Reisforum

RTW-ticket voor onze wereldreis vorige week geboekt! Nu bezig met reisverzekering. Je kunt bij de meeste polissen terug in geval overlijden van een familielid 1e en vaak zelfs ook 2e graad om begrafenis / crematie bij te wonen.

Ik lees eigenlijk niets (of heb t over het hoofd gezien) hierover wat andere reizigers doen in zo'n geval. Het is natuurlijk persoonlijk en hangt van meerdere dingen af. Maar ik vroeg mij gewoon eens af, los van of je verzekering het dekt, bij wat voor omstandigheden gaan jullie terug naar NL, enkel bij ouders / broers / zussen of ook bij overlijden opa / oma? Of laat je het afhangen van de plek waar je op dat moment zit? En bedenk je het voor je op reis gaat of beslis je pas als het gebeurt?
In ons geval grote kans dat het gebeurt, hebben met zn 2'en 5 opa's en oma's van eind 80. Lastige beslissing..

@ dee
Ik heb ook afgelopen week mijn wereldticket geboekt, vraag me af wat voor verzekering jullie willen afsluiten. Omdat ik graag goed en zo goed als volledig verzekerd wil zijn wordt het waarschijnlijk een verzekering via Special Isis of Mondial Assistance.
Wat voor annuleringverzekering sluiten jullie af? Ik waarschijnlijk een Ticket annulering van Mondial. Daar kun je tot 2000 euro vergoed krijgen. De meeste doorlopende reisverzekeringen heb een maximum van 180 dagen.

Toen wij in 2007 op wereldreis gingen zaten we met hetzelfde probleem. Ik had in mijn eentje zelf 5 (incl stief) opa's en oma's boven de 85 en mijn vriend ook nog een opa en oma.

Zelf zou ik het liefst wel terug komen. Alleen hangt het er wel vanaf wanneer. Is het in de laatste maand van je reis dan denk ik dat terug komen zou betekenen dat je niet dan nog weer terug gaat naar je reisbestemming. Ik zou ook niet 3 dagen als een gek gaan reizen om mischien op tijd te zijn. En je moet ook realistisch zijn en er rekening mee houden dat je niet altijd terug kan komen. Wij gingen bijvoorbeeld 3 weken trekken in Nepal. Dan is er gewoon geen internet en ook geen mobiel bereik, was er dan iets gebeurd hadden we het nooit op tijd geweten. Zit je zuid-oost azie dan is het anders.

We hebben het er ook met opa's en oma's en ouders over gehad. Dat was heel wisselend, mijn ene opa en oma vonden het echt onzin en hadden zoiets van daar kom je echt niet voor terug, terwijl bij andere (die al heel veel moeite hadden dat we op reis gingen) dat wel verwachte.

Het was vooral goed dat we erover gepraat hadden en dat het voor hun ook duidelijk was dat we niet altijd terug konden komen en dat als het slechter zou gaan ze dan niet tot het laatste moment (in het kader straks maken ze voor niets zich zorgen) moeten wachten omdat we niet altijd achter internet zitten.

Neem zeker je mobiel mee In veel landen heb je bereik, en zo niet kan je ter plekken een simcard kopen. Zo hebben we o.a. in Laos een lokale simcard + mobiel nummer aangeschaft omdat het toen slechter ging met een oma. Waar we zaten was echt geen internet maar werden wel via de sms op de hoogte gehouden. We hadden toen ook met het thuisfront afgesproken om dagelijks ons mobiel te checken.

We hebben ook bij onze verzekering nog wel specifiek nagevraagd over terugkeer naar nederland (en dan weer terug naar de plek waar je je reis af hebt gebroken). Bijvoorbeeld wat als het meer dan een keer in een reis is, en hoe het met stief opa's en oma's zat etc. Beter dat je het van te voren weet dan op zo'n moment nog uit moet zoeken.

Gelukkig is het uiteindelijk niet nodig geweest en hebben ze allemaal onze reis overleeft.

Ook ik denk dat het vooral belangrijk is dat je het vooraf bespreekt met, in ieder geval, je ouders! In mijn geval gaat het om 1 oma, maar anders kan ik het me voorstellen dat het ook voor je opa/oma fijn is om te bespreken.
Ik heb gemerkt dat het voor mijn vader wel belangrijk zou zijn, ook al hield hij vol dat ik het zelf moet weten en niet voor hen moet doen.

Voor vertrek dacht ik dat ik het niet zou doen, maar inmiddels weet ik niet zeker wat ik zal doen. Gelukkig gaat het nu goed, dus we gaan er vanuit dat ik in de laatste maanden van onze reis ook geen beslissing meer hoef te nemen!

Wat misschien ook goed is om na te vragen: of je beiden terug mag aangezien het maar voor een van de twee familie is.

Hallo,

Ik heb nog 2 opa's zeg maar in de familie van mij en mijn man. In de wereldreis is ondertussen 1 oma van mijn man overleden. Wij hebben het er met hun over gehad en ze hebben alle aangegeven dat we niet terug hoefde te komen. Dit hebben we dus ook niet gedaan. Verder zouden wij alleen terug komen bij eerste graad familie of hele goeie vrienden.

gr van Moira

wij hebben bij onze langere reizen voor een verzekering gekozen die ook de reis weer terug naar je vakantie bestemming betaald wanneer je de reis na een begravenis bezoek wilt voortzetten.
Dit maakt de beslissing toch ook makkelijker om op en neer te reizen voor een begravenis. Het klinkt misschien stom dat zoiets ook van geld afhangt maar dat is natuurlijk wel een beetje zo. Stel dat je verzekering wel de reis naar huis betaald maar je moet daarna voor 2 personen weer een tickte boeken om je reis voort te zetten dan kan dit zo duur zijn dat je je halve reisbudget kwijt bent

Een paar jaar geleden bleek mijn oom plots erg ziek. We wisten dat hij nog kort te leven had en ik had een RTW ticket. ik heb toen besloten om die om te boeken als mijn oom nog zou leven voor de vertrek datum. de vertrek datum verzetten is niet zo duur en relaxed op reis gaan doe je toch niet als je weet dat je echt ieder moment gebelt kan worden. De 2 maanden voor mijn reis ging ik werken in frankrijk. Ik heb mijn werkgever vertelt dat ik ieder moment gebelt kon worden en dat ik dan ook terug zou gaa, Ze konden die eerlijkheid waarderen en hebben alvast iemand standy gevraagd. Helaas was die persoon nodig voor de laatste 2 weken.

Voor mezelf was het niet eens zo heel erg belangrijk om bij de begravenis te zijn maar wel heel erg belangrijk voor mijn tante. En dus doe je dat dan voor de Familie.
Ik heb wel eens het idee dat niet iedereen even eerlijk is. Ik weet dat een paar familieleden ook zeggen dat ik voor hen niet terug hoef te komen maar ik weet ook dat als ik dat werkelijk niet doe ze dan toch teleurgesteld zijn.

hey,
Moeilijk topic...Wijzelf hebben er ook al eens over nagedacht. De verzekering die we normaal gaan nemen (9maand) voorziet enkel 2 vluchten voor ons als koppel. Maar ikzelf vind het logisch dat we beiden,mijn man en ik , als we overkomen, terugkeren richting Belgie.

Op zich veranderd het niets aan de zaak, als de persoon plots sterft. Je kan niets meer veranderen. behalve enkel op de begrafenis zijn en andere familieleden steunen. maar wat is steunen he ???
Wijzelf hebben er al veel over gepraat met ons 2.Met mijn moeder kan ik er moeilijker over praten... Zij is al 'not amused' alleen nog maar te denken dat we er voor 9 maand op uittrekken.
Zoals het nu in ons hoofd zit zouden we zeker terugkomen voor onze ouders. Ik weet zelfs niet dat ik de reis later zou kunnen verderzetten, aangezien mijn ouders gewoon alles voor mij zijn.
Terugkomen voor andere familieleden zoals tantes, nonkels en mijn grootmoeder... Goh, ergens denk ik dat het niet zoveel uitmaakt, je kan toch niets doen (behalve je verdriet delen, maar uiteindelij moet je er zelf mee om gaan)... Ik zou me zowieso slecht voelen (ook al zit ik in het buitenland)...En het feit dat ik niet terugkom veranderd niets aan mijn gevoelens tov die persoon... Zie hem daarom niet m inder graag. Maar denk dat als ik terug kom naar Belgie het mij niet meer zou lukken om opnieuw te vertrekken... Zou het zelf moeilijk hebben, en ook naar 'anderen' toe. Bijna niemand vindt het normaal dat we zolang willen weggaan, dit dan ook echt doen... En dan nog eens terugkeren na zo'n gebeuren...
Maar da's dan het idee van de omstaanders.

vind het erg van mijzelf dat ik zo denk maar vaak denk ik, laat nu toch niemand sterven terwijl we weg zijn... Van mij mag iedereen gezond 100 worden... maar laat ze niet ziek worden of sterven wanneer we net 9 maand weg zijn. Zeer egoistisch van mij... Maar zou echt niet weten wat te doen.

Sorry voor mijn verwarrende uitleg, maar tja, kreeg dit niet zo makkelijk gezegd. Ben nogal een gevoelige en mijn gemoed schiet al vol als ik er nog maar aan denk vader of moeder te verliezen...

ik denk dat het niet egoistisch is. Of als het dat wel is dat dan iedereen egoistisch is (wat volgens mij ook iedereen is overigens want doen we niet allemaal vrijwel alles in ons leven om IK dat wil?!?!?)

Ik denk dat iedereen hoopt dat er niets gebeurd met de mensen van wie ze houden. Het liefst nooit natuurlijk maar helemaal niet wanneer je onderweg bent. Is dat egoistisch..nee, denk het niet.
je hoopt dat je een droomreis gaat maken en dat die niet verstoord wordt. Je wil niet in de stress situatie zitten van slecht nieuws krijgen terwijl je ver weg bent en dingen moeten regelen om op tijd thuis te komen.

Ik zelf ben niet alleen terug gegaan voor de begravenis van mijn oom omdat mijn familie dat op prijs stelde maar ook om het op die manier zelf af te kunnen ronden. Zou mezelf niet echt raad weten op de dag zelf als ik in het buitenland zit. Wat doe je dan. De hele dag niets en erbij stil staan. iets ceremonieels voor jezelf?

Heb laatst nog meegemaakt dat iemand slecht nieuws kreeg op reis. Net bij 1 van de mooiste bezienswaardigheden op die reis. Ze ging niet naar huis. Op de dag van de begravenis waren we net op een andere hoogtepunt in de reis. ze had die dag geen moment voor zichzelf en voelde zich erg ongelukkig.
ik denk dat ik dan misschien toch liever naar huis was gegaan. Genieten zit er toch niet meer in
Ik zou wel een week later ofzo de reis weer op kunnen pakken (mits het niet om de begravenis van een ouder gaat)...denk ik.

Met mijn ouders heb ik voor vertrek afgesproken dat ik op de hoogte gesteld wilde worden en dan zou kijken of ik terug kon en wilde komen. Mijn opa's en oma's leven allemaal al jaren niet meer, maar ik heb wel ooms en tantes die boven de 70 zijn. Gelukkig hebben mijn ouders me niet hoeven berichten, maar de afspraak blijft bij iedere reis staan.

Ik zou terug gaan. een aantal jaar terug was ik in Nieuw Zeeland toen mijn Oma overleed. Ik kon helaas niet bij de begrafenis zijn...en dat zit me af en toe toch nog steeds wel een beetje dwars. Hopelijk gebeurt er niets met m'n familie nu ik in Australie zit, maar mocht dat wel het geval zijn, zou ik meteen terug vliegen (en indien mogelijk m'n reis weer vervolgen)...

Ik ken het gevoel, in 2005 was ik in New York toen mijn oma overleed. Nu was ze de week tevoren al ziek geworden en was de verwachting dat ze het weekend al niet zou halen, toen heb ik in feite al afscheid genomen, ze was zelf ook heel duidelijk: gewoon gaan. Tegen het einde van de week waren de vooruitzichten onverwacht toch verbeterd, en zou ze met een paar dagen toch weer naar het verzorgingstehuis kunnen. Toen we echter een paar dagen in New York zaten kreeg ik een fax dat ze toch was overleden, en dat de begrafenis nog tijdens mijn vakantie zou zijn. Met m'n ouders gebeld, en besloten toch gewoon te blijven, en dus de begrafenis te missen. Later hebben we nog wel met de hele familie postuum haar 95e verjaardag gevierd, zoals ze zelf nog gewild had.

Achteraf blijft het echter toch knagen, doordat een echt afscheid ontbrak overheerst een gevoel alsof ik haar domweg ben 'vergeten'. Er is geen verdriet, ik mis haar niet, ze is gewoon geheel uit m'n leven verdwenen. Alsof ik gewoon een paar jaar niet bij haar op bezoek ben geweest, maar bij wijze van spreken vanmiddag gewoon even op de koffie zou kunnen gaan. Het besef dat dat nooit meer zal kunnen ontbreekt totaal.

Ik heb met m'n ouders afgesproken dat zij bepalen of ik wel of niet iets moet weten, ze kennen me goed genoeg om dat te kunnen beoordelen. Opa's en oma's zijn allemaal overleden, en sommige ooms en tantes naderen toch wel de 'gevarenzone'. Afgelopen jaar is de oudste broer van m'n vader overleden, de eerste van die generatie, dat zet je toch aan het denken. Of ik versneld naar huis zou komen zal dan nog steeds afhangen van de persoon in kwestie en de hele situatie. Maar de eerdere ervaringen met het overlijden van m'n oma zullen dan zeker een rol spelen in die beslissing.

Toen ik in buitenland zat ging het even heel slecht met oma, ik heb met mijn ouders toen afgesproken dat als ze denken dat het aflopende zaak is ik terug zou komen, gelukkig knapte ze weer op..

Vorig jaar is ze alsnog overleden, mijn nichtje zat op dat moment in zuid afrika en die is terug gekomen, mede om haar is de begrafenis een dag uitgesteld. Ik weet dat ik het zelfde gedaan zou hebben als mijn nichtje en terug gekomen zou zijn, zelfs als de verzekering het niet zou vergoeden! Gelukkig werd voor haar alles vergoed..

Verder overleed toen ik in buitenland zat, iemand die ik redelijk ken, mijn ouders wilden het niet vertellen maar ik kwam er heel snel achter omdat het een persoon is die ook actief was in de lokale politiek.. ik hing dus 's middags in tranen aan de telefoon en paps en mams waren verbaasd dat ik het al wist, maar ja dat krijg je als je online de krant leest.. van deze mensen hoef ik het niet persé op reis te horen want zou er niet voor terug komen, al lijkt me het wel raar om pas maanden later het te horen..

go heb al op 2 reizen voor deze keuze gestaan, en kan je vertellen het is echt geen leuk nieuws als je een familie lid verliest als je zover van huis bent.. op mijn eerste reis had ik 2 overlijdens vlak achter elkaar, en heb bij beiden besloten om niet terug te gaan omdat ik met die familie leden al een aantal jaren geen contact had gehad. tijdens mijn reis door zuid afrika kreeg ik op den duur bericht dat mijn oom erg ziek was en dat die niet lang meer te leven had. dit bleek ook zo want zo'n 2 weken later kreeg ik bericht dat die overleden was, wou echt naar huis toe komen, niet alleen voor hem maar ook voor het gezin wat die achter lied, 3 kinderen waarvan de jongste toen rond de 16 jaar. mijn vader had de verzekeringsmaatschappij al gebeld en die vergoede niks omdat hij aangetrouwd was. klote, wat nu, om het kort te houden ik sta niet meer ingeschreven in nl dus mocht ik terug komen en weer aan het werk willen is dat leuk wat papier werk, en omdat ik met 3 maanden weer naar mallorca zou om te gaan werken zou dit alles mij veel rompslomp en geld gaan kosten. hier door heb ik uit eindelijk besloten om niet terug te gaan maar dat was niet makkelijk op dat moment, mijn tante en haar kinderen de volgende dag gebeld en mede gedeeld dat ik niet bij de crematie zou zijn omdat ik het niet zou halen, ze kon dit begrijpen en was blij dat ik even belde.

ik vind dat altijd zo'n rare regel. Dat je voor een aangetrouwde oom of tante niet over mag komen.
Jij kent al je ooms en tantes al je hele leven en voelt (emotioneel) echt geen verschil tussen je tante omdat die toevalig de zus van je moeder is of haar man die jij al heel je leven oom noemt maar toevallig geen broer is van je vader of moeder

daar ben ik het dus mee eens maar ja dat zien ze dus helaas niet zo bij de verzekeringsmaatschappij,