Reisforum

Waarschuwing: De volgende post is volkomen tegenstrijdig met het door mij laatst geopende topic.

Hierin legde ik namelijk mijn probleem uit over het kiezen tussen een iPad en een kleine laptop. In mijn hoofd ben ik inmiddels een totaal andere weg ingeslagen. "Off the grid".

Wat is het punt van een telefoontje, als je net al je belevenissen via Whatsapp hebt gedeeld? Wat is het nut van een ansichtkaart terwijl je zojuist je hele reisverslag hebt geupload? Wat is het doel van reizen als je alles alleen maar op het schermpje van je camera gaat bekijken? Een beetje overdreven natuurlijk maar you get the point. Een kaartje is natuurlijk altijd leuk, en het horen van iemands stem draagt meer bij dan een regeltje tekst op een scherm. Máár..

Zou het voor jou en je familie niet veel spannender zijn 1x in de zoveel tijd een telefoontje te ontvangen en even bij te praten? Zou het niet leuker zijn je foto's pas bij thuiskomst te kunnen bekijken? Zou je niet meer genieten zonder al die afleiding als Facebook, Whatsapp, twitter, and whatever? Is het echt zo interessant wat al die andere mensen aan het doen zijn? Is het niet fijner om je reisverslag op een rustig plekje met pen en papier bij te houden, in plaats van uren naar een scherm te staren?

Een waardig experiment als je het mij vraagt

Ik denk dat voor mij het ideale ergens in het midden ligt. Maar als ik moet kiezen toch old school

Bij reizen waarbij ik veel van plek verkas, neem ik zo min mogelijk apparatuur mee, gewoon omdat je dan op minder spullen hoeft te letten. Geen ipad of zo dus, alleen een fotocameraatje en een mobiele telefoon (een mp3-spelertje neem ik voortaan ook mee denk ik, zodat ik m'n mobiel niet hoef te gebruiken voor muziek).

Social media gebruiken doe ik ook amper de laatste tijd als ik op reis ben, want heb sinds ongeveer een jaar ook nog maar een paar Facebook-contacten over; iedereen die ik in het dagelijks leven toch al zie en mensen die ik van vroeger ken maar toch niks meer mee te maken heb, heb ik allemaal verwijderd. Het is inderdaad eigenlijk niet echt interessant wat al die anderen aan het doen zijn (en het scheelt heel wat socialmedia-uurtjes per week)

Whatsapp vind ik vooral tijdens reizen daarentegen wel ideaal als de (zo lang je wifi hebt) gratis manier van contact met zowel Nederland als met andere reizigers. Plus je eigen gemaakte foto's sturen.

Verder ben ik het met je eens dat een kaart veel bijzonderder is als je verder niet veel contact hebt gehad; vooral leuk voor de opa/oma/tante/oom.

Foto's maken is leuk, maar moet je inderdaad ook niet te veel doen. Als ik het zat ben doe ik het vaak gewoon een paar dagen niet. Vind het wel leuk om tijdens de reis al nu en dan terug te kijken; goed om me alles te herinneren. En eenmaal thuis merk je toch wel weer foto's op die je dan al lang weer vergeten bent.

Over de beste manier om een reisverslag te maken twijfel ik. Ik heb er ooit een op m'n mobiel bijgehouden Die zette ik niet online of zo. Lekker buiten schrijven in een boekje lijkt mij ook het meest relaxed, zou alleen bang zijn dat ik dat boekje dan weer ergens kwijtraak. Maar je kan natuurlijk ook een keer in de zoveel tijd alles overtypen in een internetcafé

In het midden is idd ideaal, maar de verleiding is toch heel groot als je wel iets mee hebt. Vorige keer reisde ik alleen met mijn iPhone, en zelfs toen al merkte ik dat ik het te veel ging gebruiken. "Oh, wat een lekker moment, ff een fototje voor facebook hoor!", "Zou ik al likes hebben? Even kijken!", "Wat zou hans aan het doen zijn?", "Even Djoey jaloers maken met een foto via Whatsapp", en ga zo maar door. Mijn iPhone ben ik vorige keer ook nog eens kwijt geraakt op het einde van de reis.

De volgende keer wil ik het dus als volgt aanpakken; Nokia 3310 achtige telefoon mee met lokale simkaart, dagboek bijhouden met pen en papier, en dan heel af en toe een stukje online zetten voor de nieuwsgierige ooms en tante's, MP3tje voor muziek tijdens lange reizen, HDD om foto's te backuppen, en verder zo min mogenlijk in contact met internet/computers. Behalve dan om foto's op de HDD te zetten. En af en toe een belletje en een kaartje.

Geen app, geen facebook, living in the moment

@Bjorn: je bepaalt toch lekker zelf op welke manier je een smartphone je leven laat leiden.
Wat ik deed: ik had een 'papieren' dagboek in waar ik in schreef. Daaruit distilleerde ik dan een reisverhaal voor anderen dat ik op mijn blog postte. Ik merkte echter wel op dat ik na 8 maanden reizen vaak Bjorns budgetboekje - waarin hij onze uitgaven schreef alsook waar we waren en wat we deden - als leidraad gebruikte en geen dagboek meer bijhield

We hadden ons voorgenomen om uit elk land - we reisden toen voor 1 jaar met een round-the-world ticket - 3 a 4kaartjes te sturen naar vrienden en familie. Op het einde van de reis zou 'iedereen' die voor ons belangrijk was eentje gekregen hebben.

Ook naar onszelf stuurden we op het einde van elk land een kaartje op. Hierop stonden 'kernachtig' onze ervaringen, wat het land emotioneel met ons deed, hoe we erop terugkeken,... Deze hangen nu allemaal in onze gang.

Skypen deden we enkel met mijn ouders en grootmoeder. Wij maakten ook nooit skypeafspraken want dat zorgt voor gedoe en stress.
Ik had een abonnement van Skype voor 1 u per maand skypetegoed naar een vast Belgisch nummer. hiermee belde ik af en toe mijn grootmoeder of tante en elke keer ik met mijn ouders wilde skypen belde ik hen ook op (mama, zet je even de computer aan ) Waren ze thuis, prima - waren ze niet thuis - volgende keer beter aangezien tegenwoordig veel hostels wifi hebben

Facebook vind ik persoonlijk vrij stom - wie heeft er een boodschap aan dat je 'alles' weet over die persoon. Zelfs de mensen die je gewoon in je vriendenlijst hebt staan omwille van tientallen redenen maar die eigenlijk niet echt geinteresseerd zijn in jou. Die hoeven geen postjes te lezen over mij om het even waar - net zoals ik niet moet weten wie wat doet op gelijk welk moment van de dag.
Dus wij posten niets op facebook.
Wij reisden toen met zo een kleine nokia gsm met lokale simkaart, gebruikten we als telefoon, wekker en uurwerk
Nu heeft mijn man een smartphone en ik hoop echt niet dat hij voortdurend bij zal willen blijven met facebook van anderen want daar heb ik dan weer geen behoefte aan.
Onze dichtste vrienden en famiilie sturen af en toe een email en da's echter dan collega's, studievrienden,.... die liken, reageren op posts of 'onnozele' dingen posten over hun hond, kinderen, eten dat ze maakten, voetbal die ze bekeken. Da's nu mijn eigen mening maar ik denk dat wanneer je facebook vrij bent op reis - dat whatsappen' ken ik niet - en misschien ook daar vrij van bent dat je dan met een gerust hart je pc kan meenemen.
Als dat whats up zo een beetje zoals nu chat Messenger is ofzo, lijkt er volgens mij niets ergers dan -tig keer per dag zo'n berichtje te krijgen. Je bent op reis en daar hoort ook bij dat je vrienden en familie niet ziet, dat je niet moet werken, niet moet bussen/treinen naar gelijk waar in Nederland of Belgie, niet moet winkelen, niet moet koken, niets moet doen maar veel 'mag'. En 'verplichtingen' aan internet horen daar voor mij ook niet bij.
Nog een triestig voorbeeld: tegenwoordig ipv bij te praten, te kaarten zitten veel mensen met hun laptop op schoot weet ik wat te doen. in vergelijking met enkele jaren geleden was dit zo niet.
Nog een erger iets: Wij kwamen af en toe mensen tegen die naast elkaar in een cafe of hostel of restaurant zaten met elk hun eigen laptop op schoot!!!
Heb nu misschien niet echt genuanceerd getypt, maar ben dan ook nog maar net wakker

Wij reizen dus old school...

Als ik aan het reizen ben, dan wil ik graag helemaal weg en op de plaats waar ik ben aanwezig zijn. Eens in de week skypen met m'n oude moeder en dat is het. De afgelopen 2 reizen hadden we m'n zoons smartphonetje bij ons, maar na een paar dagen in Thailand (de laatste keer) is die in het water gevallen en ik heb toen besloten om geen nieuwe te kopen.

Moet wel toegeven dat contact met leuke mensen die je ontmoet een stuk moeilijker verloopt, want dan moet je mailen en daarvoor eerst een internetcafé opzoeken. Het valt me op dat je overal mensen samen ziet zitten, soms hele gezinnen, die allemaal hun eigen ding doen op een scherm. Jammer vind ik.

Ik maak geen verslag, deel geen foto's, hou alleen contact met m'n moeder en iedereen is blij om me na een tijd weer te zien Als mensen werkelijk geïnteresseerd zijn, dan vertel ik graag over onze belevenissen

Aja, Bjorn...was nog vergeten te vertellen dat slechts weinig mensen echt geïnteresseerd zijn in je reis. Iedereen heeft zijn eigen leven. Dat van ons houdt in dat we graag en veel proberen te reizen, dat van anderen is dat ze een carriere hebben en vaak ook meerdere kinderen. We zijn wel vrienden maar echt diep diep die ervaringen delen lukt slechts met enkelen.
Tevens zeggen de foto's die jij nam ook veel meer voor jezelf (emoties, herinneringen,...) dan dat ze voor anderen doen.

Proefondervindelijke ervaring!! Was een beetje pijnlijk toen we na 7 maanden reizen even terug naar Belgie kwamen. Toen we dan nog eens 5 maanden later terugkwamen was ik er op ingesteld en voelde het anders aan. Ik verwachtte niets te kunnen delen met anderen en als ik dat dan wel kon was het prima! Was het zo niet, dan was het wat ik verwacht had ;

Waarom niet het beste van beide nemen? Er worden nu alleen de negatieve kanten van laptops, mobiele telefoons en tablets besproken. Dankzij deze apparaten kun je veel gemakkelijker aan informatie komen waar je anders nooit de mogelijkheid voor had. Ook kun je veel gemakkelijker met mensen in contact blijven die je ontmoet tijdens je reis. Ook niet geheel onbelangrijk, vroegah moest je smeken om je foto's die anderen gemaakt hadden, nu kun je ze gewoon van Facebook plukken wanneer je tenminste direct "vrienden" maakt. Ook foto's sturen naar gidsen die het hartstikke leuk vinden om hun trip te ontvangen op facebook is iets waar je ook de lokale mensen blij mee kunt maken. Vrijwel niemand komt de belofte na om die foto te printen en daarna op te sturen. Nu kun je hem gewoon delen / mailen / opsturen.

Verder vind ik dat je met een laptop ook veel gemakkelijker meer nuttige dingen opschrijft dan wanneer je dit met een pen moet doen (omdat het zoveel sneller gaat). Resultaat: je kunt meer vastleggen wat je wilt onthouden en ook op een moment dat het nog vers in het geheugen zit. Je wil niet weten hoeveel mensen verzaken om later bij thuiskomst nog een foto album o.i.d. te maken omdat ze er toen geen zin in hadden of omdat ze alles moeten overtypen.

De apparaten zijn geen probleem op reis, maar ook wanneer je niet op reis bent. Het gaat er om hoe je er mee om gaat.

Ik vind het fijn om wel bereikbaar te blijven in geval van nood en mezelf te redden wanneer dat nodig is. Bijvoorbeeld bij ziekte van familieleden of wanneer je plotseling voor een situatie komt te staan waarbij je dingen moet omboeken. Persoonlijk vind ik dat helemaal los staan van hoe je met dergelijke apparaten omgaat tijdens je reis (en thuis).

Juist door ook meer te delen in kleine hapklare brokjes zie je dat mensen ook meer betrokken raken dan wanneer je pas alles verteld wanneer je thuis komt. Vertel je pas bij thuiskomst dan heb je (bij wijze van spreken) een avond om je verhaal te doen en daarna is het "klaar". Door meer te delen kun je verwijzen naar dat moment waar ze zelf ook deel van hebben uitgemaakt. En dus leeft het volgens mij meer en mensen raken meer betrokken.

Reizen en de apparaten staan naar mijn idee helemaal los van elkaar, het gaat erom hoe je er mee omgaat en wanneer je ze gebruikt. Zie ook deze column: https://www.aroundtheglobe.nl/column/ve ... 17990.html

Mooi gezegd allemaal

Ik zeg zeker niet dat al die technologie slecht is, in tegendeel. Alleen hoe veel mensen, waaronder ik zelf, er mee om gaan is dat wel. Thuis is het bij mij een stuk erger, maar ook op reis vind ik het eigenlijk iets te veel. Ik denk dat voor mij persoonlijk mezelf een beetje afsluiten van alle technologie wel bevrijdend kan werken, en iets is waar ik ook van kan leren. Ik zal sowieso af en toe nog iets delen op Facebook, maar dan misschien eens in de 2 weken ipv om de dag.

Voor mij persoonlijk is de verleiding te groot als ik wel iets bij mij heb. Zelfs zonder dat ik iets bij mij heb zal het mij veel zelfdiscipline kosten toch niet even snel een internetcafé in te duiken om mijn facebook te checken. Triest, maar helaas

Vind ik niet triest, hoor. Je leeft nu eenmaal in een digitale tijdperk, en waarom zou je daar geen gebruik van maken? Het is allemaal hartstikke handig, precies zoals Erik al schreef.

Precies, heel handig. Maar zoals voor alles geld, té veel is nooit goed. Een uur lang op Facebook rondscrollen en naar andere hun statussen staren is eigenlijk nergens goed voor. En toch betrap ik mezelf er soms op. Ookal heb ik alles al gezien.

Heb via Marktpaats een 40 jaar oude analoge camera gekocht, niet zo zeer ter vervanging van mijn digitale, maar meer om beter te leren kijken voordat je een foto maakt. Plus dat het me ook gewoon wel leuk lijkt analoog te fotograferen, altijd een verassing hoe je foto's eruit komen.

Bjorn, apart dat je allerlei hulpmiddelen of stokken achter de deur nodig hebt om te doen wat je eigenlijk wilt doen.
Hoe simpel kan het zijn?
Wil je beter kijken voor je een foto neemt, kun je toch beter kijken voor je een foto neemt?
Ongeacht wat voor camera je hebt.
Wil je niet op facebook rond scrollen, dan doe je dat niet.
Jij bepaalt. Jij hebt de controle over alles wat je doet. Jij maakt de keuzes.
Misschien is het wel een nog veel grotere uitdaging om bepaalde verleidingen te weerstaan terwijl ze er wel zijn.
Probeer je steeds bewust te zijn van wat jij wilt, dan is het niet zo moeilijk... : )

Ga een maandje naar Myanmar, vond daar de Wifi mogenlijkheden vorig jaar nog zeeeeer beperkt. Wat resulteerde in totaal 16 dagen geen internet. (had tussendoor als ik wou wel een keer op internet gekund. Maar wou het niet, vond het inderdaad wel lekker).

Moraal van het verhaal dat een keertje geen technologie zeker zn pluspunten heeft, maar om heel mn reis zonder te moeten vind ik toch wel "lang" toch wel leuk om een beetje op de hoogte te blijven wat je vrienden thuis uitspoken. Hoevaak je dit doet kun je natuurlijk zelf in de hand houden

Het is meer gewoon bedoeld als experiment, tijden van volledige afsluiting en dan kijken hoe ik me er bij voel. Kan natuurlijk ook met wel spullen meenemen, maar als je niks mee neemt heb je ook een stuk minder zorgen.

En ja, je kunt ook met digitale fotografie eerst beter kijken, maar bij analoog kost ieder shot geld, en je krijgt geen nieuwe kans, gemaakt is gemaakt. Hierdoor denk je dus wel 2x na of een foto echt het maken waard is, en of de belichting goed is ingesteld. Je leert er denk ik wel bedachtzamer door fortograferen. En dat terzijde, het lijkt me ook gewoon leuk het eens analoog te doen. Deze heb ik gekozcht, ziet er toch supervet uit

[En ja, je kunt ook met digitale fotografie eerst beter kijken, maar bij analoog kost ieder shot geld, en je krijgt geen nieuwe kans, gemaakt is gemaakt. Hierdoor denk je dus wel 2x na of een foto echt het maken waard is, en of de belichting goed is ingesteld. Je leert er denk ik wel bedachtzamer door fortograferen. En dat terzijde, het lijkt me ook gewoon leuk het eens analoog te doen. Deze heb ik gekozcht, ziet er toch supervet uit

Iedereen natuurlijk zijn eigen manier en zijn eigen idee, maar ik vind het gewoon zalig om van 1 'iets' 5 verschillende foto's te nemen. Geniet hiervan!

Iedere zijn eigen ding idd. Ik zal daarnaast ook gewoon digitaal blijven fotograferen. Ik merkte wel dat ik aardig zo iemand was die alles alleen maar door de lens van de camera bekeek. Van een weekje Istanbul kwam ik terug met 2130 foto's Tegenwoordig is dat ook wel al een heel stuk minder, maar het kan nog minder. Mijn drang om foto's te maken is ook heel groot, maar ik merk ook wel dat dit ten koste gaat van het echte genieten.