'Onveilig voelen' heeft volgens mij te maken met je in een situatie of op een plaats bevinden die je niet kent. Wanneer het vertrouwde verdwenen is, lijkt ook je houvast op de situatie verdwenen te zijn zodat je fatalistisch denken (waarvan je niet wist dat je dat had) de kop gaat opsteken. Niet altijd in even grote mate, maar voldoende om je op z'n minst een onbehaaglijk gevoel te geven.
Persoonlijk ben ik niet zo'n pessimist. Geen enkele backpacker denk ik. Met m'n filosofie 'voor elk probleem een oplossing' en 'we zullen wel zien wat komt', trek ik me dus ook niets aan van wat anderen zeggen of denken.
Zo kende ik de feiten ivm de grensovergang die Bolletje vermeldde van Guatemala richting Palenque. Maar het was er eentje zoals alle anderen (makkelijker zelfs, want ik kwam 's nachts Mexico binnen met een bootje over de rivier en kon volgende dag pas mijn papierwerk regelen).
Geweld tussen moslims en christenen op Sulawesi (2002)? Wegens mijn gevoel voor verantwoordelijkheid hebben we de route aangepast. Was ik alleen geweest, had ik met mijn eigen ogen de verhalen willen zien.
Gijzeling op Sipidan met onthoofdingen als gevolg (2000)? Staat op mijn must see lijstje, dat eiland bedoel ik, want ik was toen net op het vasteland.
De afslachting van zo'n 45 dorpelingen in Acteal, Mexico (1997)? Ik was zo'n 50km er vanaf toen het gebeurde. En ik was geen dorpeling.
Rebellen in Nepal? Geen last van gehad. Wel een bomaanslag meegemaakt in Pokhara, waarop de stad in Vietnam stijl door troepen werd overrompeld. Cool!
Diefstallen in Zuid Amerika? Ach ja, ze mogen altijd proberen. En dat hebben ze ook ...
Oplichters? Hoort er bij.
Te midden van een razia in de hoerenbuurt van? Hey ... ik was gewoon een hamburger aan 't eten
(ook weer cool om te zien hoor
)
Dronkelappen die m'n ex lastig vallen en een revolver te voorschijn halen? Ja, ok ... dat was even een hachelijke situatie. Maar wij hadden een zakmes
En als ze in m'n hostel zeggen dat het onveilig is om 's avonds de stad in te gaan (zeiden ze me in Windhoek), dan neem ik gewoon dat zakmes weer mee.
Of ik onveilig ben geweest? Soms wel ja. Vooral die keer dat ik geen wc papier mee nam op de trein.
Of ik me onveilig heb gevoeld? De eerlijkheid gebied me te zeggen van wel. Maar dat was dan meestal in een donker steegje waar uiteindelijk niets gebeurde ...
).
)....
Revolver op je neus en zakmes tevoorschijn halen: lijkt me echt een recept voor drama....