Wat te doen?

[Globetrot]

Ik ben 48, weduwe en heb een zoon van 9. Waarschijnlijk zijn jouw ouders ongeveer van mijn leeftijd?

Ik ben altijd erg nieuwsgierig geweest naar hoe andere mensen leefden en was ook van plan om veel te gaan reizen. Maar natuurlijk moest ik eerst m'n studie afmaken en werkervaring opdoen.Toen ik zo oud was als jij, was ik nog niet afgestudeerd maar woonde ik al wel samen met m'n vriendje die een goede baan had. We trouwden en kochten een huis en hadden 2 auto's toen we allebei 23 waren. De droom van de meeste ouders in die tijd - twee ambitieuze jonge mensen die het prima doen. Eerst studeren dan nestje bouwen met een goede financiële basis en dan kindjes krijgen....

Tja, om een lang verhaal kort te maken; het werd me allemaal te veel en te saai en te gesetteld, dus toen ik afstudeerde gaf ik alles op en ben naar Denemarken verhuisd. Eigenlijk was het een soort vluchten van de verwachtingen en gebaande paden.

Ik reis behoorlijk wat af met m'n zoon maar nu i.v.m. school niet langer dan 6 weken per keer. Als hij straks (nou ja het duurt nog even) afgestudeerd is, hoop ik dat hij zo slim is om er alleen op uit te trekken. Ik hoop ook dat hij net zo als jij flink spaart van te voren en z'n geld niet aan nutteloze dingen of in de kroeg opmaakt. Hij mag dan na een jaar of hoelang hij dan ook wegblijft gerust weer een tijdje bij mij wonen om z'n leven hier weer te kunnen oppakken. En als hij z'n geluk ergens anders vindt, zal ik hem zeker zo vaak als hij maar wil, komen bezoeken.

Volgens mij is het de bedoeling dat je als ouder je kind zo goed mogelijk voorbereidt op het maken van de juiste keuzes om blij te kunnen zijn met het leven. Maar ook om je kind los te laten en op de achtergrond aanwezig te zijn als het om hulp vraagt...

[Floris86]

Vacatures voor NZ vind je op seek.co.nz. Ik vond het wel iets lastiger om werkt te vinden in Australië dan in Nederland, maar omdat ik slechts voor een redelijk korte tijd beschikbaar was, was ik natuurlijk ook minder interessant voor een werkgever. Uiteindelijk ben ik zo'n 3 weken aan het zoeken geweest. De lengte van je dienstverband is ook belangrijk m.b.t. de belastingdienst, in ieder geval in Australië. Wanneer je 4 maanden achter elkaar bij één werkgever werkt in één belastingjaar (loopt van juli tot juni in Australië) of 2 * 3 maanden bij twee verschillende werkgevers heb je recht op extra teruggave. Ik zou je aan raden even uit te zoeken hoe dit in NZ is geregeld.

[zaratoestra]

even off topic: bedankt om dit te delen Globetrot. Heel mooi om te lezen en zeer herkenbaar voor mij als dochter van ouders die het begrepen hebben

[Kims]

De lengte van je dienstverband is ook belangrijk m.b.t. de belastingdienst, in ieder geval in Australië. Wanneer je 4 maanden achter elkaar bij één werkgever werkt in één belastingjaar (loopt van juli tot juni in Australië) of 2 * 3 maanden bij twee verschillende werkgevers heb je recht op extra teruggave. Ik zou je aan raden even uit te zoeken hoe dit in NZ is geregeld.

Hoe kom je aan die informatie? Heb ik nog nooit van gehoord en ben hier toch al een tijdje. Je krijgt in Australie uberhaupt een deel van je belasting terug als je maar een deel van het jaar werkt en dat kan best oplopen. In Nieuw-Zeeland daarentegen is de belastingteruggave (goed scrabble woord...) minimaal.

Ook kun je na je tijd in Australie je super annuation terugvragen wat je werkgever heeft betaald over je brutoloon (9%), dus dat is ook een leuke bonus.

Enne...zeker doen hoor, lekker gaan en kijken wat het (reis)leven je brengt!

[leen85]

Zoals hier reeds aangegeven, nu heb je nog geen verplichtingen. Huis, job, auto.. allemaal zaken die later een drempel kunnen zijn in je buitenlandse plannen. Of opeens iemand leren kennen die geen zin heeft in die plannen van je. Natuurlijk moet je ook niet al uw geld in zo n reis gaan steken. Want er is nog een toekomst na het buitenland. Wees dus zeker dat jouw ouders u begrijpen zodat je nog op hen kan terugvallen. Ik was heel blij tijdens mijn eerste dagen na een jaar Australie eten en een bed te krijgen, thuis bij mijn ouders. Succes

[MTeela]

Ik zou sowieso weg gaan als je de middelen hebt. Als je eenmaal aan een baan begint en het huis uit gaat mogelijk een vriendin krijgt zit je niet alleen met je ouders maar moet je iedereen "opzeggen". Je ouders, je werkgever, je huisbaas en je ouders. Daarnaast is het nu moeilijk om een goede baan te vinden in Europa daarnaast is het beter te verantwoorden dat je de keuze hebt gemaakt om voor je carriere te reizen dan je baan onverwachts heb opgezegd bij een andere werkgever. Daar wordt echt wel opgelet! Daarnaast heb je HBO Diploma als je echt wilt werken kom je echt wel ergens aan de bak ook als je er een jaar tussenuit gaat.

[Rebec]

Ik zit in precies dezelfde situatie. Ik ben nu aan het afstuderen. In juni ben ik klaar. Ik ga van de zomer 6 weken werken bij mijn oude stageplek dan nog een maandje vakantie hier in Nederland en dan ga ik naar Australie voor onbepaalde tijd. Ik kies hier ook bewust voor, omdat ik weet dat ik niet zo snel ontslag zal nemen als ik een leuke baan heb gevonden. Ook wil je dan wat settelen. Ik woon nu nog lekker bij mijn ouders en heb nu nog de vrijheid om te gaan en niet vast te zitten aan een plek. Ik zou nog lekker het baantje bij de post aanhouden en als dat niet goed betaald op zoek gaan naar een ander goed baantje.

[Stefan_1991]

Ja dat laatste is ook beetje mijn plan voorlopig. En in plaats van solliciteren voor vaste baan nu meer wat losse freelance klusjes zodat er geen risico is om een leuke baan te moeten opzeggen.
Australië lijkt me ook een mooi land, maar ben als de dood voor slangen en krokodillen en de hele berg andere dieren die daar allemaal leven. En zelfs hier in Europa (Spanje), had ik de pech om ondanks dat ze zeldzaam daar zijn een slang tegen te komen (en dat gebeurde nog wel tijdens het maken van cupasoep)

[Rebec]

Haha ik ben ook als de dood voor spinnen en slangen. Maar ik moet me erover heen zetten. Hier in Marokko zitten ook al weer vieze beesten en ik moet gewoon over mijn angst heenkomen. Ik hoop dat ik na australie nog door kan reizen naar Nieuw Zeeland. Heb je daar geen enge beesten dan?

[Stefan_1991]

Voor zover ik weet leven er behalve Kiwi's (vogeltjes die er best lief uitzien) helemaal geen enge of gevaarlijke dieren
Maar misschien valt het in australie ook wel mee. Ondanks dat ze er leven weet ik niet hoe groot de kans is dat je wat tegenkomt.

[Stefan_1991]

Inmiddels ben ik er wel beetje uit dat ik zeker weten eerst wil reizen. Alleen vraag me af of iemand weet wat de beste manier is om zowel Nieuw Zeeland als Amerika te kunnen bezoeken. Eerst Nieuw-Zeeland paar maanden om rond te reizen, en heb sinds een tijdje contact met een meisje in de Verenigde Staten (in de buurt van Florida) en wil daar ook zowiezo heen.
Iemand een idee wat de slimste manier is om dat te doen?, losse vliegtickets kopen of is een ticket waarmee je rond de wereld kan vliegen wellicht goedkoper?

[Stefan_1991]

Niemand een idee?

[zaratoestra]

ik zou een nieuw topic starten met je vraag lijkt me

[Stefan_1991]

ik zou een nieuw topic starten met je vraag lijkt me

Misschien een goed idee, ga ik doen!

[deKort]

Ik zou absoluut nu gaan! Je hebt nu het geld en de tijd. Ik zou een bijbaantje nemen tot die tijd zodat je je spaargeld nog wat bijvult. Probeer een buffer in te bouwen voor als je terug bent, zodat je niet meteen blut bent.
Het is niet alleen dat je straks een baan hebt, waardoor je niet meer kan gaan, er kunnen meer factoren bijkomen. Je hebt misschien een (huur)huis, wat je dan moet opzeggen of moet onderhuren, of behoudt maar dan ben je maandelijks een hoop extra geld kwijt. Je hebt misschien een vriendin die fantastisch is, maar niet dezelfde behoefte heeft om te reizen als jij. En dan is het behoorlijk moeilijk om toch te gaan, omdat je bang bent dat je haar enorm zult missen. Het feit dat je nu het geld hebt, nog geen enorme verbinding of verplichting om hier te blijven, en geen gedoe hebt met woonruimte, maakt het nu juist zo ideaal. Begin nu alvast met je ouders te praten en laat ze langzaam aan het idee wennen. Ze zullen het misschien eng vinden, maar uiteindelijk denk ik ook wel beseffen dat je 22 bent, en ze je niet altijd meer de hand boven het hoofd kunnen houden. Als je een buffer hebt qua geld kun je bij terug komst misschien een goedkope kamer nemen. Of gewoon terug bij je ouders gaan wonen, ze zullen je heus nog wel binnen laten ook al ben je op reis gegaan. Maar neem de tijd om ze aan het idee te laten wennen en schiet niet meteen in de verdediging als ze zeggen dat je niet mag gaan, maar leg uit waarom het zo belangrijk voor je is.