Reisforum

Kohraya,
Schitterende foto's, absoluut..

De foto's met dieren/insecten van heel dichtbij zijn helemaal bijzonder, hoe maak je in vredesnaam zo'n scherpe foto...
Of is dat een hele domme vraag?

Statief + spiegel op voorhand openklappen om ook deze trilling te mijden, juiste sluitertijd, scherpe lens en nog eens naverscherpen in photoshop ... Tja, het is een hobby.
Vandaar dat ik er (on topic) geen probleem mee heb om voor een foto te betalen als ik weet dat het resultaat goed zal zijn.

ps: mercikes voor de complimentjes

kohraya schreef:ps: mercikes voor de complimentjes

Welverdiend hoor!

En on topic (ik was even afgedwaald), ik vind het ook geen probleem om te betalen voor een foto als dat mooie resultaten oplevert. Echter heb ik wel problemen met mensen die geld van je eisen terwijl je nergens om gevraagd hebt. Zo werd er in Marokko een slang om mijn nek gegooid die men er pas af wilde halen betaald had, toen dus toch maar een foto gemaakt!

Carmen schreef:. Zo werd er in Marokko een slang om mijn nek gegooid die men er pas af wilde halen betaald had, toen dus toch maar een foto gemaakt!

Waarom had je ze niet bedankt voor de slang en was je doorgelopen? >:)

MarcoL schreef:

Carmen schreef:. Zo werd er in Marokko een slang om mijn nek gegooid die men er pas af wilde halen betaald had, toen dus toch maar een foto gemaakt!

Waarom had je ze niet bedankt voor de slang en was je doorgelopen? >:)

Tja, ik heb er nog even over gedacht, maar besloot dat het zo lastig werd die slang onze hele rondreis nog mee te nemen dat ik hem toch niet hoefde..

(Pssst, niet verder vertellen, ik was gewoon een beetje bang voor dat beest )

Daniii schreef:Wauw, echt heel erg bijzonder mooi... echt.

@hildo:

Om even off-topic te gaan Na een weekje Datong en omstreken waar zeer weinig toeristen komen, begon ik om een yuan te vragen bij elke fotoshoot waar ik aan mee moest werken.

Komt me heeeel bekend voor! Ik was heeeeel rijk geweest nu, als ik daaraan had gedacht! respect

Het was een grapje, maar dat had je vast wel door. In Datong en omstreken komen heel weinig toeristen en dan kun je nog wel iets gratis krijgen. Een paar keer kunnen aanschuiven in 'cafetaria' en in klein plaatsje buiten Datong waren ze bezig met een boedistische ceremonie. Daar 'moest' ik ook mee naar toe en mee doen.

Ooit was ik in de dierentuin in Yogya, en daar was ikzelf blijkbaar de grootste (niet letterlijk, overigens) attractie. Mensen stonden in de rij om met mij op de foto te mogen! De eerste 10 keer is het nog wel te doen, maar wanneer er elke 5 minuten een rij mensen voor je begint te vormen die met je op de foto willen, dan begin je er toch na 50 foto's wel een beetje genoeg van te krijgen.

Ergens begrijp ik die mensen wel, ik neem ook graag foto's van mensen, maar het moet wel leuk blijven!

Zelfde land, stukje meer naar het oosten. Ik zat in het vliegtuig van Waignapu naar Maumere. Naast me zit een kleine gedronge Indonesier, die nog het meest weg had van een walrus. Klein, maar prima in staat op bijna de helft van mijn stoel te claimen! Goed, bapak Walrus neemt zijn telefoon uit zijn zak. Het zal toch niet? De foon wordt op mij gericht, zonder mij maar iets te vragen. Heeeeeh, je pikt mijn stoel al in, nu denk je toch niet dat ik voor je ga poseren?????? Bapak Walrus leent tegen me aan, het moet niet gekker worden. Ik steek mijn hand uit naar de camera, zo, nu ziet-ie me niet. Helpt niet, het mannetje komt nog meer over me heen hangen en probeert vanuit een andere hoek alsnog foto's te maken! Don't take photos of me/dilarang foto!!!! Een grijns van oor te oor. Eikel.

Nu ben ik er nooit voorstander van geweest om foto's van mensen te maken die dat niet op prijs stellen, maar na dit voorbeeld is me pas goed duidelijk geworden hoe asociaal en respectloos zo'n actie wel niet is.

Ik begin altijd met een praatje in welke taal dan ook al beheers ik ze niet. Handen en voeten, dat werkt altijd. Interesse tonen in de persoon die je wilt fotograferen, de tijd nemen. Als het ijs is gebroken vraag ik altijd of ik een foto mag maken. Willen ze het niet dan respecteer ik dat. Willen ze wel en vragen ze geld dan respecteer ik dat ook, maar ik geef geen geld. Heb wel eens wat rijst voor iemand gekocht, een balpen weggegeven enz., maar daar blijft het bij. Nog nooit enig probleem ondervonden.

hildo schreef:Om even off-topic te gaan Na een weekje Datong en omstreken waar zeer weinig toeristen komen, begon ik om een yuan te vragen bij elke fotoshoot waar ik aan mee moest werken.

Dat deed ik in Beijing, bij de Verboden Stad toen ik daar op de uitkijk stond om te zien of mijn familie er al aankwam en iedereen met mij op de foto wilde. Mijn vriend stond erbij, keek er naar en maakte een (al zeg ik het zelf) hilarisch filmpje.
https://www.youtube.com/watch?v=e0BHlS4 ... 22SGZ2uJBw

Soms is het wel leuk, maar vaker vind ik het ook heel irritant wanneer mensen continue foto's van me willen maken. Altijd maar weer die vraag, of gewoon zomaar de camera in mijn gezicht.
Hierdoor ben ik terughoudender in het maken van foto's van mensen; ik weet hoe irritant het kan zijn! Wanneer ik dan een mooie foto van iemand wil schieten ben ik wel bereid er wat voor te betalen.