Cultuurshock bij terugkomst??

[Kim_K]

Hallo iedereen,

Zou graag jullie ervaring horen over de terugkomst na een mooie reis.
Ik ben zelf 4 weken naar Indonesie geweest samen met een vriendin, echt een super fijne en relaxte vakantie gehad.
Nergens last van gehad, zoals jetlag of cultuurshock. Nou ja niet bij aankomst.
Maar ben nu iets langer dan een maand terug en begin er steeds meer achter te komen dat ik juist moeite heb met het terug komen. Daarmee wil ik zeggen, de rust die ik mezelf hier niet kan geven omdat hier in NL alles zo super super snel gaat. Wat ik eigenlijk best vreemd vind, want zo lang ben ik nog geen eens weg geweest. Merk dat ik sneller geirriteerd ben en constant het gevoel heb dat ik tijd te kort kom...

Hebben jullie hier ervaring mee en wat hebben jullie er aan gedaan om hier weer zo snel mogelijk aan te wennen!

Alvast bedankt voor jullie reactie.

Groetjes,
Kim

[Moira]

Ik heb samen met mijn man bijna 4 jaar rondgereisd en dan voornamelijk in Azie. Wij konden er niet meer tegen dus wij zijn verhuisd naar Nieuw Zeeland. Als ik in NL ben word ik ook helemaal maf van drukte. Dus ik ken het gevoel wel.

[Reismeis]

Ik heb een jaar in Australië gewoond op mijn 17e/18e, bij twee gastgezinnen. Ik was dus geen backpacker of reiziger maar een exchange student, maar het gevoel bij terugkomst zal wel hetzelfde zijn denk ik. Na dat jaar was het echt omschakelen. De rust, het relaxte leventje, was weer verdwenen. Ik miste de natuur, de mensen waar ik zoveel om was gaan geven, mijn school, de stad, het eten, het buiten leven. Mensen praatten over dingen waar ik totaal geen weet van had (bijvoorbeeld Pim Fortuyn). Ik had zelfs moeite met de taal, want ik was veel Nederlandse/Friese woorden gewoon compleet vergeten. Ik was ook heel erg veranderd (al had ik dat zelf destijds niet in de gaten) en thuis was alles eigenlijk nog hetzelfde, en daar had ik het af en toe moeilijk mee. Ook al woonde ik op maar 25 minuten bussen van mijn studie, ik ben niet lang daarna op kamers gegaan. Ik had vreselijke heimwee (en stomgenoeg heb ik daar in Australië in principe vrij weinig last van gehad), en nog steeds, dik tien jaar later, kan ik heel erg verlangen naar een leven in Oz en heb ik mijn man aangestoken met dit virus..
Echt tips heb ik niet voor je.. Ik kwam net voor de zomervakantie weer thuis, dus ik kon rustig aan het leven weer oppakken. Dingen regelen voor de studie, met vrienden afspreken, enzovoorts (dat is waarschijnlijk wel anders als je meteen weer aan het werk moet). Foto's en filmpjes bekijken. Ik heb destijds een dagboek bijgehouden en had altijd een notebook in mijn tas, waar leuke mensen die ik tegen kwam in schreven (bv op school), en van tijd tot tijd pak ik er eens eentje haha. Plan tijd voor jezelf in. Zet een kruis in je agenda. Reserveer die ochtend/middag/avond voor jezelf en doe dingen die jij leuk vindt. En verder? Tja.. Start met het voorbereiden van je volgende reis, dan heb je weer iets om naar uit te kijken

[ubiytsa]

Een cultuurshock zou ik het niet noemen, maar ik ben Nederlandse volk door het reizen wel steeds minder gaan waarderen. Eerst leek alles gewoon prima, zo ging dat nou eenmaal en dat zal overal wel gaan. Vervolgens zie je dat het ook volledig anders kan en vraag je je toch af waarom dat in Nederland dan zou anders is. Dit gevoel had ik met name nadat ik in Japan was geweest. Ook hier ging alles snel, de cultuur is precies het tegenovergestelde van hier. En het werkt naar mijn idee vele malen beter dan hier.

Dat betekent alleen niet dat ik denk dat ik ooit in het buitenland ga wonen. Ik woon hier prima. Al moet ik zeggen dat ik waarschijnlijk anders zou denken als ik in de Randstad zou wonen

Een klein stukje dat ik erover geschreven heb: http://ubiy.nl/2012/08/23/jeffreys-conc ... rde-chaos/

[Reismeis]

Ik moet er trouwens nog wel even bijzeggen dat, als je ergens zo lang bent, er ook wel dingen zijn die je in Nederland juist weer gaat waarderen.

[Tikva]

Na 4 weken weg al een cultuurschok? daar heb ik nooit last van. Wel na een wereldreis van een aantal maanden.
Wel is het zo dat je na een vakantie altijd weer even moeten wennen aan de drukte en aan het slechte weer.

[joske]

Herkenbaar, ja. Wij zijn vijf en een halve week op pad geweest en het duurde ook bij ons even voor we konden aarden. Ineens moesten we weer van alles (werk bijvoorbeeld), zoveel muren om je heen, einde vrijheid.. verschrikkelijk. Wel weer fijn dat ik weer de beschikking heb over mijn kookspulletjes en lingerielade, maar ik kon me ook prima redden zonder. En niet alleen die spulletjes.
Fysiek merken we nog steeds dat we van de lente naar de winter zijn gegaan. We missen letterlijk zonlicht, de zon is zoooo ver weg.
En dat was pas na vijf en een hAlve week!

[Nescio]

Ik heb een jaar in Australië gewoond op mijn 17e/18e, bij twee gastgezinnen. Ik was dus geen backpacker of reiziger maar een exchange student, maar het gevoel bij terugkomst zal wel hetzelfde zijn denk ik. Na dat jaar was het echt omschakelen. De rust, het relaxte leventje, was weer verdwenen. Ik miste de natuur, de mensen waar ik zoveel om was gaan geven, mijn school, de stad, het eten, het buiten leven. Mensen praatten over dingen waar ik totaal geen weet van had (bijvoorbeeld Pim Fortuyn). Ik had zelfs moeite met de taal, want ik was veel Nederlandse/Friese woorden gewoon compleet vergeten. Ik was ook heel erg veranderd (al had ik dat zelf destijds niet in de gaten) en thuis was alles eigenlijk nog hetzelfde, en daar had ik het af en toe moeilijk mee. Ook al woonde ik op maar 25 minuten bussen van mijn studie, ik ben niet lang daarna op kamers gegaan. Ik had vreselijke heimwee (en stomgenoeg heb ik daar in Australië in principe vrij weinig last van gehad), en nog steeds, dik tien jaar later, kan ik heel erg verlangen naar een leven in Oz en heb ik mijn man aangestoken met dit virus..
Echt tips heb ik niet voor je.. Ik kwam net voor de zomervakantie weer thuis, dus ik kon rustig aan het leven weer oppakken. Dingen regelen voor de studie, met vrienden afspreken, enzovoorts (dat is waarschijnlijk wel anders als je meteen weer aan het werk moet). Foto's en filmpjes bekijken. Ik heb destijds een dagboek bijgehouden en had altijd een notebook in mijn tas, waar leuke mensen die ik tegen kwam in schreven (bv op school), en van tijd tot tijd pak ik er eens eentje haha. Plan tijd voor jezelf in. Zet een kruis in je agenda. Reserveer die ochtend/middag/avond voor jezelf en doe dingen die jij leuk vindt. En verder? Tja.. Start met het voorbereiden van je volgende reis, dan heb je weer iets om naar uit te kijken

Net hetzelfde ervaren na terugkomst. De re-entry cultuurshock noemen ze dat. Voor een lange tijd op reis gaan, of als exchange student naar het buitenland trekken kan best vermoeiend zijn. Eerst moet je helemaal aanpassen aan de nieuwe situatie in dat vreemde land, maar bij thuiskomst voel je jezelf nog minder hard op je plaats.

Ik heb persoonlijk zeer veel last gehad met mijn aanpassing aan het leven in België. Ik was rusteloos en niets kon me echt boeien. De grootste fout die ik heb gemaakt; bij thuiskomst onmiddelijk foto's bekijken en muziek uit dat land beluisteren, in plaats van eerst even in bed te kruipen

[Quvac]

ik heb nooit echt last van een cultuurshock gehad. wel dat ik altijd het gevoel had dat we in Nederland eigenlijk minder vrijheid hebben dan waar dan ook. maar ik ben nederland ook wel erg gaan waarderen om het zorgstelsel wat wij hebben.

Toen ik na 6 maanden Tanzania weer terug kwam in NL moest ik me wel even realiseren waarom het hier zo rustig is langs de weg. geen mensen die overal lopen of alles dichtgebouwd.
maar eigenlijk ben ik na 1 dag alweer volledig geland.

[leen85]

Ja ik ken ook het gevoel van zich vreemdeling te voelen in eigen land. Het heeft me zowat een jaar gekost voor ik me enigszins terug thuis voelde.
Nog steeds heb ik vlagen waarin ik meen dringend te moeten emigreren, maar ik merk ook hoe ouder ik word, hoe minder ik dit durf. Dus vul ik die leemte op door heel regelmatig op reis te gaan en zo het beste van twee werelden te genieten.