Ha, ik ben ook helemaal pro-WWOOF. Ik heb op bijna 15 verschillende WWOOF-bedrijven in Australië gewerkt en verder nog één in Ierland bezocht. Voor mij is het dé manier om een land te leren kennen. De mooiste/grappigste verhalen die ik heb uit Australië over heb gehouden komen vrijwel zonder uitzondering van WWOOF-plekken: struinen dwars door nationaal park The Grampians (nee, niet over de paden), schapen leren scheren, schapen tellen, de kans om little dessert NP goed te bezoeken, 's nachts met zaklampen op weg om sugargliders en andere possumachtigen te zoeken, urenlang spelletjes spelen, op zoek naar vogelbekdieren, een schuur opruimen waar je de meest oude rodeospullen tegenkomt, iedere namiddag zwemmen, grotten bezoeken die anders nooit bezocht worden, yabbies leren vangen (en klaarmaken), leren hoe het is om te leven vrijwel zonder water, biljarttoernooi met de locals, feestjes met de locals, flying doctors, leren metselen, moestuin aanleggen in de outback, als enige vrijgezellig jongedame in een dorp van 30 inwoners verschijnen (met alle gevolgen van dien😉, yabbie's vangen met een 'road killed', leren lasso werpen, leren paardrijden, eindeloze wandelingen maken, zorgen voor gewonde/verweesde joey's (jonge kangoeroe's) en andere dieren, het onderwerp van affectie worden van een totaal verliefde kangoeroe (met alle gevolgen van dien), eindeloze 'barbie's' met je hosts en hun familie, varkens castreren, stieren castreren, leven van wat het land oplevert, wol leren uitzoeken, 'drinking mate' worden van de eigenaar, quad en motor leren rijden, kennis maken met een bedrijf bijna zo groot als een provincie hier, outback-begrafenis meemaken, meegenomen worden naar plekken waar nog vrijwel nooit iemand is geweest, slapend in een swag, outback-boerderij-veiling meemaken, mensen ontmoeten waar je nog steeds contact mee hebt, na tien jaar terugkeren naar Australië en nog steeds welkom zijn op sommige bedrijven maar nu in de luxe logeerkamer...
Maar het was niet allemaal zonneschijn. Ik heb ook wel eens op een bedirjf gezeten met mensen waar het totaal niet mee klikte en waar ik me uitgebuit voelde of waar ik werk moest doen wat ik echt niet aankon. Maar die ervaringen wegen niet op tegen de geweldige ervaringen hierboven.
Sommige bedrijven bleef ik een weekje, anderen zat ik weken (langste was geloof ik zes of zeven weken).
Ook ik heb twee reizen alles met het openbaar vervoer gedaan. De eigenaren laten je weten waar ze je kunnen oppikken. Ik heb nog nooit een bedrijf getroffen waar ik niet naar toe kon vanwege het feit dat ik geen eigen vervoer had.
Ik vind het niet zo heel gek om hier een apart topic van te maken. Het argument dat wwoof-adressen komen en gaan gaat volgens mij ook op voor hostels. Ik heb zelfs het idee dat hostels misschien wel blijven in naam maar dat de inhoud vaker wijzigt dan wwoof-hosts. Tenminste: de mensen die op dat moment in een hostel verblijven (zowel gasten als -vaak tijdelijk- personeel) maken of een hostel gezellig is of niet. Ik ben nu drie keer in Australië geweest en bezocht soms dezelfde hostels. Het was er nooit hetzelfde!
Bij een wwoof-bedrijf blijft in elk geval de host hetzelfde en daar kun je dus wel degelijk iets over vertellen. Die verandert, naar mijn mening, veel minder.
Ik zou nu echt moeten opzoeken in het boek (dat ik overigens nog steeds ergens heb liggen als goede herinnering) op welke bedrijven ik precies ben geweest om er iets over te kunnen schrijven. Als er een topic wordt geopend en ik heb tijd, dan wil ik dat best doen.