Mijn ouders verbieden me te reizen

[Globeskater]

Ik ken de reactie van ouders wel een beetje.. ik overleg meestal nog wel even waar ik alleen heen wil, maar als ze het echt niet zien zitten kies ik nog wel eens een andere bestemming, laat ik mijn ouders aan het idee wennen en ga ik een jaar later.. gelukkig heb ik ondertussen al heel wat landen alleen bezocht dus ze weten dat ik wel de juiste keuzes maak.. en ze beseffen ook dat in Europa er ook wel wat kan gebeuren. Maar meestal laat ik ze thuis rustig of snel als het moet aan het idee wennen en dan laat ik zien wat ik wil bezoeken en dat ik weet wat ik doe dus dan neem ik snel al zorgen bij ze weg

[Metor]

Is vaak wennen voor de ouders. Die willen immers het beste voor het kind en denken daarom ook anders over zaken. Wel vraag ik mijn ouders altijd om advies, levenservaring moet je immers gebruik van maken. Dat wil niet zeggen dat ik het ook altijd volg

Zelf ga ik binnenkort weer eens voor langere tijd van huis. Ondertussen wat blijven hangen in NL en carriere opgebouwd en juist nu vinden mijn ouders het minder verstandig dan mijn 1e reis toen ik slechts 19 was. Waarschijnlijk omdat mijn geplande reis van 3 maanden uitliep naar 3 jaar
De tip over communiceren is het meest belangrijk. Delen waarom je iets wilt en wat de voordelen/nadelen zijn.

[Globetrot]

Als je op jezelf woont en je in het dagelijks leven altijd goed zelf kan redden, is het moeilijk om te begrijpen, dat ouders zich in je leven gaan mengen zodra je op reis wilt. Ouders zijn rare wezens! Aan de ene kant willen ze hun kind graag zelfstandig laten worden en aan de andere kant hebben ze graag een vinger in de pap als het gaat om hoe die zelfstandigheid ingedeeld mag worden...

Okay dat begrijpen kinderen natuurlijk ook. Ouders zijn wel eens wat bezorgd. Voor ouders is het echter niet genoeg om bezorgd te zijn, ze willen ook zorgen dat dingen die ze niks voor hun kind vinden, tegengehouden worden. Als het kind z'n eigen geld verdient, kunnen ze daar vrij weinig aan doen. Maar als ze bijdragen met een behoorlijk maandelijks bedrag om zoon- of dochterlief te laten studeren, dan wordt het wel een ander verhaal. Dan gaat het namenlijk om d investering die gewaarborgd zal moeten zijn.

Als jij nu lekker rondreist in Vietnam, dan kom je daar vast een heleboel leuke mensen tegen uit alle uithoeken van de wereld. Jullie praten gezellig en jij krijgt natuurlijk een heleboel goeie ideeën om net als hen een fantastische wereldreis te gaan maken. Een mailtje naar moeders: "Mam, ik heb besloten om hier nog even te blijven. Ik kan een baantje krijgen en ga dan verder reizen door ZO-Azië en vervolgens naar Australië en New Zealand met Jan, Piet en Marie. Ik weet nog niet hoe lang ik wegblijf, maar reken maar op ca. een jaar."

Tja, en dan staat moeders met de haren in de brievenbus, want ze kan jou alleen bereiken als jij bereikbaar wilt zijn. Alle brieven t.a.v. de studie vallen op de mat en jij bent er niet om ze te openen. De huur van 't kot moet toch wel doorbetaald.... Problemen dus. Een grote investering gedaan in een twijfelachtig gebeuren. Ehouse blij met de vrijheid ide je toch hoort te hebben als je al 22 bent en moeders met pijn in de buik en slapeloze nachten....

Ik begrijp heel goed dat je graag naar Vietnam wilt. Ik ga daar zelf de komende zomer ook naar toe. M'n verhaal is alleen een indruk van hoe moeders het waarschijnlijk ervaart. Daar zal jij dus heel verstandig te werk moeten gaan om haar de angst te laten overwinnen!

Veel succes!

[Jenny]

Tijdens mijn eerste bezoek aan Azië was ik 22. Ik ging stage lopen in Indonesië voor een half jaar. M'n ouders waren bezorgd of ik het wel zou redden als vrouw alleen. En ze vonden het niet leuk dat ze me langere tijd niet zouden zien. Ze waren bang dat ik ziek zou worden. Veel dingen berustten op onwetendheid.

Vertel wat je wilt doen, en laat een grove reisplanning zien. Geef wel aan dat je daar eventueel van af kan wijken. Bel of mail ze een aantal keer, maar spreek vooral geen precieze tijden af. (Stel dat er wat tussen komt.) Neem een mobieltje mee zodat je kan sms'en en gesmst kan worden. En lees je in over ziektes, en zorg dat je weet wat je moet doen. Haal de benodigde vaccinaties. En laat ouders evt verhalen van andere reizigers lezen.

[ehouse]

Merci voor de reacties. Nuja ik heb mijn moeder niet kunnen overtuigen, mijn vader wel.
Jammer, maar helaas dan wordt de reis voor volgend jaar, dan vermoed ik wel dat mijn moeder zal bijdraaien. Aan de ene kant vind ik het wel jammer, prijs en duur van de reis waren ideaal. Aan de andere kant vind ik het nog niet zo'n ramp, ik heb dit academiejaar mijn thesis en nog verschillende vakken voor de boeg. Normaal gezien en dat is ook mijn doel om alles in eerste zit af te krijgen, maar stel dat dit toch niet zou lukken dan zouden mijn herexamens of verdediging van de thesis wel eens in het slechtste geval juist in begin september vallen en dan zou de reis sowieso al niet doorgaan, toch zeker niet als ik mijn thesis in tweede zit zou moeten afleggen.

Volgend jaar maak ik dan mijn andere opleiding af en ben ik volledig afgestudeerd, dus dat biedt al betere perspectieven. Ter compensatie ga ik midden september twee weken rondtrekken in Servië, Bosnië, Montenegro,.. Ticket is al geboek.

[Globetrot]

Fijn dat je een goede oplossing gevonden hebt zonder er een vervelende stemming door te krijgen. Vietnam loopt echt niet weg!

[bolletjeom]

zijn de bezwaren van je moeder volgend jaar wel weg?

[Bjorn123]

Mijn moeder was in eerste instantie ook niet blij met mijn plan. Ik ben dan ook wel nog maar 18 en woon thuis. Als ik niet meer thuis zou wonen zou ik er geen seconde over nadenken toestemming te vragen van me ouders.. De meeste dingen deel ik tegenwoordig al mee ipv dat ik het vraag. Persoonlijk vind ik niet dat je moeder er iets over te zeggen heeft en ik zou me hier ook helemaal niks van aantrekken en gewoon boeken.

[LaosFan]

Toch is het wel fijn om een goeie verstandhouding te houden met je moeder natuurlijk....

Ik denk ook dat de reactie overdreven is. Met 22 en al op kot moet het eigenlijk toch geen enkel bezwaar zijn en maak je dat zelf ook wel uit natuurlijk. Maar los daarvan lijkt het me fijner reizen als de studie volledig afgerond is.

Als veiligheid het probleem is zijn de Balkanlanden natuurlijk niet onveilig maar toch ook weer niet meest veilige van alles.

[Globeskater]

fijn dat je tot een goede oplossing bent gekomen en zoals gezegd wordt vietnam loopt niet weg! Voordeel van een jaar later is dat je moeder er nog een jaar lang aan kan wennen.. zo pak ik het richting mijn ouders meestal ook aan..

enne servie bosnie en montenegro zijn echt fantastisch! Geniet ervan!

[Elise1991]

Hoi allemaal!

Ik ben 24 jaar oud en ben afgelopen juli afgestudeerd als HBO Verpleegkundige.
Om dit te vieren heb ik een reis van vier weken gemaakt door Indonesië.
Na deze reis heb ik gelijk een goede baan gekregen.
Nu is het reizen mij zo goed bevallen dat ik bezig ben voor het sparen van een nieuwe reis.

Aankomende december wil ik samen met een vriendin vier maanden gaan reizen door Australië en Nieuw Zeeland. Dit is iets wat ik al heel lang wil.

Nu stuitte dit, vooral bij mijn vader, op heel veel weerstand. Ik woon op dit moment nog thuis, heb de laatste twee jaar mijn studie zelf moeten betalen dus kwam weinig aan sparen toe als arm studentje.
Hij vindt dat ik, als ik die reis ga maken, niet meer thuis mag wonen. Hij is van de opvatting dat ik eerst op mezelf moet gaan wonen, en alles wat ik dan aan geld overhou (waarschijnlijk niks dus) mag gaan besteden aan reizen.
Nu ben ik daar best heel kwaad om.
Ik betaal kostgeld (niet veel maar oké) en ga bijna niet meer naar feesten/uit om zoveel mogelijk geld te sparen.

Hoe kan ik hier het beste mee om gaan?
En herkennen jullie dit?
De ouders van mijn vriendin staan volkomen achter haar, dus ik vind het zo jammer dat het bij mij niet zo is.

Ik hoop op reacties!

[Erik]

Hé Elise,

Welkom op het forum! Wel meteen een lastige situatie waarmee je op dit moment zit. "Gelukkig" ben je niet de enige wie ooit met dit probleem geworsteld heeft. Eerst alvast een lijstje met andere topics met een soortgelijke vraag:

mijn-ouders-verbieden-reizen-t9313.html
reactie-ouders-normaal-niet-t22068.html
mijn-ouders-balen-dat-reis-wat-t2610.html

Veel ouders maken zich zorgen om hun kinderen, wat natuurlijk erg begrijpelijk is. Je zal later misschien precies hetzelfde doen.

Wat je waarschijnlijk zal zien uit de reacties van deze andere situaties is dat twee dingen erg belangrijk zijn. Het eerste is dat je op een zo goed mogelijk manier met je ouders / vader in gesprek moet proberen te blijven. De kans bestaat natuurlijk altijd dat dit uitloopt op een stevige woordenwisseling, terwijl je dat nu juist moet proberen te voorkomen. Door elkaars situatie beter te begrijpen kun je misschien meer samen naar het moment van vertrek toeleven op een leuke manier. Ook is het altijd fijn om op je familie terug te kunnen vallen wanneer dat nodig is.

Het andere punt dat belangrijk kan zijn is om aan te tonen dat je een goed plan hebt. Niet alleen voor je reis, maar vooral ook voor daarna. Australië en Nieuw-Zeeland zijn op dit moment heel erg dure bestemmingen om te bereizen. Je geld vliegt er dus letterlijk uit. Je geeft zelf aan dat je een goede baan hebt. Ik hoor bij het (selecte?) groepje hier op het forum die daar best een beetje waarde aan hecht. Zeker in deze tijd is het enorm lastig voor jongeren om werk te krijgen en reizen wordt niet altijd als iets positiefs gezien op je CV. Dagelijks krijg ik via de mail verzoeken om accounts te verwijderen, omdat iemand niet in Google gevonden wil worden in relatie tot reizen. Dat je een goede baan hebt lijkt mij dus fijn, want dit kan ook toekomstige reizen mogelijk maken Gewoon iets om even bij stil te staan.

Moet je dan maar niet gaan reizen? Nee, dat denk ik ook niet. Wel denk ik dat het goed is om te kijken of je ruim voldoende geld bij elkaar kunt sparen, je ook eens voorzichtig de situatie op je werk eens kunt bekijken of je onbetaald verlof kunt krijgen of na je reis terug kunt komen? Los van dat het fijn is om na je reis een vaste inkomensstroom te hebben is het natuurlijk ook een lastige situatie wanneer je na je reis bij je ouders aan moet kloppen omdat je geen geld / werk hebt?

Heb je een idee hoe lang je wilt gaan reizen? Denk je dat je in overleg met je ouders tot een plan kunt komen waar jullie je beide in kan vinden? Is het mogelijk om de ouders van je vriendin en jou ouders met elkaar in contact te laten komen om de reis bij een kopje koffie bespreekbaar te maken? Zou je als je eventueel niet genoeg bij elkaar kan sparen de reis ook enkele maanden kunnen uitstellen? December is volgens mij sowieso een dure maand om daar naar toe te gaan omdat je midden in het hoog seizoen zit.

Mogelijk wanneer je wat dingen voor jezelf en je ouders duidelijk kunt krijgen dat je een goed plannetje hebt voor en na je reis dat ze ook wat bijdraaien.