Reisforum

Erg herkenbaar. Ik had ruim2jaar heimwee en had toen weer de mogelijkheid om te gaan reizen (tijdelijk contract werd niet verlengd, maar kreeg wel veel zekerheid dat ik de baan terug zou krijgen). Na die tweede reis voelde het meer 'af'. Voelde het goed. Ik investeerde in mijn (huur)huis. Wat ik nooit eerder had gedaan. Schilderde de muren, nieuwe vloer, mooie foto's aan de muren. Ik ging weer studeren, probeerde leuke dingen te gaan doen, maarrobeerde bovenal mijn leven in NLleuk te maken.
Ik kreeg een vaste relatie. Dat veranderde veel. En ik ging wonen op een prachtige plek. Samen met mijn vriend ben ik nog een keer 3 maanden weggeweest. Dat was fijn. Ik kon nu delen wat ik zo fijn vond.
En nu geef ik antwoorden op verschillende reisfora om toch nog een beetje op reis te zijn.
Van mijn eerste dip heb ik wel geleerd: infesteer wer in jezelf en je omgeving. Ga niet bij de pakken neerzitten en alleen maar heimwee hebben. Maak je omgeving thuis.

Bij mij is de rust een beetje teruggekeerd al heb ik de voorbije weken redelijk wat traantjes gelaten.
Onze wereldreis lijkt reeds zo lang achter ons - 1 jaar - maar het was een fantastische ervaring die je maar moeilijk kan delen.
Voor mijzelf was het niet meer doenbaar om mijn passie om volgend jaar opnieuw te gaan reizen op het werk te verstoppen en heb daarom aan de meeste van mijn collega's verteld dat we volgend jaar april/mei opnieuw vertrekken.
Begin september heb ik mijn eindevaluatie van mijn huidig contract en dan vertel ik het ook aan mijn baas.

Ik moest het gewoon kwijtkunnen op het werk - anders was het net alsof het niet echt was. Ondertussen zoeken we uit of mijn man recht heeft op een soort tijdskrediet (niet betaald - maar gewoon met de zekerheid dat hij volgend jaar terug kan beginnen bij zijn huidige werkgever). De verbouwingen liggen nu even stil om in oktober opnieuw te beginnen. We willen ook ons huis verhuren maar momenteel is het nog te vraa daarvoor.
Gisteren las ik iets mooi: je zal nooit vrede vinden in je geest als je niet luistert naar je hart
En da's wat ik nu probeer te doen. Al heb ik wel schrik dat we nooit genoeg zullen hebben van het reizen.