Alleen reizen door Azië?

[bolletjeom]

dit is niet te typische vraag:
"is alleen reizen in Azie wel veilig?"

dat weet ik allang, Ja, dat is veilig.
Ik ben al meerder keren in Azie geweest en ik zat me net af te vragen.
Hoe ontmoet je daar het beste andere aleen reisenden?

Want ik ben wel vaker alleen op pad geweest maar dat was in Europa en Afrika waar er Backpackershostels zijn met Dormrooms en gemeenschappelijke woonkamers enzo.
Dan doe je niets anders dan mensen ontmoeten.

In Azie ben ik ook wel eens alleen mee geweest op toertjes maar ik merkte toen dat (ook al deed ik moeite) nauwelijks met mensen in contact kwam.
afgelopen week in Madrid had ik binnen een halve seconde al tien mensen om me heen verzameld die mee wilde de stad in......het ligt dus niet aan mijn sociale vaardigheden (hoop ik) 8)

zijn er tips voor Azie. Waar verstoppen de alleen reizende backpackers zich?

[Erik]

Ligt het niet aan de hoeveelheid reizigers die beschikbaar zijn in een gebied? Zo lijkt me dat er minder reizigers zijn in Madrid dan in Azië. Daarmee ben je misschien sneller tot elkaar aangewezen?

Ook lijkt me (van wat ik lees) dat je meer op jezelf aangewezen kunt zijn vanwege de lage prijzen in Azië. Een eenpersoonskamer kost daar minder dan in Madrid waar je misschien met meerdere mensen op een kamer ligt?

Ik ben ook wel benieuwd hoe je als alleen staande reiziger contacten legt zonder de cliché vragen op te ratelen (waar woonj e, waar kom je vandaan, etc etc)

[bolletjeom]

Of er minder reizigers zijn betwijfel ik. Het was loeidruk met toeristen in Madrid 8)

Maar het punt is dus inderdaad dat je in Azie geen Dormrooms hebt. Iedereen heeft zijn eigen kamer.
Omdat het leven zich dag en nacht op straat afspeelt zijn er in de guesthouses ook geen gemeenschappelijke ruimtes of een keuken

En in een restaurantje schuif je niet zomaar bij iemand aan een tafel. in een backpackers hostel wel

[Marijn]

Leuk onderwerp Rudi
Je mist in Azie inderdaad de dormrooms en de gemeenschappelijke ruimtes waardoor je als alleen reizende iets meer 'moeite' zult moeten doen. Daar staat tegenover dat elke alleen reizende in Azie daar een beetje mee zit, dus je moeite zal snel beloond worden. Andere backpackers pik je er zo uit en niemand zal er echt van opkijken als je gewoon een gesprekje aanknoopt. Ik had zelf het idee dat je op een tropisch eiland of in een bergdorpje ook een stuk makkelijker vrienden maakt dan in de drukte van Bangkok.
Ik ga zelf trouwens ook altijd voor de wat gezelligere guesthouses met een leuk bijbehorend restaurantje. Als het even kan inclusief relaxe bank of hangmatten. Is weer een mooie plek om mensen te ontmoeten en samen wat dingen te plannen.

[Jenny]

Moeite? Soms besefte ik na dagen een kamer met steeds iemand anders gedeeld te hebben (vrouwen, net als ik ) dat ik misschien meer moeite zou moeten doen om ALLEEN te zijn.

Met name in Laos en Vietnam kwam ik mensen in bussen en treinen tegen. Andere reizigers die alleen reisden en evt wel een kamer wilden delen. En omdat veel mensen ongeveer dezelfde plaatsen bezoeken in die landen, kom je elkaar ook elders weer tegen.

In Thailand sliep ik meestal alleen en kwam ik minder vaak mensen tegen met wie het echt klikte, maar regelmatig schoof ik iig voor het eten wel aan bij iemand. Of iemand bij mij. (Rudi, het Baan Sabai Guesthouse waar we vorig jaar samen gegeten hebben is een goede plek hiervoor.)

Ook in Maleisie ontmoette ik regelmatig mensen tijdens het eten.

In Cambodja vond ik het moeilijker mensen te leren kennen. Net als Singapore. Maar daar zat ik nooit zo lang dus daar deed ik zelf minder moeite.

In Indonesie heb ik veel mensen in guesthouses leren kennen. Soms bij het zwembad (Bali), soms bij het zitje van het guesthouse (overig). In de bussen zit je meestal alleen (met locals), dat schiet dus niet op. Naja, mocht je interesse hebben in Indo's, dan heb ik nog wel wat adresjes.

Ook in China lukt het het beste mensen te leren kennen in guesthouses. Myanmar is een beetje moeilijk, daar zijn weinig mensen. Maar daar was ik samen met mijn ex. Bangladesh: ONMOGELIJK!!!! Je bent en blijft ECHT alleen. Op 100den Bengali na die je goedbedoeld volgen ops:

Ehhhh.....

Dat was het wel zo'n beetje geloof ik....

Groet,


Jenny

[Tikva]

Heb nooit alleen gereisd in Azie maar wel wel een aantal alleen reizende mensen ontmoet.

Meestal maak je "kennis" tijdens het eten. Mijn vriend en ik vragen vaak aan alleen reizende mensen of ze niet bij ons willen komen zitten eten. (omdat ik weet van uit Zuid-Amerika hoe fijn ik dat altijd vond, alleen eten is niet leuk).

De truk daar en ook de reden waarom we bepaalde mensen wel vragen en andere niet is een open eet uitstraling. Dus niet met je neus in een boek, kijk zelf een beetje rond en maak oogconctact.

Eten is relatief kort, klikt het niet zeg je daarna fijna avond. Klikt het wel dan kan je voor 's avond afspreken om te stappen ofzo en de volgende dag wat te gaan doen.

[loesopreis]

Ondanks de afwezigheid van dorms en gezamenlijke keukens in Azie (het was mijn eerste reis, dus ik was ook nog niet anders gewend) had ik het gevoel dat ik constand met andere reizigers samen was. Heb achteraf berekend dat ik 50% van de tijd kamers deelde met iemand. Behoorlijk veel, waaruit blijkt dat het erg makkelijk was om contact te maken.

En dat contact ontstond op veel verschillende manier. Bij mij vaak via internet, omdat ik voor de reis al mailde met andere reizigers die ook een website hadden (he Jenny ).
Ook in bussen, niet de allerlokaalste maar de toeristenbussen die je vanuit je hotel kunt regelen (ach, was wel handig soms).
Soms gewoon in een restaurantje, en op de stranden ook best makkelijk als je in een barretje hangt.
Af en toe loop je in hotel iemand tegen het lijf, of raak je in een winkel of op de markt aan de praat. Voor mijn gevoel reisde iedereen alleen (komt vast omdat ik geen oog had voor duo's) en was het makkelijk om anderen te leren kennen. Met sommige mensen reisde ik 2 of meer weken samen, tot de wegen weer scheidden. En aan Rob ben ik helemaal blijven hangen en was ineens geen alleen-reiziger meer.

Zoals Jenny al zei, soms moet je de toeristen gewoon van je afschudden en wil je wel weer eens lekker je eigen ding doen. Dat was in ieder geval ook mijn ervaring.

En Rudi, ik schat je sociale vaardigheden wel ok in, dus het komt zeker goed met de gezelligheid! Enjoy!

Groetjes Loes

[bolletjeom]

bedankt voor jullie reacties

ik maak me al wat minder zorgen ( niet dat ik me veel zorgen maakte0
Ik was laatst weer in Bangkok en misschien is dat ook niet de beste plaats om conclusies uit te trekken. Daar doet iedereen zijn eigen ding.

En misschien moet ik wat vaker kiezen voor het kant en klare toeristenvervoer. Dat is ook logisch dat je dan meer mensen ontmoet.

als stel hebben wij ook regelmatig een 3-persoonskamer gedeeld met een alleenreizende....Dus we kwamen af en toe wel in contact met mensen.
Ik was een beetje van slag door een stuk op een website dat ik las van een stel die de "alleenreizende backpacker" omschreef als:
kijkt altijd zoekend om zich heen, klampt zich onmiddelijk vast aan ieder aardig woord, is niet meer van af te komen en kijkt ook nog eens het eten van je bord want ze zijn te beroerd om geld uit te geven aan hun eigen eten

toen dacht ik even....shit...zouden mensen me echt zo gaan zien. En.....hoe heb ik door dat mensen wel of niet zitten te wachten op mijn aanwezigheid
Allemaal suffe dingen om nu al mee bezig te zijn want de praktijk leert vanzelf wel hoe het gaat. Dus. Ik ga wel zien hoe het allemaal loopt

[Jenny]

Om eerlijk te zijn denk ik dat dat stel soms/vaak (?) helemaal gelijk heeft!!!!

Ik ben aardig wat mensen tegen gekomen die weliswaar alleen op reis zijn, maar die eigenlijk helemaal niet in hun eentje wilt reizen. Deze mensen doen er inderdaad alles aan om ergens bij te horen, kosten wat kost. Soms 'eisen' ze nota bene van hun medereizigers dat die hun oorspronkelijke plannen aanpassen, omdat dat toevallig niet op de route ligt. Deze mensen trekken veel negatieve aandacht.

Wanneer je het echter niet erg vindt om alleen te zijn, hoef je minder geforceerd te doen. Je kan jezelf zijn, wat over het algemeen tot veel leukere contacten leidt.

Kom op, wanneer je in de kroeg desperaat op zoek gaat naar een partner voor het leven, zal dat ook niet lukken. (Denk ik, heb het eigenlijk nooit geprobeerd. Misschien heb ik daarom de ware nog wel niet gevonden oll: ops: oll: )

[bolletjeom]

ga eens proberen Jenny :lol: Als je het desperaat ervoor weg haalt....wie weet

Mijn moeder zegt altijd:"de mannen liggen voor het oprapen"
ik zei dan:" Goed mam, als ik er 1 zie liggen raap ik hem op!" :lol:

Ik kan gelukkig prima alleen zijn en ook alleen reizen. Maar ik ben toch blij dat ik dit topic even heb geplaatst want ik ging eigenlijk een beetje uit principe niet in toeristenvervoer zitten.....maar dat is in Azie misschien wel de uitgelezen plek om mensen te ontmoeten. Bedankt dus voor die tip Loes

[Ron]

hey rudi

heb zelf dus eerst door aussie gereist, kan wel zeggen dat ik daar bijna iedere dag mede reizigers om me heen had, zo als jij al weet ben ik nu in vietnam, en ben 2weken terug op bali geweest, helemaal alleen, niet echt met veel reizigers gepraat maar wel met lokals( uit me hoofd meer dan reizigers)vond dat naar tijden andere reizigers te hebben gesproken wel fijn.
zie nu wel hoe het verder gaat, kan me prima zelf vermaken!!! 8)
en als je echt wil ontmoet je altijd wel mensen om mee omtehangen.

[Marij]

He Rudi!

Leuk topic! Ik ben ook erg benieuwd of ik straks in thailand, Laos en Cambodja leuke mensen tegen ga komen!

Ik heb vaker alleen gereisd, maar dat was altijd in Europa en Amerika en daar was t geen probleem (alhoewel op sommige plekken lastiger omdat daar alleen pensions waren).
Maar zoals ik hier las zijn er in Azie geen dorms. Toch vaak de plek waar je contact maakt.. Maar goed, ik ga 6 weken en ik zal ongetwijfeld mensen tegen komen
Ik kan mezelf goed vermaken en goed alleen zijn, maar vind het leuke van reizen juist dat je zoveel verschillende mensen ontmoet.
Ik herken mezelf niet niet in de typering van de alleenreizende backpacker die zich aan alles en iedereen vastklampt . Ik heb eerder het tegenovergestelde..bij het ontmoeten van een stelletje denk ik vantevoren vaak dat ze liever met zn tweeen wat gaan doen, terwijl dan juist vaak blijkt dat ze wel open staan voor contact..

Ben benieuwd! Zal ik mijn bevindingen even laten weten?

Rudi, waar gaat jouw eerstvolgende reis heen? Ik nog 3 nachtjes slapen en dan ga ik!

[bolletjeom]

maandag vertrek ik voor 7 weken werken op een camping in Frankrijk. Dan ben ik 2 weekjes thuis en ga ik via Londen naar NY, dan LA en mexico. belize, Guatamala, LA, las Vegas, Fiji, Singapore, Borneo, Brunei. Thailand en Laos. Dan ben ik in februari weer thuis.

Mits alles loopt zoals nu gepland. ik heb een ernstig ziek familielif dus het kan zijn dat ik met de data moet gaan schuiven.

[Mark]

Ik ben altijd vrij huiverig ten opzichte van stelletjes. Ben bang dat ze niet op iemand zitten ze wachten. Ik heb een tijdje met een stelletje gereisd, maar zat niet altijd in hetzelfde hostel en nooit op dezelfde kamer. Ik merkte dat ze het erg op prijs stelde dat ze hun eigen ding konden doen, met nu en dan gezamenlijke uitstapjes.
Het vervelende was dat er iemand was die hun steeds achterna liep, waar ze niets tegen durfde te zeggen. Sommige hebben daar gevoel voor en anderen niet. Wellicht dat sommigen het ook genoeg niet interesseert zolang ze zelf maar niet alleen zijn..

[Marijn]

Ik heb bij stelletjes ook vaak een beetje dat idee, dus dan spreek ik misschien 1 keertje af om wat samen te doen en verder niet meer. Ik kan me eigenlijk maar 1 persoon herinneren die we uiteindelijk 'gedumpt' hebben. Ik reisde toen samen met 2 meisjes, en toen we ergens uit de bus stapten had een ander meisje zich bij ons aangesloten. In het begin nog wel leuk maar al snel bleek dat ze een hele negatieve instelling had dus dat was jammer. Verder eigenlijk alleen maar leuke ontmoetingen!