Knip

[Twijfelaar]

Knip

[Dexter]

Kan je goed alleen zijn of niet? Ik reis ook alleen, ben wel sociaal maar niet super extravert. Echter, ik vind het geen probleem om een week alleen rond te banjeren zonder veel contact te hebben met medereizigers. Je ontmoet altijd wel mensen, dus dat zit wel goed, ik denk dat je daar geen zorgen over hoeft te maken. Maar sommige reizigers worden gek als ze een uur hun klep niet hebben opengetrokken, en grijpen elke gelegenheid aan om andere reizigers op te zoeken. Als je het leuk vind dingen zelf op je eigen houtje uit te zoeken, dan is alleen reizen geschikt.

Ik zou gewoon gaan, teruggaan kan ALTIJD. No shame. Mocht het niet werken, dan heb je het i.i.g. geprobeerd en kan je constateren dat alleen reizen gewoon niet voor jou geschikt is. Als je niet gaat zal je het nooit weten, en louter spijt hebben wellicht in de toekomst.

[El Niño]

Om even tot de kern van de zaak te komen. Vrijwel elke dag ben ik al bezig met dit mogelijke avontuur. Echter de ene dag is die diepgewortelde wens er om eraan te beginnen en ben ik er vast van overtuigd dat ik het wil doen. De andere dag krijg ik weer die koudwatervrees die voornamelijk betrekking heeft op de vraag of ik het wel kan.

Het lijkt erop dat je het echt wilt! Doen dus.....maar ik raadt je denk ik toch aan om eerst 3 weken ofzo met een groep mee te gaan. Waarschijnlijk zakken de dingen waar je vrees voor hebt (en later "had") dan vanzelf wel weg. Het feit dat je bv nog nooit gevlogen hebt/nog nooit ver gereisd hebt, maakt denk ik dat je je meer zorgen maakt dan anderen. Vind ik niet raar. Gewoon proberen, en als je het na die 3 weken toch niet trekt, dan wijzig je gewoon je ticket en heb je toch een leuke vakantie gehad?

[Larissa]

Hi Twijfelaar!

Ik herken heel veel in je verhaal. Inmiddels heb ik de eerste stap jaren geleden al genomen en tot op heden geen moment spijt van gehad. Ik wilde altijd al een verre lange reis willen maken maar op de een of andere manier kwam het er niet van. Te druk met werk, te druk met school, hoe zal mijn familie het vinden..ik had altijd wel een ander excuus. Waar het feitelijk om draaide was...ik durfde niet..was geen alleenganger....last van heimwee....Toch heb ik de stap genomen onder het mom van...ik heb liever spijt van dingen die ik gedaan heb dan spijt van dingen die ik niet gedaan heb...Ik ben gegaan..mijn eerste reis helemaal alleen naar Zuid Amerika voor een half jaar...En wat heb ik het gaaf gehad! natuurlijk heb ik mijn portie heimwee te verduren gehad en er zijn momenten geweest dat ik bijna een vlucht naar huis had geboekt maar heimwee is totaal verledentijd voor mij geworden.

Dit jaar ben ik terug gekomen uit Australie..volgend jaar ga ik weer en dan neem ik Nieuw Zeeland, Fiji, Thailand en Maleisie ook mee.
Ik ben blij dat ik de stap genomen heb en heb er geen moment spijt van gehad. Ik heb een hoop over mezelf geleerd. Ik heb nieuwe vrienden gemaakt, noem maar op!

Als je alleen wil zijn dan kan dat, als je liever met mensen bent dan kan dat ook. Je ontmoet genoeg medereizigers onderweg, in hostels, tijdens tours etc..

Als ik jou was...zou ik gaan Als he tje niet bevalt dan boek je je ticket om en ben je zo weer thuis!
No worries!

Succes met je beslissing!

[Globeskater]

hey twijfelaar..

ik herken de twijfel wel... de eerste verre reis die ik maakte was daarom ook een groepsreis naar Thailand... daarna jaren later nog eens een groepsreis gemaakt, maar weet nu dat ik liever alleen ga, want dan kan ik doen wat ik wil en hoef ik niet schema van reisorganisatie aan te houden

maar toch elke keer als ik vertrek is er de twijfel, zal het goed zijn, ontmoet ik wel mensen, vind ik de gekozen landen wel leuk.. vooral vlak voor vertrek zijn de twijfels even groot, maar ik ga gewoon en het gaat altijd goed...

door reizen en studie ben ik van een vrij introvert persoon meer een extrovert persoon geworden die steeds makkelijker contact maakt

Ik zou dus gewoon GAAN en wie weet wil je na je eerste reis nooit meer anders

[Twijfelaar]

Knip

[bolletjeom]

als je dingen te veel uitdenkt dan ben je vast een vrouw..haha
ik herken het in iedergeval

in de praktijk lopen al die dingen wel los en dat weet je zelf waarschijnlijk ook wel. de vraag is of je jezelf een schop onder je kont kunt verkopen of niet. Wanneer je dit kunt dan komt het goed. zo niet dan kom je misschien nauwelijks je kamer af. Zeker als ik alleen reis ben ik een twijfelaar. wil ik vandaag naar het museum of naar de moskee? of zal ik nog een sapje drinken en eventjes blijven zitten met mijn boek? ach, alweer een halve dag voorbij...nu is het de moeite niet van dat museum of die moskee.
hierna volgt een soort schuldgevoel en zelf verachting dat ik zo laks ben en dan ga ik de volgende dag heel braaf alle dingen bekijken.
de trap onder mijn eigen kont dus. ik ben nu aan het oefenen om die trap een dag eerder te geven ~O>

mensen kom je overal tegen. ook als je niet heel extrovert bent. maar ga gerust het eerste deel georganiseerd en op dorm kamers kom je ook heel veel mensen tegen die het gezellig vinden om dingen samen te doen

[LaosFan]

Goeie en uitgebreide reacties hier inderdaad. Dat moet voor 'twijfelaar' natuurlijk erg fijn zijn.

Ik herken wel wat in je verhaal twijfelaar. Ik twijfelde ook een tijdje maar was er snel uit en heb op een gegeven moment een vlucht naar Moskou geboekt en ben toen het e.e.a. gaan regelen (visa, verzekeringen etc.). Ik heb de 'gok' genomen en het was zeker mooi. Ik reisde alleen maar heb best veel mensen leren kennen onderweg en dat was fijn.

Voor de praktische invulling: dit zou voor mij een reden zijn om op te trekken met 1 of meerdere mensen. Alleen maakt mij soms luier. Soms doe ik dan ook weleens rare dingen maar goed dat is achteraf dan soms ook wel weer leuk