tlijkt een eeuwigheid geleden sinds ik hier en in andere draadjes nog eens iets gepost heb.
Mijn ogen naar aanleiding van mijn lensimplantaten zijn nog altijd niet echt optimaal... een boek lezen lukt totaal niet en naarmate de dag verloopt pijn in mijn ogen (precies zand en een drukkend gevoel)
Voorts heb ik het gevoel dat ik gewoon elke dag tegen mijn zin naar het werk toe ga. Uiteindelijk loopt mijn contract eind december af... en dan is het weer kut dat ik geen werk heb en bijgevolg ook weinig inkomsten.
Na enkele weken thuis loop ik de muren op omdat dit ook niet echt iets voor mij is. Verveel me dan kostelijk en kan me niet nuttig maken.
't is niet dat ik niet wil werken maar alle baantjes zijn me zo vlug kotsbeu... en zeggen dat ik nog een 30 jaar moet werken.
Hoe staan jullie tegenover je job/werk?? Is het idealistisch van mij om te denken dat er veel mensen, behalve ik,

De laatste tijd loop ik echt niet goedgehumeurd rond...gisteren een vrije dag gehad en vandaag ook... en gisteren kon ik alleen maar denken... shit, zondag heb ik een vroege dienst. Maar maandag ben ik dan terug thuis... tis echt aftellen naar de vrije dagen...
En daarbij komt nog eens dat Bjorn het ook echt kut begint te vinden op zijn werk... hij is verpleegkundige en volgens hem, waar ik wel kan inkomen, zijn alle dagen hetzelfde van werk.
Elke dag zegt hij wel eens een: dat het maar vlug augustus is, dan zijn we weg.
Gelukkig is er Barcelona om naar uit te kijken alhoewel dat ik daar nu eigenlijk nog niet mee bezig ben.
Soit, terug dus naar mijn vraagje... hoe staan jullie tegenover je job, carriere,...