Oplichtpraktijken, een dure leerschool.

[Jenny]

Of ik ben heeeeeeel naief en heb zelfs achteraf niet door dat ik opgelicht word, of ik word het gewoon niet...

Geld wisselen:
Eigenlijk doe ik dit nooit aan de grens. Meestal pin ik gewoon, een heel enkele keer lukt dat niet en dan wissel ik meestal in een hotel. Gunstigste koers, kweennie, meestal scheelt het bijna niets en ik loop liever niet het risico afgezet te worden.

Betalen van kamers:
Heb ik altijd achteraf gedaan. Het is me overigens wel eens gebeurt dat ik 's ochtends weg wilde gaan en er niemand was, heeeeeeel vervelend! Soms liet ik het geld dan maar achter op de toonbank, in de hoop dat het bij de juiste persoon terecht zou komen. Wat moest ik anders?

Vervoer:
Ik ben zo iemand die afdingt tot op het bot. Soms. Of die kijkt wat de locals betalen en dan doodleuk hetzelfde geeft. Nooit problemen mee gehad. Toen ik in 2001 in Indonesie woonde bleek na een paar maanden dat ik zelfs minder betaalde dan de locals, ik had gewoon de foute prijs in mijn hoofd en was niet bereid meer te betalen en deed dat ook niet. En de arme chauffeurs accepteerde dat. Oeps.

Naja, soms betaal ik ook wel een beetje meer dan een local. Maar zolang het om een afronding gaat, is dat geen probleem. Ik vind het ook niet erg wanneer ik een mannetje van het guesthouse een beetje commissie geeft wanneer hij kaartjes voor de bus regelt, zeker niet wanneer het station 10 km verderop ligt en er maar een bus per dag gaat. Een taxi die kant op om dingen te regelen kost me meer!

Tijdens mijn eerste dag in Thailand ben ik wel ooit meegeweest met zo'n mannetje wat je rondrijdt langs verschillende bezienswaardigheden en natuurlijk zijdenwinkels. Ach, ik een mooie stropdas gekocht voor mijn pa, echt mooi en een goede kwaliteit, kom ik buiten, is mijn taxi weg! Blijkbaar had ik zoveel teveel betaald dat hij zijn commissie binnen had en gewoon weg was. Of had hij een beter slachtoffer. Naja, het gaat om de ervaringen.

Zakkenrollen:
Het ergste qua oplichting vond ik overigens de zakkenrollers in Ulan Bator, Mongolie. Mijn ex is daar gerold (hij had best veel geld en allemaal bij elkaar - de sukkel!) en ik een paar dagen later nog een keer. Ik voelde dat het gebeurde, ik ben gaan gillen maar ik kreeg de dader niet te pakken. Schade voor mij: een halve euro. Pech dan.

Afdingen voor produkten:
Tja, ooit heb ik ook teveel betaald voor een paar slippers. Meestal kreeg ik ze voor een halve euro mee, maar aangezien mijn vorige paar gejat was en ik op blote voeten naar de winkel moest om nieuwe te kopen, kreeg ik de prijs niet lager dan 1 euro. Maar dat levert dan wel weer een leuk verhaal op >:)

[El Niño]

Nog 1 dingetje over die taxi's: wordt daar ook niet al te overspannen van! Ik probeerde altijd een "redelijke touristenprijs" te betalen. Bv 3 sol (1 dollar) voor een relatief klein stukje 's nachts van kroeg naar hostel (vooral voor de veiligheid). Nou heb ik in Cusco ook een keer met locals in de taxi gezeten, en dan rijdt je voor 6 sol de halve stad heen en weer.....
Vind ik op zich niet erg. Omdat ik meer te besteden heb mogen ze het best een beetje naar boven afronden.....maar als een of andere mafkees nu ineens 10 sol gaat vragen voor dat kleine stukkie van kroeg naar hostel, dan wordt Ome Erik pissig (voorbeeldje, is niet gebeurd)

[Tikva]

Ja wat is opgelicht worden... ??

Ben ook wel eens in een soeveniers winkel beland in Egypte toch wat gekocht na na ons idee heel goed gepingeld te hebben. Zie je 2 dagen later ongeveer hetzelfde in zo'n supermarkt staan voor nog iets goedkoper dan dat wij betaald hadden.. Ach ja hadden we maar slimmer moeten zijn.

Taxi en vooral riksja rijders zijn het vervelendst. Van te voren duidelijk prijs afspreken, dat het voor 2 personen is en waar naar toe. Als ze dan toch meer willen gewoon weglopen. Bij naar het verkeerde hotel brengen hebben we in India snel geleerd wat goed werkt. Boos doen en op het gevoel in spreken. "your a nice man, I trust you, now you bring me here, why you do this to me", dan schrikken ze best wel en brengen ze heel snel alsnog naar de afgesproken plek.

Ben ook wel eens opgelicht bij een hotel. Was wat chiquer en indies nieuw jaar. Dus wat duurder oke, maar achteraf bleken wij 2 keer zoveel te betalen als sommige andere mensen, gelukkig waren er dan ook weer mensen die nog weer meer dan ons hadden betaald.

[bolletjeom]

schiet me nog 1 te binnen. we kwamen in Timor aan met de boot, in het donker en in de drukte. We hebben letterlijk een gevecht moeten leveren omdat mensen de rugzak van onze rug trok om die in hun taxi te proppen.
Afijn, uiteindelijk gaan we de onderhandelingen aan. We willen 15 (nogiets, weet de munteenheid eventjes niet meer) betalen wat volgens ons in Indonesie geen raar bedrag is voor een stuk in de taxi. We zeggen fifteen..maar hebben geleerfd dat Fifteen en Fifty verdacht veel op elkaar lijken dus we steken er 15 vingers bij op. Hij zegt "jaja" maar we willen het zeker weten dus we zetten met onze vingers in het stof van zijn mototkap nog eens 15
komen we aan wil ie 50 hebben!! en hij schreeuwen dat we 50 hadden afgesproken...gelukkig stond de 15 nog op de motorkap. Ik had het in mijn hand en wilde het aan hem geven maar hij was zo boos dat ie weg reed...tja.

[El Niño]

Helemaal mee eens Tikva! Ik heb relatief de meeste problemen gehad met taxichauffeurs (maar daardoor vergeleken met anderen ook heel weinig afgezet . Jenny, dat te weinig betalen kan denk ik alleen in Azie, omdat die lui niet kwaad mogen worden door hun geloof (gezichtsverlies als je kwaad wordt enzo)

Riksjarijders had ik in die paar dagen India continu gezeik mee . Mijn aanpak was wel anders. Meer in de richting: bek dicht en breng me naar het adres dat ik aan je gevraagd heb............!

Ik betaal een hostel ook bij voorkeur achteraf, en meestal gaat dat ook wel. Alleen soms niet, en willen ze alvast een nachtje vooruit. Ik heb 1 keer irritant lopen doen, en uiteindelijk denk ik ook minder betaald dan locals . In Ecuador liep een receptionist steeds aan m'n kop te zeiken wanneer ik ging betalen (z'n collega deed dat nooit). Ik steeds manana gezegd, haha. Laatste dag stond de "aardige receptionist" er en hij vroeg 12 dollar per nacht (het hostel had kamers vanaf 10 dollar per nacht). Een schoonmaakster had me de kamer laten zien en zei dat ie 10 was. Nou vond ik 12 eigenlijk wel redelijk (1 pers mag per persoon toch wel 20% duurder zijn?), maar heb gezegd dat z'n "collega" (niet gezegd wie) al 10 dollar gezegd had. Ach, het hostel zat niet helemaal vol volgens mij, en ze hebben toch wat aan me verdiend......

Wat al eerder gezegd is: bij aankomst in een nieuw land moet je het meest uitkijken. Je kent de prijzen nog niet, en die locals weten dat ook (zeker als je uit een nachtbus uit een ander land komt rollen)....

[El Niño]

schiet me nog 1 te binnen. we kwamen in Timor aan met de boot, in het donker en in de drukte. We hebben letterlijk een gevecht moeten leveren omdat mensen de rugzak van onze rug trok om die in hun taxi te proppen.
Afijn, uiteindelijk gaan we de onderhandelingen aan. We willen 15 (nogiets, weet de munteenheid eventjes niet meer) betalen wat volgens ons in Indonesie geen raar bedrag is voor een stuk in de taxi. We zeggen fifteen..maar hebben geleerfd dat Fifteen en Fifty verdacht veel op elkaar lijken dus we steken er 15 vingers bij op. Hij zegt "jaja" maar we willen het zeker weten dus we zetten met onze vingers in het stof van zijn mototkap nog eens 15
komen we aan wil ie 50 hebben!! en hij schreeuwen dat we 50 hadden afgesproken...gelukkig stond de 15 nog op de motorkap. Ik had het in mijn hand en wilde het aan hem geven maar hij was zo boos dat ie weg reed...tja.

Haha. Ik heb ooit (m'n eerste reis naar Ecuador) 60 en 70 door elkaar gegooid bij het afdingen. Tsja, sesenta en setenta lijkt nogal op elkaar, en toen was mijn Spaans nog niet zo goed. Tot mijn verbazing werd mijn bod geaccepteerd. Toen ik hem doorhad kon ik er smakelijk om lachen hoor! Ja, stom van mij natuurlijk!

[kohraya]

Bij grensovergangen staan er altijd wel kereltjes klaar die je de grens willen over loodsen en het papierwerk voor je willen regelen via een achterdeurtje. Je weet op voorhand dat je genaaid gaat worden, dus doe je het het best allemaal zelf. Ook al zeggen ze je dat je dan 3 uur moet wachten ipv 20 minuutjes bij hen.
Ik regel mijn zaakjes dus steeds zelf, maar werd op deze manier ooit opgelicht door de douanebeambte zelf. Terwijl de LP zei dat een visum 30 dollar kostte, vroeg hij 35 dollar. Ach ja, die LP was toch verouderd, dus ik geloofde hem. Totdat ik later van anderen hoorde dat zij allemaal 30 haden betaald

Ik huurde eens een wagen, voor een week of 10 dagen of zo. Alles ging goed, tot de laatste dag. Op weg naar de luchthaven, waar ik de wagen zou afleveren, werd ik tegen gehouden door de politie.
Hij inspecteerde de wagen en zei me dat er een verkeerde nummerplaat op hing. Normaal moet de nummerplaat aangeven dat het om een gehuurde wagen ging. Maar ja, dat wist ik niet en daar kon ik ook niets aan doen. Hij begreep het. "It is just a tip for your next visit." "Ok, thank you" zei ik.
Hij bleef nog wat doorpraten over het feit dat de meeste toeristen dat niet weten. Hij zou me dus geen boete geven, "it is just a tip". "Ok" zei ik alweer "I keep it in mind".
En nog liet hij me niet gaan. "Did you buy souvenirs?" vroeg hij mij.
"Of course."
"Do you have a souvenir from your country?"
"Euh ... no, I'm sorry" ... alsof ik naar de andere kant van de wereld ga met een tas vol Manneke Pis beeldjes.
"Oh ... it should be nice to have a souvenir ... "
En toen had ik hem pas door. Ik heb hem dus een souvenier gegeven van Amerika, net genoeg zodat hij een biertje kon drinken.
"Thank you. Can you give the other agent also a souvenir?"


Al bij al niet zo erg als je weet dat ik die wagen huurde voor 8€25 per dag.

[Globeskater]

ze hebben mij afgelopen zomer in macedonie willen oplichten, hij wou 5 euro voor een ritje hebben waar je net een euro voor moest betalen, en de afstand was makkelijk lopend te doen. ik was met 2 duitsers en had van het hostel al gehoord dat je niet meer dan 1 euro moest betalen dus ja sprak eerst engels met die duitsers maar ben toen maar even in duits overgeschakeld toen die taxichauffeur engels sprak zodat die ons niet kon verstaan en wij zijn zeker niet met die taxichauffeur meegegaan..

in bangkok al eens ipv op kao san road bij 1 of ander restaurant afgezet op de eerste avond in de stad, is ons daarna ook niet meer overkomen, later nog eens met tuk tuk prijs afgesproken richting luxe hotel waar we voor de studie moesten zijn, wou hij ter plekke ineens 3dubbele en wij gaven dat niet toen wou hij politie erbij halen en liep tegen ons te schreeuwen wij zijn maar weggelopen... op koh samui wouden ze eens 3000 baht hebben voor taxi 's nachts maar had al gehoord niet meer dan 1000 baht te betalen voor dat hele stuk dus had mijn geld verstopt en laten zien dat ik echt niet meer had en dat ik toch echt naar mijn hotel moest en lopen was te ver en te gevaarlijk als meisje alleen en toen ze zagen dat ik echt niet meer had hebben ze mij wel meegenomen

het stomme in budapest was dat ik hongaarse studentenkaart had en met die kaart stond in hongaars dat je korting zou krijgen, maar toch moesten we europese prijzen betalen en we kregen niet voor elkaar de korting te krijgen waar we wel recht op hadden...

maar goed je kan ver weg en dichtbij opgelicht worden...

[El Niño]

Ik regel mijn zaakjes dus steeds zelf, maar werd op deze manier ooit opgelicht door de douanebeambte zelf. Terwijl de LP zei dat een visum 30 dollar kostte, vroeg hij 35 dollar. Ach ja, die LP was toch verouderd, dus ik geloofde hem. Totdat ik later van anderen hoorde dat zij allemaal 30 haden betaald

Zelf niet meegemaakt, maar bij de grensovergang bij Tumbes (Ecuador-Peru) schijnt ook dit vaker voor te komen. Mensen worden niet alleen genaaid door heel dure taxi's om door dit niemandsland heen te komen, maar soms horen ze ook gewoon: je krijgt maar 2 weken, en 90 dagen kost X dollar. Tsja, wat doe je dan? Misschien is het je heel veel gelazer niet waard (als het niet al te veel is). Ze hebben daar natuurlijk een machtspositie, en als je ook nog omringd wordt door een stelletje "behulpzame boeven" als je heibel gaat maken....

[bolletjeom]

ik ben best vaak geholpen bij de grens voor het invullen van mijn papieren. Iemand die je verteld wat je waar moet neer zetten omdt je de taal niet kent. Ik heb daar nog nooit wat voor hoeven betalen.
Het kan dus ook zijn dat iemand het gewoon aardig bedoelt!

[El Niño]

Tuurlijk gaat het ook vaak goed. Ik denk alleen dat we het erover eens zijn, dat grensovergangen (en grensdorpen) plaatsen zijn waar je relatief vaak opgelicht wordt.....

[bolletjeom]

jaja...maar voordat mensen het idee krijgen dat iedereen die je wilt helpen bij de grens er op uit is om je op te lichten wilde ik even melden dat er ook lieve mensen bij de grens staan....soms

[kohraya]

Er bestaan inderdaad ook nog brave mensen op deze wereld
De eerlijkheid gebiedt me om toe te geven dat ik tijdens mijn reizen ook niet steeds de eerlijkste ben.
Laatst deed ik drie landen met een gehuurde wagen. Bij de eerste grensovergang moest ik mijn visum betalen en daarna moest ik naar een ander bureautje. Daar werd mij verteld dat ik een extra verzekering moest afsluiten.
Omdat ik bij de verhuurfirma al extra had betaald ivm de verzekering om deze grens over te mogen , zei ik de douanier dat dat niet kon. Hij was op de hoogte van wat ik moest betalen bij de firma, maar zei dat dat voor de firma was en niet voor de spijzenkas van het land dat ik wou binnen komen. Als ik hier werd opgelicht, dan iedereen voor en na mij ook. Dus betaalde ik. (ik had trouwens goede redenen om niet aan de geloofwaardigheid te twijfelen)
Hierna moest ik naar een 2e bureautje, waar ik 'karbontax' moest betalen. Hier was ik van op de hoogte, ook al is het niet echt officieel.
En dan stuurden ze me naar een ander gebouwtje om wegentax te gaan betalen. Ik vond dat ik al genoeg had betaald en ben gewoon weg gereden. Ik was toch de grens over.
Een paar km verder, bij een politiecontrole, had ik het geluk dat ze me geen papieren vroegen.
En toen ik het land weer uit reed, vroegen ze me wel het bewijs van de karbontax, maar niet van de rest.

Ik bereid me niet altijd even goed voor op een reis. Maar soms kan dat wel nuttig zijn, alhoewel de LP enkel de karbontax vermeldde en verder niets.

[El Niño]

Haha! Ja, kan ik me wel wat bij voorstellen. Ik vind alles tot in detail voorbereiden trouwens ook maar niks hoor. Wordt je alleen maar onrustig van. Toch is het soms onhandig. Ik had net al mijn bolivianos opgemaakt, en wist niet (of was vergeten) dat je bij binnenkomst in Chili nog een klein bedragje moet betalen bij de douane. Gedoe: kwam net een paar bolivianos tekort, en was blij dat ik nog losse dollars had om bij te leggen. Ja, dollars in heel kleine biljetten heb ik wel een paar keer nodig gehad . Als je die niet hebt, kun je wel eens met dat "geen wisselgeld" syndroom te maken krijgen rond de grens

[kohraya]

Inderdaad. Bij de grensovergang onlangs werden niet alle munteenheden die ik op zak had (en dat waren er heel wat) geaccepteerd. En ik kwam dus geld te kort om iets te betalen.
Het wisselkantoortje was gesloten, maar toen ik er enkel nog maar naar keek, stond er al dadelijk een meute afrikanen rond me om geld te wisselen ... tegen een verschrikkelijke koers. Dit is ook oplichting, maar je kan er niets aan doen.
Of toch? Ik ben op zoek gegaan naar een toerist (niet makkelijk te vinden bij die grens) en die heeft mij verder geholpen.
Hij kon mijn geld gebruiken en ik het zijne.
Eenmaal de grens over, aan de andere kant, moest ik weer wegentax betalen. En weer (nog) geen plaatselijke munt. Deze keer geen toeristen te vinden, en ook geen locals. Van de lieve dame aan het loket mocht ik de volgende dag terug komen om te betalen.
Haha ... wat hou ik toch van eerlijke mensen ...