wat at jij al eens?

[Yvonnetje]

Onlangs kreeg ik in de trein 'green bean' ijs aangeboden. Ik kon er echt niet onderuit. Ik zeg; apart!

En die bubble tea, is dat zoiets als milk tea? Want daar ben ik dol op!

[joske]

bubble tea is te verkrijgen als milk tea, maar ook zonder melk. ik had eens groene thee met bubbles. die bubbles zijn tapioca parels. je kunt er ook jelly in laten kiepen, volgens mij zijn dat gelatinestukjes met een smaakje. alleen koud te verkrijgen, in diverse smaken.

[LaosFan]

Gisteren zag ik hier iemand van het guesthouse ook zo'n ei met embryo erin eten. Echt smerig lijkt me dat. Hij pakte het kuikentje eruit en at het als een haring op.... Dat ga ik dus niet proberen...

[Francine]

Eigenlijk eet ik voornamelijk vegetarisch, maar ik ben ook erg nieuwsgierig naar andere en nieuwe smaken, dus heb ik sprinkhanen, meelwormen, mieren, stierenballen, varkensballetjes, krokodil, slang, minioctopus (als één hap), rauwe haring (voor veel mensen echt iets heel vreemds hoor! Heb je dit wel eens aan een reiziger in NL voorgezet?), paard, kameel, waterbuffel, kangoeroe, en alle beter bekende dieren gegeten. Verder haal ik wel eens een maaltijd zo van het Wad: mosselen, kokkels, oesters en alikruiken. Verder heb ik wel geholpen met de slacht van een schaap en ook de stieren- en varkensballen heb ik zelf meegeholpen met het verkrijgen ervan. Zelf doen en daarna opeten vind ik zelf beter dan het uit een supermarkt halen met een cellovaantje erom.

Verder ontelbare vreemde vruchten, waar ik veel namen niet meer van weet. Ook zo wild uit het bos.

En ik vond alles lekker;-)

[Sandervh]

Niet iets super boeiends maar wel lekker en heb het in nederland nog nooit gezien: de Pizza Cone. Jawel een ijshoorn pizza.

[Travelator]

Niet iets super boeiends maar wel lekker en heb het in nederland nog nooit gezien: de Pizza Cone. Jawel een ijshoorn pizza.

Is dat een pizza in de vorm van een ijsje of een ijsje met pizzasmaak?
Dat laatste lijkt me echt heel vies. Doe mij dan maar een sprinkhaan haha

[hildo]

In het kader van vreemd maar wel lekker at ik afgelopen weekend een salade van groente (oa bleekselderij) en stukjes marshmallow's. Je staat toch in eerste instantie raar te kijken maar het smaakte best wel goed.

[Sandervh]

Niet iets super boeiends maar wel lekker en heb het in nederland nog nooit gezien: de Pizza Cone. Jawel een ijshoorn pizza.

Is dat een pizza in de vorm van een ijsje of een ijsje met pizzasmaak?
Dat laatste lijkt me echt heel vies. Doe mij dan maar een sprinkhaan haha

pizza in de vorm van een ijsje

[WizardOfOss]

Ik heb me vanmiddag toch maar eens gewaagd aan nog een souvenir van m'n laatste trip naar Japan: ikameshi, oftewel inktvis gevuld met rijst.



Slechts één nadeel: ik heb geen idee hoe je het hoort te eten en hoe het zou moeten smaken, en die rare tekentjes op het label helpen ook niet echt. Zover ik weet is het een vaak onderdeel van bento's, en logischerwijs zou je het dan dus gewoon koud moeten eten. Maar dan smaakt het eigenlijk nergens naar, en is de rijst nogal droog. Ook even een stukje in de ping gelegd, maar dan begint de inktvis al snel nogal sterk te ruiken, terwijl de rijst er alleen maar droger van wordt.

Dus toch maar even een vraag op een Japan-forum geplaatst en daar nu ook antwoord op gehad. Je schijnt het toch op te moeten warmen, 3 minuten in de magnetron of 10 minuten in plastic in kokend water. Morgen die tweede methode maar eens proberen...

[Reismeis]

Eet smakelijk Wiz!

[WizardOfOss]

Dit draadje maar weer eens afstoffen...

Inmiddels de nodige reizen (voornamelijk naar Japan...) verder, met dus ook wel wat minder gangbare gerechten. Een paar die me zo te binnen schieten:

• in Furano het al eerder door Joske genoemde lavendelijs gegeten, lekker! Ook de lavendel-ramune smaakte prima.
• op Okinawa schijnen ze alles van het varken te eten, behalve de knor. Maar dus wel bijvoorbeeld de oren. Smaakt niet eens zo apart, maar de textuur is heel bijzonder, ergens tussen kraakbeen en spek in.
• over kraakbeen gesproken, een van m'n favoriete yakitori is inmiddels nankotsu. Oftewel kraakbeen van een kip. De smaak komt vooral van de saus waarmee het gegrild is, maar ook hier is weer de textuur volstrekt uniek. Alsof je plastic zit te eten, maar dan op een aangename manier.
• terug naar Okinawa, een van de leuke bijgerechtjes daar is umibodo, oftewel "sea grapes". Het lijken miniatuur-druiventrosjes, maar het is een soort zeewier. Smaakt het best met een licht-zurig dipsausje, en de bolletjes ploppen vooral zo lekker in je mond.
• Je bent niet in Kochi geweest als je geen katsuo no tataki gegeten hebt: bonito-sashimi die aan de buitenkant even snel maar fel geroosterd en gezouten is. Daarnaast ook kani miso a.k.a. "crab butter": de ingewanden van een krab tot pulp gekookt met een beetje sake. Smaakt aanzienlijk beter dan het klinkt!
• in Kagoshima heb ik torisashi gegeten: kip-sashimi. Rauwe kip dus. Overal ter wereld een absolute no-no, behalve in Japan. In mijn geval ging het overigens om heel dun gesneden vlees dat nog enigszins bevroren was, smaakte helemaal niet verkeerd. Ik heb het echter ook weleens met forsere stukken gezien, alsof ze gewoon een kipfiletje uit de supermarkt in reepjes hebben gesneden, dat lijkt me toch minder aanlokkelijk. En in het kader van vlees-sashimi's: basashi (paardenvlees) heb ik inmiddels wel vaker gegeten, maar op Okinawa is het er helaas nog niet van gekomen yagisashi (rauw geitenvlees) te eten.
• begin dit jaar heb ik mezelf in Noboribetsu Onsen maar eens getrakteerd op een nachtje in de meest sjieke ryokan van de stad. Vanwege de fantastische onsen, maar zeker ook vanwege het eten. Een buffet met onbeperkt King Crab is uiteraard heerlijke decadentie (wel even bij andere tafels afkijken hoe je die poten nu het handigst open knipt en het vlees er mooi uit krijgt), maar daarnaast ook allerlei interessante (bij)gerechtjes. Shirasu (piepkleine baby-sardientjes) zijn dan nog niet zo bijzonder, mentaiko (gemarineerde kuit) is apart maar smakelijk, shiokara (gefermenteerde inktvis) daarentegen is nog een paar gradaties erger dan de toch al beruchte natto...

Maar tijdens m'n laatste reis in Hikone wel de overtreffende trap van dat alles gegeten: Funazushi. Eeuwen geleden was dat de oorspronkelijke vorm van sushi. Normaal gesproken denk je dan aan superverse vis, maar vergeet dat maar: funazushi wordt gemaakt van karper, die schoongemaakt maar zonder de kuit te verwijderen eerst wordt gezouten en zo een jaar(!) mag rijpen, om vervolgens nog eens 1 tot 4 jaar(!!) ingepakt in rijst lekker te mogen fermenteren. Zowel de vis als de rijst veranderen daarbij "enigszins" van samenstelling. En dan is dit na een paar jaar het resultaat:



Voor de duidelijkheid: die witte smurrie is dus de rijst, en dat oranje is de kuit. Het ruikt stinkt ook behoorlijk, wat het in combinatie met de reputatie toch wel tot een van de engste dingen maakte die ik ooit gegeten heb. Niet alleen vinden de meeste hedendaagse Japanners dit echt niet te eten, maar als zelfs Andre Zimmern, die in zijn programma Bizarre Foods normaal gesproken toch met het grootste gemak de meest gruwelijke dingen weet weg te werken, het echt niet te hachelen vindt dan moet het wel serieus erg zijn, toch? En dat viel mij dan (ook tot verbijstering van de verkoopster) toch eigenlijk ontzettend mee, ik zou het bijna lekker durven noemen: de smaak deed me namelijk nog het meest denken aan kaas. Hele oude, pittige kaas dan wel, denk aan iets ergens tussen een overjarige Goudse kaas en Roquefort in, en dan veel geconcentreerder. Door die extreem sterke smaak is het ook echt wel iets om in kleine hoeveelheden te eten, die drie stukjes vis met dat beetje rijstpulp ervaar je als een hele maaltijd, ik denk ook niet dat ik ooit iets gegeten heb wat krachtiger van smaak was. Maar toch, als ik het elders nogmaals tegenkom zal ik het zeker weer proberen.