Dag allen,
Eerst even antwoord geven op de vragen van Eline, daarna een reactie op de reacties

waar erik naar vroeg...
Eline ik verdeel jou verhaaltje even op in twee vragen.
1. JE HEBT GEEN/WEINIG GELD OM OP REIS TE GAAN. HOE GA JE HIERMEE OM?
Ik besloot in januari 2005 dat ik na mijn afstuderen eerst op reis zou gaan voordat ik ging werken. Hoe, wat, waar, hoelang was nog niet bepaald. Enige probleem was dat ik helemaal blut was.. Ik had toen 2 dingen gedaan. Ik had nog geen lening bij de IBG en begon vanaf toen maximaal te lenen. Das een extra €780 de maand. Na mijn afstuderen heb ik nog een half jaartje gewerkt om voldoende geld te hebben. Gelukkig kon ik verder bij mijn afstudeerplek en met mijn diploma op zak had ik een goed salaris waardoor ik goed kon sparen.
Ikzelf heb bij vertrek geen geld hoeven lenen van familie of vrienden. Maar veel mensen doen dit wel.
2. JE GAAT/ BENT OP REIS MAAR JE HEBT NIET VEEL GELD, HOE GA JE HIERMEE OM?
Ikzelf had wel voldoende geld toen ik ging, maar ik ben toch wel mensen tegen gekomen die met ca €1500,- weggingen en daarmee toch een klein jaar mee weg wilden.
Wat je ziet is dat die mensen inventief worden.
Ik ken twee meiden die vanuit sydney de bus naar Blue Mountains hadden gepakt en zelfstandig een looproute deden ipv met een tour mee te gaan. En zulk soort dergelijke dingen.
Een maat van mij is 1,5 maand liftend door Nieuw Zeeland gegaan met een vriendin van hem.
Een ander methode is bezuinigen.
Een Duits stel besloot om maar 2 keer dag te gaan eten ipv 3 keer. Zo bespaarden ze toch een maaltijd. Ik moest wel lachen toen ik dat hoorde. Maar goed... het werkt wel.
Een Deens meisje vertelde me dat ze de eerste 3 weken alleen maar pasta met ketchup had gegeten. Ik had het een keer geprobeerd uit nood, maar wat is dat vies zeg!
Ik heb ook heel vaak besloten ook te bezuinigen op mijn drankgebruik, echter is me dat eigenlijk nooit echt gelukt.. :twisted:
Ik ben ook een persoon tegen gekomen die gratis bij lokale mensen overnachtte.
Ze was ingeschreven bij een
internetcomunity waar mensen konden aangeven dat ze een slaapplek hebben voor reizigers. Wanneer je in de buurt ben kan je dan contact opnemen en vragen of je daar kan slapen. Het is dus ook een goede manier om met de lokale bevolking in contact te komen. Ik weet de site niet meer, zag vlak nadat ik in NL terugkwam nog een artikel over in de Spits.
Sla een rijk persoon aan de haak en profiteer daarvan.
Ok, dit is misschien niet moreel correct, maar ik heb het zien gebeuren! En ieder keer was het een meid die profiteerde van de kerel. In Melbourne was er een kerel die de hostel van de meid betaalde. En bij een ander "koppel" betaalde de kerel al het eten voor die meid.
Daarnaast kan je gaan werken.
Ik ben mensen tegen gekomen die Australie in hun wereldreis hadden ingepland. Hier gingen ze dan werken om wat extra geld te hebben. Uiteindelijk kwam het dan erop neer dat hun banksaldo in die periode neutraal bleef of maar weinig omhoog klom. Mensen waren toch altijd wel teleurgesteld wat ze in Australie konden sparen.
Tot slot kan je bij bij je familie/ vrienden geld lenen.
Alhoewel ik veel geld had bij de start van mijn reis. Op een gegeven moment was het toch op. Ik was niet meer in Australie en kon dus ook niet meer werken. Ik moest nog mijn laatste 1,5 maand overbruggen en moest toen toch echt naar huis bellen voor geld.
REACTIE OP HET VOORGAANDE
Zo op het eerste gezicht moet ik toegeven dat ik met het meeste van wat jullie zeggen oneens ben. Ik schaar me wat dat betreft wel achter Marijn. Laten we onze zegeningen tellen en blij zijn dat we kunnen reizen en daar ook zo van kunnen genieten!
En waarom ben ik het dan met jullie oneens?? Laat duidelijk zijn: ik zeg niet dat jullie het fout hebben in veel van die aspecten zie ik mezelf ook wel terug. Echter proef ik bij het lezen van de reacties een ondertoon dat er blijkbaar een manier bestaat die de beste manier van reizen/ voorbereiding mag heten. En laten we eerlijk zijn die bestaat niet!
De consensus mbt tot reizen is dat het een avontuur en een levenservaring is. Hiervoor heb je nu eenmaal geld nodig. En of dat geld van jou komt of van je ouders moet uiteindelijk niets uitmaken. Dat aspect is wat mij betreft ondergeschikt. Dit komt ook naar voren in een voorbeeld verderop.
Ikzelf heb alles zelf bij elkaar gewerkt, maar ik heb ook mensen ontmoet die veel van hun ouders hebben gekregen. Betekend dit dan dat ik een betere reis heb gehad? Ben ik een betere backpacker dan die ander?
Ik antwoord resoluut nee zonder mitsen en maaren...
Uiteraard ben ik ook die lui tegengekomen die meer dan de helft van hun budget in de eerste paar maanden hebben opgezopen. Alhoewel het ook niet mijn manier van reizen is, vond ik het altijd wel leuk om dat te zien.
Want het gevolg ervan is dat wanneer hun geld echt bijna op is hun "survival instinct" toch opkomt. Ze doen dan hun stinkende best om een baan te vinden en daardoor deden ze dingen die ze anders nooit zouden doen, qua het zoeken van banen en het aannemen van banen. Je kan wel zeggen dat ze vervolgens geld krijgen van hun ouders, maar die zijn 9 van de 10 keer ook niet gek. Eens houdt het op en dan gaat het geldkraan dicht.
Een goede maat van mij was zo'n persoon. Veel geld gekregen, geldkraan ging dicht, etc.. Ik onderhield gedurende mijn reis zo nu en dan contact met hem via de telefoon en hij kon me de mooiste verhalen daarover vertellen.... M.a.w. rijkeluiszoontje zijn thuis en nu zelf met de enkels in de modder zitten en proberen te "overleven". EN DAT NOEM IK NOU EENS LEVENSERVARING OPDOEN!
Ik zou dus willen opteren om niet teveel te denken over de "perfecte" manier van reizen of de "perfecte" manier van voorbereidingen. Wat je dan vervolgens ook vaak ziet is dat men vindt dat die "perfecte" manier ook toevallig de manier is die hij/zij zelf heeft gedaan....
Iedereen is anders en heeft andere verwachtingen. Daarbij heeft iedereen ook andere mogelijkheden en je zou stom zijn om de mogelijkheden die je hebt niet te gebruiken!
Hoang