Reisforum

Dapper hoor Seeker. Eerst een dergelijke offensieve en veroordelende post plaatsen en vervolgens niet op de reacties ingaan

jaydee schreef:

Seeker schreef:Of was er een bank met hoge rente zondere deze beperking? Ik heb al kwartaal sparen en sns maxi, kwartaal sparen heeft 2.5 ofzo en maxi 4%

huh, hier snap ik echt geen **** van??!!!

Je krijgt bij sns maxisparen 4% rente per jaar, maar je kunt maar maximaal 500 euro maandelijks sparen, als je dus een spaarrekening wilt zondere deze beperking zit je meestal met lage rente van misschien 2%

Seeker schreef:

jaydee schreef:

Seeker schreef:Of was er een bank met hoge rente zondere deze beperking? Ik heb al kwartaal sparen en sns maxi, kwartaal sparen heeft 2.5 ofzo en maxi 4%

huh, hier snap ik echt geen **** van??!!!

Je krijgt bij sns maxisparen 4% rente per jaar, maar je kunt maar maximaal 500 euro maandelijks sparen, als je dus een spaarrekening wilt zondere deze beperking zit je meestal met lage rente van misschien 2%

ooh ok

Wat een diepgang hier trouwens. Lijkt wel een financieel forum.

Seeker schreef:Nu we toch met onderwerp bezig zijn, leg ik de vraag neer die ik mij zelf gesteld hebt maar geen antwoord op kon geven, nou stel ik leen 20000 euro en ik emmigreer dan naar Thailand, dus heb alleen dat geleend geld en mijn wao-jong verlies ik.

Is een theorie, ik ga dat niet doen, ik hoop werk te hebben en dan op die manier meer te kunnen sparen.

Hoe zorgt een bank dat zij hun geld dan terug krijgen?

Je krijgt een aantekening op je paspoort en zodra je terug komt in Nederland wordt je aangehouden. Dan ga je de schuldhulpverlening in.

** aangepast door moderator evanerp, laatste opmerking niet nodig **

Uiteraard zijn er best redenen te bedenken waarin lenen de enige (en best verantwoorde) optie is. Om een studie af te kunnen ronden, een auto om op je nieuwe baan te komen (maar moet dat dan ook echt een dure nieuwe zijn?), of domweg om te kunnen wonen. Niks mis mee, zou ik zelf ook best overwegen. Maar dat valt ook niet onder luxe. Reizen daarentegen wel.

Als ik terug kijk naar mijn studie ('95-'99), ik denk dat die me in totaal misschien net die 12 mille in guldens heeft gekost: 4 jaar schoolgeld, de nodige boeken e.d., het eerste jaar een trajectkaart (op je 17e nog geen OV). Allemaal te betalen van de studiefinanciering met aanvullende prestatiebeurs, en een krantenwijk om daarnaast nog wat ruimte te hebben. Alleen het eerste jaar hebben m'n ouders het schoolgeld betaald (ook geen SF op je 17e) en ik woonde nog wel thuis, meer hebben ze niet bijgedragen. Overigens heb ik vanaf mijn allereerste "echte" salaris thuis ook kostgeld betaald, het duurde nu eenmaal nog 4 jaar voordat ik een eigen woning had gevonden.

Nu is voor een ieder de situatie verschillend, als je echt die ene studie aan de andere kant van het land wilt gaan doen is op kamers gaan pure noodzaak. Maar driekwart van de "kamerbewoners" bij mij op de HTS woonde dichterbij dan ik (sterker nog, van eentje weet ik dat het huis van zijn ouders dichterbij de school stond dan zijn studentenflat), en deed het puur omdat ze daar zelf voor kozen. Zelfstandig worden is onzin, dat kan later nog net zo goed, dan kan je je ondertussen richten op je studie. Ik kan het niet met keiharde cijfers staven, maar het zou mij eerlijk gezegd niet verbazen als thuiswonende studenten gemiddeld een stuk sneller hun studie afronden en sowieso minder vaak voortijdig ermee stoppen, dat was bij mij op de opleiding in ieder geval zeker het geval.

Zelf heb ik dus mijn studie zonder ook maar een cent schuld kunnen afronden. Om dat gemiddelde van 12 mille even in het juiste perspectief te plaatsen, dat betekend dat er dan dus ook iemand moet zijn met 24 mille studieschuld. En die 24 mille komt dus nog bovenop de normale studiefinanciering. Dan vraag ik me toch af of je zo'n bedrag überhaupt puur en alleen aan een studie kan besteden. IB-groep is er om studeren voor iedereen mogelijk te maken, niet om iedereen een lekker luxe leventje te bezorgen. Een sluitende onderbouwing waarvoor je de lening nodig hebt lijkt me dan toch nog het minste. We lopen allemaal af te geven op DSB (al dan niet terecht), maar die zijn nog altijd heel erg veel kritischer dan de IB-groep, ze willen echt alles van je weten, behalve je pincode...

@Patrick, fors afbetalen na afloop? Je hebt het over 2 mille bruto per maand als startsalaris. Zeker niet onmogelijk, maar toch al wel een tikje ambitieus. Maar dan komt de belasting langs, en ben je al een leuk deel kwijt, zeg €500, nog €1500 over. Dan een huis, zeg 2 ton voor een huis (ik zit nog iets lager, maar zie dat nog maar eens te vinden), dan ben je maandelijks netto al snel zo'n €600 kwijt aan rente en aflossing, nog €900 over. Dan hebben we nog verzekeringen, nuts, gemeentelijke belastingen en weet ik veel wat, ben je ook zo weer €250 verder. Zitten wel al op €650. Dan nog een euro of 150 per maand aan boodschappen, nog €500 over. Wat verder nog? Auto? Kleding? Uitgaan? Partner en/of kinderen? Reizen? En dan ook nog fors aflossen? Succes...

@Seeker, ik heb bij Moneyou een spaarrekening zonder echte beperkingen (maximale inleg een miljoen o.i.d., kan ik mee leven...), verder zonder beperkingen inleggen en opnemen, daar krijg ik momenteel ondanks enkele renteverlagingen toch nog 3.5% op. Het was in ieder geval een paar maanden geleden de hoogste rente van alles wat mij betrouwbaar leek.

WizardOfOss schreef:Als ik terug kijk naar mijn studie ('95-'99), ik denk dat die me in totaal misschien net die 12 mille in guldens heeft gekost: 4 jaar schoolgeld, de nodige boeken e.d.,het eerste jaar een trajectkaart (op je 17e nog geen OV). ,

Je moet de situatie toen niet vergelijken met nu. Collegeld alleen is alleen 1600 euro! dan zit je al aan die 12000 gulden van je. Dit zonder iets extra.. denk maar nu dat de stuffi ook verdubbeld is.

WizardOfOss schreef:Dan vraag ik me toch af of je zo'n bedrag überhaupt puur en alleen aan een studie kan besteden.

Ik ken echt meer dan genoeg mensen met een studieschuld boven de 25.000 (gelukkig ikzelf niet). Het meeste komt toch echt door een jaartje vertragen op HBO en dan toch nog naar de Universiteit te gaan (1jr master, dus geen extra stuffi maar wel verplichte pre-master). Dan ben je dus 3 jaar helemaal afhankelijk van wat je werkt en wat je leent.

Tikva schreef:

WizardOfOss schreef:Als ik terug kijk naar mijn studie ('95-'99), ik denk dat die me in totaal misschien net die 12 mille in guldens heeft gekost: 4 jaar schoolgeld, de nodige boeken e.d.,het eerste jaar een trajectkaart (op je 17e nog geen OV). ,

Je moet de situatie toen niet vergelijken met nu. Collegeld alleen is alleen 1600 euro! dan zit je al aan die 12000 gulden van je. Dit zonder iets extra.. denk maar nu dat de stuffi ook verdubbeld is.

Het zal allemaal inderdaad wel een stukje duurder geworden zijn. In mijn tijd was collegeld meen ik iets van Hfl. 2400. Maar ook met €1600 collegegeld moet je nog best wat uithalen om aan gemiddeld 12 mille schuld te komen. En al red je het niet met alleen de studiefinanciering, wat is er mis met een bijbaantje?

Tikva schreef:

WizardOfOss schreef:Dan vraag ik me toch af of je zo'n bedrag überhaupt puur en alleen aan een studie kan besteden.

Ik ken echt meer dan genoeg mensen met een studieschuld boven de 25.000 (gelukkig ikzelf niet). Het meeste komt toch echt door een jaartje vertragen op HBO en dan toch nog naar de Universiteit te gaan (1jr master, dus geen extra stuffi maar wel verplichte pre-master). Dan ben je dus 3 jaar helemaal afhankelijk van wat je werkt en wat je leent.

Maar zijn dat gemiddelde studenten? Misschien dat ook dat tegenwoordig anders is, maar destijds haalden de meesten in 4 of desnoods 5 jaar hun diploma, en gingen dan werken. Wilde je nog een universitaire opleiding na de HBO doen, dan deed je dat in deeltijd naast je werk, met een beetje mazzel wil je werkgever je daar nog financieel in ondersteunen ook. Ik weet eigenlijk niet eens of je toen überhaupt al dergelijke bedragen kon lenen, ik heb er toen nooit iets over gehoord.

Maar goed, zolang het voor de studie is is het nog te rechtvaardigen (al blijf ik een dergelijk enorme schuld erg onverstandig vinden), dat had ik al eerder aangegeven. Waar ik een probleem mee heb zijn de figuren die zo'n lening gebruiken om lekker feestend door het leven te gaan. Als ik zie wat voor levensstijl veel studenten hebben kan ik me toch niet aan de indruk onttrekken dat er erg veel misbruik wordt gemaakt van de mogelijkheden.

WizardOfOss schreef:
Als ik terug kijk naar mijn studie ('95-'99), ik denk dat die me in totaal misschien net die 12 mille in guldens heeft gekost: 4 jaar schoolgeld, de nodige boeken e.d.,het eerste jaar een trajectkaart (op je 17e nog geen OV). , Je moet de situatie toen niet vergelijken met nu. Collegeld alleen is alleen 1600 euro! dan zit je al aan die 12000 gulden van je. Dit zonder iets extra.. denk maar nu dat de stuffi ook verdubbeld is.

Ik vind het een beetje onzin om te zeggen dat toen en nu niet met elkaar te vergelijken zijn. Ik betaalde 2300 gulden per jaar aan mijn opleiding (zonder de boeken van zo'n 700 gulden). Mijn studiefinanciering voor uitwonend (ouderlijk huis in amersfoort, opleiding in maastricht) was 485 gulden en mijn huur was 350 gulden. Dus had ik bijbaantjes om mijn boeken en mijn eten te kunnen betalen.
Van dat bedrag kon je dus ook de opleiding niet betalen. Ik kon geen studiefinanciering krijgen omdat mijn hbo opleiding toen nog niet erkend werd door de IBG (nu wel) dus moest ik lenen bij de bank. Mijn ouders hadden geen zin om mijn opleiding te betalen aangezien ik ook uit huis ging wonen en mijn vader het vermoeden had dat ik ietsje meer mijn best zou doen als ik het zelf had betaald.
Ik kreeg dus ook geen aanvullende beurs omdat mijn ouders het wel konden betalen maar niet wilde. In mijn tijd helemaal niet vreemd. Meer ouders deden dit. Onder het mom: maak ze maar snel financieel zelfstandig dan laten ze die studie tenminste niet versloffen.
ik naar de bank voor een lening (ik was 19). "kom maar terug met 1 van je ouders als die borg willen staan". Vond het heel genant dat pappie mee moest om de bank te beloven dat hij mijn aflossingen zou betalen als ik het niet deed. ( en hij baalde daar ook van). Ik had 9200 gulden nodig maar kreeg maar 6000 gulden. Onder het motto: "je lost iedere maand af dus het bedrag dat je opnieuw mag opnemen loopt ook weer op dus op die manier moet je het bijna redden". Ik kreeg niet meer omdat ik dus 120 gulden per maand moest kunnen aflossen. Ik was dus al aan het afbetalen 1 maand nadat ik de lening kreeg.

Ik zie niet in hoe die verhoudingen nu in eens zo heel veel anders liggen.
Ik begrijp het dus best als iemand een studie schuld heeft van 4 x 1600 euro = € 6400 of een piezeltje meer als ie een jaaretje of 2 langer wil studeren.....maar €20.000 !!! Dat is in een normaal jaar mijn inkomen!

IB-groep is er om studeren voor iedereen mogelijk te maken, niet om iedereen een lekker luxe leventje te bezorgen.

Dit is precies mijn punt!
Ik heb oa een probleem met het lenen van de IBG voor dingen als grote reizen omdat ik het niet vind horen. Het is "gemeenschapsgeld" van de "belastingbetaler". En ik betaal geen belasting zodat anderen wereldreizen kunnen maken. Leen dan bij pappie of een bank. Daar heb ik minder problemen mee.
Oh, ik haat het als ik mezelf dit hoor zeggen want ik voel me dan heel erg "waarden en normen"en dus super CDA (gruwel )

Even kort samengevat, jullie zien dus ook in dat het lastig rondkomen is en dat het zonder (forse) lening niet mogelijk is om voor een (grote) reis te sparen. Zeker bij een extra masterjaar zonder stufi zou ik geen cent kunnen sparen als ik niets zou lenen en zou ik naast de fulltime master tenminste 3 dagen per week moeten werken voor een inkomen van 900e p/m (BRUTO, gaat nog loonheffing af) Daarvan is ruim 400 euro huur, ongeveer 150 collegegeld, 150 boodschappen is 700 euro.
Laat ik het dan nog maar niet over hebben dat - zeker in het 1e semester - 3 dagen per week werken simpelweg onmogelijk was. Sterker nog, ik heb een maand of 3 gehad dat ik alleen de vrijdagmiddag als dagdeel had zonder college. Dat is dus 5 uur per week werken.
Conclusie: Lenen is onvermijdelijk als je uitwonend bent en geen stufi meer krijgt.

Maar dan het punt van de reis. Ik heb 5 jaar lang keihard gestudeerd. 4 jaar HBO in 1 keer gehaald waarvan tijdens het laatste semester van het 4e jaar zelfs een versneld schakelprogramma NAAST de afstudeerscriptie HBO. Vervolgens dit jaar weer hard aan de bak en de master in 1 jaar gehaald met goede cijfers. En in de zomers? Gewoon doorwerken natuurlijk. En in het geval van vorig jaar zomer nog een herkansing ook in augustus.

En vervolgens roepen jullie het morele gelijk te hebben en mij te veroordelen omdat ik na 5 jaar hard studeren en niet op vakantie gaan, bijleen om straks een jaar op reis te kunnen? Nu ben ik absoluut niet de gemiddelde student. Er zijn mensen die er met de pet naar gooien en feesten en daardoor een dikke schuld opbouwen, maar jullie scheren nu iedereen over één kam. Lenen voor essentials is ok maar lenen voor iets anders is verwerpelijk.

Buiten dit is er nog het argument dat ik eerder heb gemaakt maar waar niet op wordt gereageerd: Wanneer krijg je ooit nog weer zo'n ideaal moment om weg te gaan dan na je afstuderen? Als ik dit over een paar jaar zou doen, dan zou ik mijn baan op moeten zeggen, mijn huis en zijn er misschien nog wel meer dingen die me binden. De financiële en niet-financiële gevolgen zijn dan naar mijn mening nog een stuk groter.
Nee, ik laat me geen slecht gevoel aanpraten. Het is een weloverwogen keuze geweest en ik heb er helemaal geen moeite mee om de eerste werkende jaren de hand op de knip te houden. Ook hoef ik geen huis van 2ton zoals hierboven omschreven wordt, op die manier is het niet zo moeilijk om niets meer over te houden aan het einde van de maand.

dat het zonder (forse) lening niet mogelijk is om voor een (grote) reis te sparen.

dat snap ik. Mijn conclusie zou dan dus zijn dat een grote reis er simpelweg nog niet in zit.

Hoewel ik best wil geloven dat je hard gestudeerd hebt snap ik niet zo goed waar de algemene tendens van tegenwoordig vandaan komt dat dit beloont moet worden met een jaar reizen. Wat is er mis met 4 weken weg?
Daarnaast...ik wil je over 10 jaar nog wel eens spreken over de "zware" studietijd die je nu achter de rug hebt.
Dit zul je dan zien als 1 van de leukste en relaxte periodes in je leven waar je maar al te graag mee wilt ruilen

Persoonlijk vind ik na de studie niet perse het ideale moment om lang op reis te gaan. Daar heb ik ook al eerder wat over gezegd. Ten eerste is het zonde van de schuld die je 15 jaar blijft achtervolgen, ten tweede is het niet onverstandig om alvast aan je CV te gaan werken, Het is moediger,en dus ook indrukwekkender op je CV als er een jaar buitenland ervaring opstaat waarbij je EN hebt moeten sparen EN vanalles voor hebt op moeten geven.

Je hoopt het in een paar jaar af te betalen, even "je hand op de knip en dan is je schuld weg". Ik hoop het van harte voor je hoor! Echt waar.
En ik heb geen idee hoe hoog je schuld is. Maar er werd ergens als voorbeeld een schuld van 20.000 aangegeven. En daar werd op gereageerd. En dan ben je zeker 15 jaar zoet met flinke maandelijkse lasten.
Je zegt dat je geen huis hoeft van 2 ton.....maar als je 15 jaar moet afbetalen zal ergens tussen nu en je 40ste verjaardag toch de wens komen om te verhuizen.

enneh, wat een onzin over "moreel gelijk" en " je veroordelen"
Het is een algemene discussie waar in algemeenheden gepraat is en niemand persoonlijk beoordeeld werd. Dat jij het op jezelf betrekt is niet onze schuld. Leer er maar mee leven dat er altijd mensen zijn die vinden dat wat jij doet ook anders kan.

bolletjeom schreef:

dat het zonder (forse) lening niet mogelijk is om voor een (grote) reis te sparen.

dat snap ik. Mijn conclusie zou dan dus zijn dat een grote reis er simpelweg nog niet in zit.

Hoewel ik best wil geloven dat je hard gestudeerd hebt snap ik niet zo goed waar de algemene tendens van tegenwoordig vandaan komt dat dit beloont moet worden met een jaar reizen. Wat is er mis met 4 weken weg?
Daarnaast...ik wil je over 10 jaar nog wel eens spreken over de "zware" studietijd die je nu achter de rug hebt.
Dit zul je dan zien als 1 van de leukste en relaxte periodes in je leven waar je maar al te graag mee wilt ruilen

Persoonlijk vind ik na de studie niet perse het ideale moment om lang op reis te gaan. Daar heb ik ook al eerder wat over gezegd. Ten eerste is het zonde van de schuld die je 15 jaar blijft achtervolgen, ten tweede is het niet onverstandig om alvast aan je CV te gaan werken, Het is moediger,en dus ook indrukwekkender op je CV als er een jaar buitenland ervaring opstaat waarbij je EN hebt moeten sparen EN vanalles voor hebt op moeten geven.

Je hoopt het in een paar jaar af te betalen, even "je hand op de knip en dan is je schuld weg". Ik hoop het van harte voor je hoor! Echt waar.
En ik heb geen idee hoe hoog je schuld is. Maar er werd ergens als voorbeeld een schuld van 20.000 aangegeven. En daar werd op gereageerd. En dan ben je zeker 15 jaar zoet met flinke maandelijkse lasten.
Je zegt dat je geen huis hoeft van 2 ton.....maar als je 15 jaar moet afbetalen zal ergens tussen nu en je 40ste verjaardag toch de wens komen om te verhuizen.

enneh, wat een onzin over "moreel gelijk" en " je veroordelen"
Het is een algemene discussie waar in algemeenheden gepraat is en niemand persoonlijk beoordeeld werd. Dat jij het op jezelf betrekt is niet onze schuld. Leer er maar mee leven dat er altijd mensen zijn die vinden dat wat jij doet ook anders kan.

De toon waarop jullie de berichten plaatsen is niet alleen: "Dit is mijn mening", maar ook "Dit is mijn mening en mensen die het anders doen dan mij zijn onverstandig/onverantwoordelijk".
Persoonlijk zie ik wel uit naar werken, ben nooit zo gek op studeren geweest. Ben ook niet het typische 'feestbeest' zoals veel studenten.
Wat betreft het CV/carriere gebeuren. Zo'n reis IS aan het CV werken, het is zeker een positief punt hoor. En om het nu te doen met minder levenservaring, daar is ook wel moed voor nodig. Jij ziet op latere leeftijd naar het buitenland gaan als een voordelen, maar vergeet daarbij dat je van alles op moet geven. Bovendien kunnen werkgevers het verkeerd opvatten, als in: Deze persoon heeft eerst gewerkt maar de arbeidsrelatie opgezegd om te kunnen gaan reizen. Wie zegt dat dit niet nogmaals gaat gebeuren?

Als we het voorbeeld van een schuld van 20k even aanhouden. Dat kan in een jaar of 5 met een afbetaling van 300 euro p/m. Nu hoor ik je al roepen: 300 euro!? Zoveel kun je nooit missen. Maar er zijn zat stratenmakers/vakkenvullers (vul maar in) die voor 800 minder per maand rondkomen, soms zelfs met een meerpersoonshuishouden. Het is gewoon een kwestie van hoe je leeft.
Stel ik heb 1500 euro netto te besteden elke maand (nog excl. vakantiegeld/vakantiedagen en eventuele variabele beloningen). Als ik voor een euro of 600 woon inc. nuts (kan heel goed als ik alleen woon) en 200 euro uitgeef aan boodschappen en nog eens 200 aan andere noodzakelijke kosten. Dan kan ik 300 euro per maand aflossen en nog steeds voor 200 euro p/m leuke dingen doen (en vakantiegeld bijv. aanwenden voor een vakantie). Dan lijkt het me helemaal niet te hoog gegrepen om te roepen dat je ook in 5 jaar van je schuld af kunt zijn ipv 15 jaar.

Overigens is het misschien ook handig om te vermelden dat ik nog vrij jong ben (net 22) dus na terugkomst 23. Ik kan dus nog voor mn 30e af zijn van mn schuld, sommige mensen zijn dan net klaar met studeren!

Ik wil hiermee niet roepen dat ik helemaal geweldig ben of iets dergelijks, ik ben gewoon goed in studeren maar heb genoeg andere minpunten. Wat ik wel (nogmaals) probeer aan te geven is dat het weloverwogen is en dat ik het onterecht vindt dat je telkens reageert alsof je de wijsheid in pacht hebt en jouw weg de enige weg is.

bolletjeom schreef:
Hoewel ik best wil geloven dat je hard gestudeerd hebt snap ik niet zo goed waar de algemene tendens van tegenwoordig vandaan komt dat dit beloont moet worden met een jaar reizen. Wat is er mis met 4 weken weg?
Daarnaast...ik wil je over 10 jaar nog wel eens spreken over de "zware" studietijd die je nu achter de rug hebt.
Dit zul je dan zien als 1 van de leukste en relaxte periodes in je leven waar je maar al te graag mee wilt ruilen

Persoonlijk vind ik na de studie niet perse het ideale moment om lang op reis te gaan. Daar heb ik ook al eerder wat over gezegd. Ten eerste is het zonde van de schuld die je 15 jaar blijft achtervolgen, ten tweede is het niet onverstandig om alvast aan je CV te gaan werken, Het is moediger,en dus ook indrukwekkender op je CV als er een jaar buitenland ervaring opstaat waarbij je EN hebt moeten sparen EN vanalles voor hebt op moeten geven.

Dat vind ik juist niet. Ik denk dat het een prachtige overweging is om juist wel te gaan reizen. Patrick heeft daarvoor ook nog eens de mooie leeftijd ervoor (niet al te jong, zoals een 18-jarige VWO' er). Ik heb precies hetzelfde gedaan als Patrick behalve geleend. Ik heb al die jaren een aardig zakcentje op kunnen bouwen doordat ik vrij veel naast mijn studies gewerkt heb. Maar dat neemt niet weg dat ik Patricks situatie niet kan begrijpen. Reizen nadat je iets af hebt gerond en dan in het speciaal een opleiding is de perfecte manier om er even tussenuit te gaan. Je hebt een diploma op zak en voor de rest heb je niet echt een omkijken omdat je nergens echt aan vast zit, geen baan, huis, kinderen en meer van die dingen...

De toon waarop jullie de berichten plaatsen is niet alleen: "Dit is mijn mening", maar ook "Dit is mijn mening en mensen die het anders doen dan mij zijn onverstandig/onverantwoordelijk".

De toon IS niet zo, Die ERVAAR jij zo.

En om terug te komen over het wel of niet terug kunnen betalen. Er is alleen maar gezegd dat niet iedereen beseft dat het lang niet altijd eenvoudig is. Er van uit gaan dat je startsalaris op €2000 ligt vind ik ook wat optimistisch. Ik heb een leidinggevende functie gehad bij een grote hypotheekverstrekker, een afdeling opgezet en 35 man onder me gehad en bracht €1500 netto mee naar huis.
Wij wonen in de allergoedkoopste huurflat van de woningbouw vereniging. En hebben aan huur, nutsvoorzieningen, zorgverzekering en de noodzakelijke inboedelverzekering €1000 aan vaste lasten. Wij zijn super op de centjes (want we hebben er niet zo veel) dus goedkoper dan dit kunnen wij niet wonen/leven. Als je op kamers woont of niet in de randstad dan is voor minder wonen best mogelijk. €400 per maand rekenen voor boodschappen, telefoonkosten, onregelmatige rekeningen voor gemeentebelastingen etc is reeel.
Ik ken mensen die rondkomen van een bijstandsuitkering. Maar als je al de toeslagen en kortingen die ze ontvangen daarbij optelt zitten ze ook op het minimuminkomen. Wij betalen meer voor onze flat dan de buurvrouw omdat zij een bijstandsuitkering heeft en J. een bijna modaal inkomen. Zij krijgt de max aan zorgtoeslag en wij niets. Dat geeft niets maar dat wil dus wel zeggen dat je dus niet kan concluderen dat iemand van €800 rond kan komen jij dat ook kan. Jouw kosten liggen hoger dan die van iemand met een inkomen van €800.

Wat ik wel (nogmaals) probeer aan te geven is dat het weloverwogen is en dat ik het onterecht vindt dat je telkens reageert alsof je de wijsheid in pacht hebt en jouw weg de enige weg is.

Waarmee ik maar wil aangeven dat ik het niet kan helpen dat iemand die zo goed kan studeren zo slecht kan lezen.
Moet ik alle keren dat ik uitleg dat ik JOU niet veroordeel en dat het algemene meningen zijn nu gaan quoten of ga je ze even terug lezen?

Persoonlijk vind ik na je studie gaan reizen eigenlijk ook wel die ideale tijd. Toen ik stopte met de Universiteit ben ik 2 maand naar zuid-amerika geweest. Later toen ik al werkte 9 maanden weg. Een baan achterlaten en een huis is echt veel lastiger dan een bijbaan en een kamer (die je ook makkelijker onder verhuurd).
Als je ook nog iemand bent die graag carriere wil maken en werk belangrijk vind dan is eigenlijk de eerste 5-10 jaar dat je werkt nooit een goede tijd. Of je hebt net een nieuwe functie waarin je je moet bewijzen en het is asociaal direct weg te gaan, of je staat op het punt promotie te krijgen. Ergens anders begin je weer opnieuw. Zelfs als mag je terug komen bij het bedrijf waar je gewerkt hebt dan zal je merken dat er toch veel verandert is, andere mensen steven je voorbij. Je moet je even dubbelhard bewijzen en zal denk ik echt wel meer achterstand hebben dan alleen de maanden die je weg bent geweest.

Als ik niet weg was gegaan dan had ik nu verwacht ik een beter betaalde leidinggevende functie gehad. Niet erg om het niet te hebben want als ik heel eerlijk ben ben ik niet mega ambiteus en vind ik vrije tijd, leuk werk (waar ik goed in ben en niet op mijn tenen hoef te lopen) en geen stress belangrijker dan de carriere lader beklimmen. Maar toch wel iets om over na te denken.

Na zoveel jaar gewerkt heb je weer een bepaalde levenstijl en moet je aan je tikkende klok gaan denken (jouw vriendin dan he).

Het enige klote van na de studie gaan is dus het gebrek aan middelen ik denk zelf dat je van een beetje IB-groep lening niet dood gaat. Zelf had ik uiteindelijk 10.000 lening. Waarvan zeker de helft kwam door 6 maanden langer over HBO te doen en 6 maanden universiteit (niet afgemaakt). De rest door maandjes 100 -300 gulden te lenen. Nu betaal ik 76 euro per maand af en daar lig ik ook echt geen seconde wakker van. Ben eerder blij dat ik een leuke studententijd heb gehad om op terug te kijken. Ik heb toen geen verre reizen gemaakt maar als ik het over zou doen dan had ik wel wat meer geleend en langer naar zuid-amerika gegaan.

Dus patrick een hele fijne reis!
En mocht het kwa inkomen toch helemaal tegen zitten, dan kan je altijd t.z.t een draagkracht meting en verlegging peiljaar aanvragen bij mij hoor.
(p.s. ik werk dus sinds 2 maand voor de IB-groep op het servicekantoor)

Jij leent voor je reis en doet dat weloverwogen. Waarom neem je dan aanstoot aan mensen die je waarschuwen voor de gevolgen van lenen en zeggen dat ze moeite hebben met lenen voor een reis? Ieder zijn mening toch? Overigens: Als je op je 22ste een HBO én een master hebt afgerond: respect kerel.

Ik heb zelf een aantal reizen gemaakt, studeer ook nog, maar heb nooit geleend. In mijn vakgebied (journalistiek) is een HBO-papiertje minder waard dan praktijkervaring en daarom heb ik meer dan een jaar van mijn studietijd fulltime gewerkt waarvan ik weer wat reisplannen kon betalen. Bovendien werk ik ook in het weekend veel omdat ik niet zonder geld wil zitten en een hekel heb aan lenen, precies om de redenen waarvoor gewaarschuwd wordt. Ik ga volgend jaar ook masteren (2 jaar), krijg dit jaar al geen stufi meer. Ik probeer het op te vangen met veel werken naast de studie, die daardoor wel vertraging oploopt. Dat jij kiest voor lenen ipv studievertraging begrijp ik heel goed, al maak ik een andere afweging.

Dat er mensen een dikke studieschuld van 25k bijelkaar krijgen, is echt niet zo vreemd. Heel veel mensen maken een verkeerde studiekeuze en komen daar na een jaar of langer achter. Die beginnen weer opnieuw met een andere studie en doen er 6 jaar over om een HBO af te ronden. 6x1600= 9600 collegegeld, reken jaarlijks 600eur aan boeken, dictaten etc en je zit aan 13200. Zoek dan even voor die zes jaar woonruimte in een studentenstad, overbrug het gat waarin je valt als je na vier jaar geen stufi meer krijgt en je gaat met gemak door de 20k heen. Dan heb ik het nog niet over een master na je HBO, vakanties, kleding, uitgaan, reizen (na 4 jaar geen OV meer) etc, daarvoor moet de student in dit voorbeeld werken.

Dat hoeft geen ramp te zijn want met een HBO+ verkort universitair op je CV (en wat reiservaring, altijd een pre ) kom je makkelijk boven de 2.000 bruto/maand. Die schatting vind ik, afhankelijk van je vakgebied, erg voorzichtig. Een maat is vorig jaar met HBO+uni in een opstartfunctie in de accountancy begonnen en zit ver boven de 3500 bruto. Schrijnend wordt het pas als je geen van je opleidingen afmaakt, al je recht op stufi verspeeld hebt en gaat werken zonder meer dan een middelbare school-papieren.