Beste plek om onderweg reismaatjes te vinden.

[Tikva]

Behalve van te voren, bijv. via around the globe, of in je vriendenkring, een reismaatje te vinden. Kan je dit natuurlijk onderweg ook doen.

Wie heeft er goede ervaringen met leuke plekken om reismaatjes te vinden. En wat zijn nu ook juist helemal geen goede plekken.

Mijn tips:
- Spaanse les volgen en bij een familie in huis wonen. Heb dit in Peru gedaan toen ik alleen op reis was en hier een leuk reismaatje voor een aantal weken aan overgehouden. Ook in Nicaragua erg gelachen met onze huisgenote waar we toen ook nog een paar dagen mee op hebben getrokken.
- Hostels met een echte familys style sfeer. Voornamelijk in midden-amerika zijn er veel wat afgelegen hostels waar je met zijn alleen samen avond eten hebt aan een grote tafel. Er is vaak ook een bar, en er worden soms excursies georganiseerd. De ideale plek om reismaatjes te vinden, want je kunt niet weg, je ziet constant dezelfde mensen en beland ook met elkaar aan tafel. Je blijft hier ook niet als je niet open staat voor andere contacten. Wij hadden hier instant vrienden waar we later ook nog mee afspraken. (Voorbeelden van dit soort hostel': El Retio- Lanquin Guatemala, Craters's Edge, Laguna Apoyo Nicaragua, Laguna Perdida Santa cruz (lago aititlan) Guatemala, In azie stranden met maar 1 hotel bij Dream Beach, nusa lembognan)
- Een meerdaagse trekking. Hier moet je ook een beetje geluk mee hebben. Maar bijvoorbeeld tijdens de Annapurna Circuit in Nepal kom je zoveel mensen tegen dus daar heb je er zeker wat waar het mee klikt en waar je samen mee kan reizen of later af kunt spreken.
- Hostels met een lounge, ook hier moet je een beetje geluk hebben. Zoek je een reismaatje ga dan altijd in de Lounge hangen. Stel zelf dingen voor zoals "goh waar gaan jullie eten", of "wat ga je morgen doen"... met een beetje geluk heb je niet alleen een leuke tijd maar ook nog een reismaatje.

Slechte plekken:
- Ko San Road en meer van dit soort backapckers mekka's. Ja er zijn knetterveel backpackers, maar ook 3 weken toeristen, veel stelletjes of al gevormde groepen. Door de bomen zie je het bos niet meer. Hotels hebben vaak geen lounge mee. Ook zijn er zoveel reismogelijkheden datje wel heel veel geluk moet hebben iemand tegen te komen die hetzelfde wil als jij (of je moet heel flexibel zijn).
- Dure hotels, spreekt voor zich
- Spannende en afgelegen bestemmingen. Hier zijn gewoon minder backpackers. Maar als je dan iemand vind heb je wel kans dat je langer bij elkaar blijft voor de gezelligheid.

[bolletjeom]

Slechte plekken:....Ko San Road en meer van dit soort backapckers mekka's. Ja er zijn ...maar ook.....veel stelletjes

(geen persoonlijke aanval naar Tikva maar een opmerking naar de halve wereld die dezelfde soort dingen zegt)

Wat is dat toch dat mensen denken/ doen alsof reizende stelletjes enge dingen zijn? En niet gezellig zouden kunnen samen reizen met andere reizigers?
Je hoort het zo vaak, klagende alleen reizigers dat die stelletjes zo op hun eigen wolk zitten.

Ik reis ongeveer de helft van de tijd alleen en de andere helft als onderdeel van een stel. Als stel hebben wij regelmatig dagen tot weken met andere mensen (single's) samengereist en kamers mee gedeeld etc. We spreken zeer vaak mensen aan die alleen aan een tafeltje zitten te eten of ze zin hebben om bij ons te zitten. Maar het gebeurt inderdaad maar weinig dat mensen ons benaderen. Jammer, jammer..want ook wij reizen om andere mensen te ontmoeten.

Oproep aan alleen reizende!!!! spreek die stelletjes gewoon aan. Wees brutaal en vraag of je er bij mag zitten. Ik kan me niet voorstellen dat reizende stelletjes zo in hun eigen wereldje zitten dat ze niet openstaan voor anderen. Vakantiegaande stelletjes misschien wel maar toch niet de stelletjes die de halve wereld rond gaan. Die vinden het toch gewoon ook leuk om eens met iemand anders te kletsen

[Tikva]

Sorry Rudi, maar daar ging dit ondewerp niet over.
Toch ff een kortje reactie: persoonlijk vond ik het toen ik 21 was en alleen op reis toch echt wel gezelliger om met andere alleen reizende mensen, of groepjes op stap te gaan. Samen eten of een dagje wat doen prima maar echt samen reizen voel je je er toch een beetje bij hangen. Een stelletje is echt gewoon lastiger te benaderen, maar dat geld ook voor een groepje.

Nu ik zelf als stelletje reis merk ik dat als het samen leuk is je ook minder open staat voor andere dan wanneer je alleen bent. We trekken wel regelmatig met andere reizigers op maar dan ook vaak een andere stelletjes, of alleen reizende meiden. Ik ben echter minder geneigd om mijn plan aan hun aan te passen, terwijl je in je eentje makkelijker alles omgooid.

Als we echt zin hebben mensen te ontmoeten dan gaan we ook meestal gewoon ff alleen iets doen, veel makkelijker en dan heb je ook veel sneller aanspraak. Plus een meidenavond of een mannenavond is ook wel eens lekker.

Maar om ff bij dit onderwerp te blijven kan je ook wat vertellen over waar jij mensen ontmoet als je alleen of samen op reis bent.

[bolletjeom]

pffff, ik dacht dat mijn tip om mensen aan te spreken en niet bang te zijn voor stelletjes wel IN het topic viel..zucht. Weet geloof ik vandaag iedereen tegen de haren in te strijken.

ik probeerde dus iets te doen aan het vooroordeel dat singles leuker zijn dan mensen die in een stelletje zitten.
Gek genoeg waren al die mensen ook ooit single en zijn geen andere mensen geworden (ok, uitzonderingen daar gelaten)
Ik heb gemerkt dat stelletjes voor sommige singels lastiger te benaderen zijn maar ik wil mensen dus juist aanmoedigen om het wel te proberen. Het is namelijk nogal gebaseerd op een vooroordeel.
Tja, en dat mensen zich er als derde wiel aan de wagen voelen bijhangen..... Dat hangt van die persoon af en natuurlijk ook wel aan de klefheid van het stel.

wij doen trouwens heel veel los van elkaar op reis. Maar het leuke aan reizen met andere mensen is dat die juist weer andere intresses hebben en je zo op plekken komt waar je zelf niet zo snel heen zou gaan.

Wij hebben heel wat kamers gedeeld met mensen die een tijdje met ons optrokken. Goed ook voor het budget. Vooral de 3 persoonskamer in Singapore. Zowel meisjes als jongens. J. is ook wel eens een aantal dagen op pad geweest richting een berg met een stel anderen omdat ik niet zo'n zin had in die berg. Heerlijk als je dan een meisje tegenkomt die mee wil naar de markt

heb zelf ook wel slechte ervaringen hoor met stelletjes. Wanneer je al 3 weken iedere maaltijd alleen eet en je zit eens te kletsen met een stel en die zeggen rond etenstijd "nou doei, wij gaan even wat eten"
Dan denk je ook...hmm. zou leuk zijn als je gevraagd had of ik ook nog moest eten. Ook stelletjes kunnen nog wel eens wat sociale vaardigheden leren

wij komen trouwens de meeste mensen tegen in het openbaar vervoer. Dan heb je tijd om te kletsen en elkaar een beetje te leren kennen. Op het moment dat je dan de bus of trein uit stapt moet er gezocht gaan worden naar accomodatie en dan voel je vaak wel aan of er wederzijdse intresse is om gezellig een zelfde hostel te zoeken of niet.
Op die manier zijn wij, geloof ik, de meeste mensen tegen het lijf gelopen waarmee we optrokken

En toen ik alleen reisde gewoon in de dorm. Leuke tripjes gemaakt met mede dormers. Zelfde personen spreken je niet aan terwijl je in de lounge zit van het hostel maar wel op de kamer. Gek fenomeen vond ik dat.

Ohja, en bij grensovergangen. Een team vormen om vervoer goedkoop te regelen en voor je het weet deel je ruim een week verschillende kamers met een stille Koreaan. (was een schatje overigens)

[tom]

tijdens lange uren wachtten op trein of bus heb ik vaak leuke mensen ontmoet waar ik vervolgens een tijdje mee optrok.
meerdaagse terkkings kunnen idd ook een goeie manier zijn.
bovendien had ik juist in kleine afgelegen plekjes leuk contact met andere backpackers (als ze er waren). aangezien je daar allebei terecht bent gekomen heb je al heel wat gemeen.

als het gaat om stelletjes;
terwijl ik alleen reisde had ik meer contact met andere solo reizigers, maar ook wel een paar dagen met een stelletje opgetrokken, voelde me absoluut geen derde wiel ofzo...
terwijl ik zelf met mn vriendin reisde merkte ik wel dat ik veel minder contact had met andere reizigers. je maakt wel een praatje of gaat samen wat eten, zoals tikva zegt, maar echt langer met anderen reizen hebben we niet gedaan.


p.s. wel gezellig houden hé

[Globeskater]

Ik ontmoet ook vaak mensen in het openbaar vervoer. Want ja als je op een perron een paar uur moet wachten omdat de trein vertraagd is heb je al snel aanspraak, of als je samen in een coupe/slaapgedeelte zit heb je ook al snel contact, ook gewoon met stelletjes trouwens heb het in Nederland ook, je gaat dan wel niet samen reizen maar je hebt wel gezellige gesprekspartner in de trein, duurt de reis toch weer minder lang voor je gevoel

en verder vooral in het hostel, soms in de dorm andere keren in de tuin. Vooral in Gregory's backpackers hadden ze grote tuin waar 's avonds iedereen gezellig samen kwam ook om af te spreken samen de stad in te gaan en een taxi te delen..

af en toe ontmoet ik ook nog wel eens mensen gewoon in een restaurant of op straat bij een attractie maar daar gaat het vaak toch net even moeilijker..

Ik merk wel dat ik in grotere steden lastiger mensen leer kennen dan in kleinere stadjes of dorpen, omdat in de grote steden mss mensen meer korte stedentripjes doen en niet echt verder gaan..

[Globeskater]

oh ja wat ook wel een leuke manier is om contact op te doen soms als je alleen reist met zijn tweeen kan ook of iemand een foto van je wil maken, soms klikt dat zo goed dat je meteen langer optrekt..

[kohraya]

Ik begrijp met 'reismaatje' iemand met wie je meer dan 1 dag op trekt.
Dan zijn mijn reismaatjes:
- een Belg in het internet cafe = 4 weken samen gebleven
- 2 Hollanders op de luchthaven = 2 à 3 weken samen gebleven (met mijn partner)
- een Israëlische in een bus = 1 week samen gebleven
- een Hollander via internet = 1 week ... en blij dat ik van hem af was
- een Amerikaanse via internet = afgesproken elkaar te ontmoeten voor 2 daagjes Londen (met mijn partner)

And that's all folks! Bitter weinig dus. Alhoewel het niet 'bitter' was voor mij. Ik reis graag alleen. Maar af en toe een babbel is wel leuk, 's avonds tijdens het eten of op het openbaar vervoer.
Ik heb in een periode van zo'n 4 jaar, single reizen gemaakt. Daarvoor en momenteel met een partner.
Mijn huidige partner is druk genoeg , dus daar moet niemand meer bij voor mij. Maar opnieuw: tijdens een etentje of zo, is een babbel wel leuk. Al is het maar om informatie uit te wisselen.
En omdat ik zelf single gereist heb, zal ik single reizigers nergens uitsluiten.
Er zijn genoeg mensen met wie ik één dag op trok of na een rafting of trekking een pint mee ging pakken, maar dat noem ik een 'gelegenheid' en geen 'reismaatje'.

[LaosFan]

Leuk om te lezen.

Toen ik 4 maanden weg was ben ik alleen vertrokken en heb ik (gelukkig, want soms is alleen ook niet alles naar mijn mening) veel mensen ontmoet en ben ik vaak met mensen opgetrokken.

In Rusland heb ik een paar dagen met een Engelsman opgetrokken die ik later op straat in Ulaan Bator (Mongolië) weer tegen kwam Verders ook met vnl. Scandinaviërs in China (en in de trein van UB naar Beijing). Dat was erg leuk en we hadden een mooie groepje mensen die allemaal relaxed waren en wat goed klikte (Zweden, Denen, Finnen, een Zwitserse en een Engelsman). Ik kwam ook een Nederlander tegen in de trein waarmee ik een paar dagen ben opgetrokken. Later weer met een Engelsman waarmee ik weer een dag of 5 heb samen gereisd tot onze wegen zich scheiden omdat we een andere kant opgingen. Op de Balkan een keer samen met een Amerikaanse opgetrokken en later ook met een groepje Australiërs. Ik ontmoet de meeste mensen in de hostels en soms ook in het openbaar vervoer e.d. Als je in een land bent waar veel mensen alleen hun eigen taal spreken en waar je dus wat moeilijker contact mee kunt krijgen trek je soms toch wat sneller naar elkaar toe denk ik. Je hebt dan toch wat aanspraak en als iets je niet duidelijk is weet je soms met meerdere mensen ook meer.

Ik heb weleens een beetje bijgehouden hoeveel nationaliteiten je zo ontmoet (en mee praat e.d.) op een reis en dat is toch best veel. Ik heb niet veel Nederlanders ontmoet maar zo'n ramp is dat ook weer niet. Vlamingen af en toe. Op de Balkan nog een Vlaming ontmoet waarmee het goed klikte. Ik vindt het ook altijd wel leuk om Vlamingen te ontmoeten aangezien we zoveel gemeen hebben en je vaak ook eens in dialect kunt praten zonder dat ze je niet verstaan (als Brabantse Kempenaar is ons dialect natuurlijk niet veel anders als dat van 15 km zuidelijker). Ik ben dan ook geen Hollander kohraya maar een Brabander/ Nederlander

[El Niño]

Ik heb eigenlijk niet echt veel met anderen samengereisd. Dat kwam vooral een beetje doordat toch een beetje m'n eigen reisplan vasthield, en in Zuid Amerika mensen alle kanten opvliegen. Ik deed Noord-Zuid (logisch gezien de reistijd), maar je had ook veel mensen die Zuid-Noord deden (niet altijd even logisch, ik ken verhalen van mensen die hartje winter naar Torres del Paine gingen...en tsja: het park was dicht ). Ik heb wel veel contact gehouden met mensen en die weer in andere plaatsen teruggezien. Gek genoeg (of niet ) vooral Nederlanders. Misschien toeval, maar ik trek sowieso het liefste met Nederlanders, Ieren en Engelsen op (en evt een grappige Amerikaan, Belgen ook ok maar kom je weinig tegen). Dat klikt bij mij toch het beste. Zeker geen Fransen, en Duitsers zouden ook wel ok kunnen zijn, mits het niet een stel/groepje is dat continue Duits lult . Wat ook meespeelde was dat ik aardig Spaans sprak en daardoor iets minder behoefte had aan contact met medebackpackers in Zuid Amerika. Als ik bv in Azie zou gaan backpacken, dan zou ik het iets meer opzoeken.

Hostels, maar ook bv bussen (en meerdaagse excursies natuurlijk) vind ik de beste plekken om mensen te ontmoeten. Wat ook helpt: een beetje extravert zijn (als ik Nederlanders spot in een bus, dan begin ik er gewoon tegenaan te lullen tijdens stops ), en er enigszins "prettig" uitzien. Als je er als een vieze, stoffige nerd uitziet wordt je denk ik weinig aangesproken . Niet doen: bij iemand aanschuiven, zeggen dat je zo moeilijk contact maakt en dan vragen of die persoon met je uit eten wil (deed een of andere Canadees bij mij in Mancora) . Wat wel weer kan: als je een blonde, aantrekkelijke, afgetrainde Californische dame bent die alleen uit eten gaat, dan kan je best aan een Nederlander vragen of je aan zijn tafeltje aan mag schuiven. Ik heb haar zelfs nog meegenomen naar mijn hostel, waar ik een stapafspraak had met een Nederlander en een Braziliaanse . Wel irritant dat je dan de hele avond locals bij zo'n dame weg moet trekken .

[Jenny]

Wat is een goede plek om mensen te ontmoeten?

In principe vind ik het niet erg om alleen op vakantie te gaan, dus vooraf zal ik niet veel moeite doen om mensen te ontmoeten. De uitzondering die de regel bevestig zijn echter sommige duiktrips (m.n. die in Engeland), een boot boek je niet in je eentje en je hebt een buddy nodig... Via duikfora heb ik mensen ontmoet bij wie ik aan kon schuiven. Een aantal van hen zijn inmiddels goede vrienden, dus nog een vakantie sluit ik niet uit.

Ook heb ik jaren geleden een paar weken met een Nederlandse meid rondgereisd, samen met mijn ex. Haar had ik ook via internet ontmoet. (Ik weet niet meer welk forum.)

Ter plekke ontmoet je makkelijk mensen in bussen en treinen, maar steeds vaker komt het voor dat ik de enige blanke in de bus ben. Niet erg, maar niet ideaal ALS je mensen wilt ontmoeten Het zwembad/terras bij het hotel (indien aanwezig) zijn ook goede plekken om mensen te ontmoeten. Georganiseerde dagtrips werken ook goed, zo heb ik in Vietnam een tijdje met een paar Nederlandse meiden gereisd. Echt gezellig, zo met zijn drieen! Toen ik door Laos/Cambodja reisde met een vriend, kwam ik een Duits koppel een keer of 6 tegen (in verschillende steden). Echt samen reizen deden we niet, maar aangezien we (als zovelen) dezelfde route aflegden in ongeveer dezelfde tijd, hadden we toch een hoop lol samen.

Tja, en ergens wonen/werken is ook een goede manier om mensen te leren kennen. Sowieso helpt het wanneer je vaker naar dezelfde plek terug keert. Zo heb ik een aantal kennissen in Dahab (Egypte) wonen die ik regelmatig spreek, en heb ik een aantal goede vrienden op Bali die ik volgend jaar weer op ga zoeken. Twee van hen heb ik vandaag nog gesproken, wat geen slechte score is wanneer je bedenkt dat ik hen al 1.5 jaar niet meer gezien heb...

P.S. ik heb Rudi en Jeroen een keer ontmoet op Kao Sarn Road. Was heel gezellig!!!!!

[El Niño]

De opmerking van Jenny dat ze vaak als enige blanke in een bus zit, deed mij ook weer aan een paar dingen denken. Ten eerste: dan lul ik ook gewoon met locals . Wel opletten met excusies boeken als je een beetje Spaans spreekt, maar toch graag een Engels sprekende gids wilt. Omdat je bij het boeken wat Spaans spreekt vragen ze er meestal helemaal niet om....Ik dacht er vaak niet bij na, en zat daardoor heel vaak in groepen met Spaanstalige gidsen . Soms leuk, als de gids heel duidelijk spreekt. Maar minder als ze heel rap brabbelen :-(. Uiteraard zijn excursies met Engels sprekende gidsen beter om andere backpackers te ontmoeten. Ooit een Aussie gevonden die Spaans spreekt.... ? Die zijn heeeel erg dungezaaid.
Vaak zijn er in Zuid Amerika gewoon geen Engels sprekende gidsen (misschien niet echt goed naar gezocht hoor...): dan moet je hopen dat er iemand als tolk op kan treden (was ikzelf op Salar de Uyuni en in de jungle bij Rurrenabaque) .

Nog een tip (valt misschien onder de meerdaagse exsursies): de Navimag ferry naar Patagonie. De dorms zitten stamvol met backpackers, je kunt er niks anders dan lezen en aan de bar hangen (er is geen internet), en een beetje op het dek lopen. Ideaal om mensen te ontmoeten voor Torres del Paine (en gewoon gezellig natuurlijk).

[bolletjeom]

zoals jullie laatst gemerkt hebben komt Jenny wel eens bij ons eten. Dit is allemaal ontstaan door contact via onze websites over reizen gevolgd door een meet&greet in Bangkok.

MartineZwijsen die nu veel meedoet met rara hebben we ontmoet in Hamner Springs Nieuw-Zeeland. Zij en Frank hadden eht gehad met N-Z en wij voelde het net zo op dat moment. 2 dagen BBQ'en, in het termale water hangen. op terrasjes zitten en midgetgolf spelen en toen scheiden de wegen weer. Maar we hebben nog steeds contact en ik ben met Martine in Madrid geweest en als alles mee zit dan gaan we dinsdag ook samen naar Polen

Verder zijn we in Australie een Nieuw-Zeelander tegen gekomen die nu in mijn woonplaats woont en die we tijdens een ATG ontmoeting geheel tot onze verbazing tegen het lijf liepen. daar hebben we nu ook nog contact mee.

[Jenny]

Kletsen met locals in de bus is meestal leuker en interessanter dan kletsen met andere reizigers. Ik vind het bovendien heel vermakelijk als mensen me de meest vage gerechten voeren, die ze weet ik waar vandaan hebben. Maar daar ging dit topic niet over, toch?

[El Niño]

Kletsen met locals in de bus is meestal leuker en interessanter dan kletsen met andere reizigers. Ik vind het bovendien heel vermakelijk als mensen me de meest vage gerechten voeren, die ze weet ik waar vandaan hebben. Maar daar ging dit topic niet over, toch?

We dwalen inderdaad een beetje af, maar niet heel erg denk ik . Je zou natuurlijk ook kunnen stellen, dat het tijdens reizen gaat om contacten met mensen in het algemeen. Daar vallen locals toch ook onder? Ik vind gesprekjes met locals ook zeker zo interessant. Hoewel je ook een beetje afwisseling nodig hebt. Soms is het weer leuker om met backpackers te praten over reisschema's en ervaringen enzo. Het is maar net waar je op dat moment behoefte aan hebt. Het nadeel van locals is wel dat ze bijna nooit op reis zijn, en dus geen geschikte resimaatjes zijn .

Vage gerechten van locals zit ik trouwens nooit zo op te wachten, maar dat is persoonlijk. Hoewel: in sommige landen kun je het gewoon beter niet doen als je niet ziek wilt worden (zij zijn er aan gewend, wij krijgen er buikkrampen van.....).

@bolletje. Dat jullie het op een gegeven moment een beetje gehad hadden met NZ kan ik me wel voorstellen. Mooie natuur, maar cultureel onder het nulpunt. Ze hebben dat "haka" rugbydansje (vinden ze vooral zelf erg grappig), en je kunt een nep-Maori show bekijken, maar verder.........niks. Zou ik niet nog een keer speciaal voor naar de andere kant vd wereld vliegen. Hooguit op doorreis, en dan veel met backpackers samen reizen