiële zorgeloosheid toch weer een stukje lastiger...
Maar eerlijk is eerlijk: achteraf gezien vind ik het jammer dat bij mij het reisvirus pas laat heeft toegeslagen, en dat ik na m'n studie niet eerst nog ben wezen reizen. Dat was nog in een tijd dat je kon studeren zonder dik in de schulden te duiken, en ik had dan ook best wat spaargeld opgebouwd, dat had geen belemmering hoeven zijn. Maar ik was alweer twee jaar aan het werk toen ik überhaupt voor het eerst in een vliegtuig stapte, en het Azië-virus sloeg nog pas 5 jaar later toe...
Maar om aan te haken bij de vraag van TS: als je zin hebt en de (financiële) mogelijkheden hebt, gewoon gaan. Later komen er waarschijnlijk alleen maar meer beren op de weg.
