@Bjorn: je bepaalt toch lekker zelf op welke manier je een smartphone je leven laat leiden.
Wat ik deed: ik had een 'papieren' dagboek in waar ik in schreef. Daaruit distilleerde ik dan een reisverhaal voor anderen dat ik op mijn blog postte. Ik merkte echter wel op dat ik na 8 maanden reizen vaak Bjorns budgetboekje - waarin hij onze uitgaven schreef alsook waar we waren en wat we deden - als leidraad gebruikte en geen dagboek meer bijhield
We hadden ons voorgenomen om uit elk land - we reisden toen voor 1 jaar met een round-the-world ticket - 3 a 4kaartjes te sturen naar vrienden en familie. Op het einde van de reis zou 'iedereen' die voor ons belangrijk was eentje gekregen hebben.
Ook naar onszelf stuurden we op het einde van elk land een kaartje op. Hierop stonden 'kernachtig' onze ervaringen, wat het land emotioneel met ons deed, hoe we erop terugkeken,... Deze hangen nu allemaal in onze gang.
Skypen deden we enkel met mijn ouders en grootmoeder. Wij maakten ook nooit skypeafspraken want dat zorgt voor gedoe en stress.
Ik had een abonnement van Skype voor 1 u per maand skypetegoed naar een vast Belgisch nummer. hiermee belde ik af en toe mijn grootmoeder of tante en elke keer ik met mijn ouders wilde skypen belde ik hen ook op (mama, zet je even de computer aan
) Waren ze thuis, prima - waren ze niet thuis - volgende keer beter aangezien tegenwoordig veel hostels wifi hebben
Facebook vind ik persoonlijk vrij stom - wie heeft er een boodschap aan dat je 'alles' weet over die persoon. Zelfs de mensen die je gewoon in je vriendenlijst hebt staan omwille van tientallen redenen maar die eigenlijk niet echt geinteresseerd zijn in jou. Die hoeven geen postjes te lezen over mij om het even waar - net zoals ik niet moet weten wie wat doet op gelijk welk moment van de dag.
Dus wij posten niets op facebook.
Wij reisden toen met zo een kleine nokia gsm met lokale simkaart, gebruikten we als telefoon, wekker en uurwerk
Nu heeft mijn man een smartphone en ik hoop echt niet dat hij voortdurend bij zal willen blijven met facebook van anderen want daar heb ik dan weer geen behoefte aan.
Onze dichtste vrienden en famiilie sturen af en toe een email en da's echter dan collega's, studievrienden,.... die liken, reageren op posts of 'onnozele' dingen posten over hun hond, kinderen, eten dat ze maakten, voetbal die ze bekeken. Da's nu mijn eigen mening maar ik denk dat wanneer je facebook vrij bent op reis - dat whatsappen' ken ik niet - en misschien ook daar vrij van bent dat je dan met een gerust hart je pc kan meenemen.
Als dat whats up zo een beetje zoals nu chat Messenger is ofzo, lijkt er volgens mij niets ergers dan -tig keer per dag zo'n berichtje te krijgen. Je bent op reis en daar hoort ook bij dat je vrienden en familie niet ziet, dat je niet moet werken, niet moet bussen/treinen naar gelijk waar in Nederland of Belgie, niet moet winkelen, niet moet koken, niets moet doen maar veel 'mag'. En 'verplichtingen' aan internet horen daar voor mij ook niet bij.
Nog een triestig voorbeeld: tegenwoordig ipv bij te praten, te kaarten zitten veel mensen met hun laptop op schoot weet ik wat te doen. in vergelijking met enkele jaren geleden was dit zo niet.
Nog een erger iets: Wij kwamen af en toe mensen tegen die naast elkaar in een cafe of hostel of restaurant zaten met elk hun eigen laptop op schoot!!!
Heb nu misschien niet echt genuanceerd getypt, maar ben dan ook nog maar net wakker
Die zette ik niet online of zo. Lekker buiten schrijven in een boekje lijkt mij ook het meest relaxed, zou alleen bang zijn dat ik dat boekje dan weer ergens kwijtraak. Maar je kan natuurlijk ook een keer in de zoveel tijd alles overtypen in een internetcafé 
Als mensen werkelijk geïnteresseerd zijn, dan vertel ik graag over onze belevenissen 