Zijn er dingen die jij niet vertelt aan het thuisfront?

[Reismeis]

Dat is prima, toch? Dat is het mooie van de mens, we zijn allemaal verschillend

[Tikva]

Mijn ouders zijn gelukkig heel relaxt, hebben vroeger zelf ook gereisd. Die maken zich echt niet druk waar ik heen ga. Ik denk dat ze soms zelfs nog minder bij de risico’s stilstaan als ikzelf.

Toen wij in de Filippijnen waren en hier was op het nieuws ooh tyfoon en doen in de Filippijnen dan denken ze ooh zal wel goed zijn land is zo groot terwijl we toen juist wel in het verkeerde gebied zaten.

Mijn opa en oma die maken zich wel altijd druk en bellen ook gelijk de dag nadat ik thuis ben geweest of alles goed is gegaan. Ze knippen van te voren ook artikelen uit van toerist dood in guatemela etc als we daar heen gaan. Vind ik altijd wel snue maar ja de andere kleinkinderen zijn ook reislustig en ze zijn zelf vroeger ook in indonesie etc geweest dus meestal sus ik dat dan wel weer.

Mijn schoonouders maken zich ook wel redelijk druk maar tegenwoordig wel minder dan vroeger gelukkig. Daar is wel weer het voordeel dat ze niet zoveel weten van andere landen dus ook niet van eventuele risico's. Denk altijd vooraf het need to know principe, we gaan naar Antigua omdat het een mooie oude koloniale stad is.. (ach en die actieve vulkaan om te beklimmen liepen we zomaar tegenaan )

Tegen hun vertel ik dan bijvoorbeeld wel dat we naar Jordanië gaan (ja de veiligste van alle Arabische landen blah blah) en naar Jeruzalem, maar niet dat we over de westbank gaan om daar te komen. Gelukkig hebben ze toch niet zoveel geografische kennis om dat zelf te bedenken. Een reisroute geef ik vooraf niet meer veel te onhandig want je gooit toch van alles om. Wel de vluchtnummers zodat als er wat neerstort ze gelijk gerustgesteld zijn.

We geven altijd van te voren heel duidelijk aan dat wel/niet iets van ons kunnen laten horen. Dat gaat tegenwoordig wel veel beter dan vroeger dan moest Marcel echt direct zijn ouders bellen als we met het vliegtuig aan waren gekomen. Nu is een mailtje of sms in de loop van de dag ook wel goed en we later een week later wel weer wat horen.

Als we echt een drieweekse trekking gaan doen of naar een gebied gaan waar we verwachten dat er weinig internet is dan laten we dat nog wel even extra weten.

[bolletjeom]

haha, sommige dingen zijn zo herkenbaar. Mijn moeder leest de route mee en googled zich suf. Als ik van te voren zeg waar ik heen ga kan ik er van uit gaan dat ik een mail krijg met een tip van een hotel dat volgens haar heel betaalbaar is. En natuurlijk ver boven ons budget ligt.
Ze vind het vaak maar niets dat we zo basic slapen. Oa omdat ze denkt dat er dan 's nachts ingebroken gaat worden ofzo.

Ik ben wel van een hoop gezeur af ( en mijn moeder va stress) sinds ik met haar ben gaan backpacken in thailand. Ze snapt nu dat het vinden van vervoer en acco wel goed komt en dat mensen best behulpzaam zijn naar vreemden.

Ik zeg niets tegen het thuisfront om hen te beschermen tegen stress en slapeloze nachten. Ik wil gewoon niet dat mijn moeder de hele dag met horrorbeelden in haar hoofd zit.
Ik wil bijvoorbeeld dat J. tegen me liegt als hij ooit van plan is om uit een vliegtuig te springen. Ik hoor het liever na afloop dan dat ik de hele dag met een knoop in mijn maag loop.

[Globeskater]

Ik laat meestal via fb wel een beetje weten waar ik uithang.. vooral door het tijdsverschil is het wel makkelijk dat ik daarop kan aangeven waar ik ben.. als ik verwacht een tijdje geen internet te hebben laat ik dat meestal ook even weten..

ik denk dat als er iets "ergs" gebeurd mijn ouders nog wel eens de eersten zullen zijn die ik zal bellen.. toen ik in NL 's nachts wakker werd van een inbraak in mijn huisje toen heb ik ook mijn ouders wakker gebeld en denk dat ik als er iets op reis gebeurd dit ook zal doen... Mijn oma vertel ik trouwens niet alles want die is heel snel overbezorgd en dat is nergens voor nodig!

ik ben daarnaast best wel een brokkenpiloot dus zit er nog steeds wel aan te twijfelen of ik niet zo'n armbandje met emergency info moet aanschaffen..

met wandelen zou ik zeker de route in de acco achterlaten.. heb als kind veel met mijn ouders in de bergen gewandeld en toen genoeg ongelukken gezien waarbij als dat je zou overkomen als je alleen was je grote kans hebt niet te overleven.. zie de gevaren daardoor nu wel meer, en heb daardoor vroeger nog wel eens bedacht niet meer naar de bergen te gaan, maar als ik het fysiek even kan dan stippel ik nu van te voren een soort van route uit en laat ik die achter in de acco. Eigenlijk zou ik dit ook moeten doen als ik alleen met de racefiets naar het buitenland zou gaan..

[Ceska]

Ik heb ze thuis nog niet verteld dat ik van plan ben eigenlijk voor goed in Australië te blijven wonen. Nu moet alles natuurlijk wel goed uit pakken, maar als het aan mij ligt kom ik niet meer terug naar NL.

[Erik]

Dat is wel redelijk stevig nieuws om te brengen.

[Ceska]

Ja en ik heb ook nog geen idee hoe ik het ga brengen. De enige om wie het gaat zijn mijn ouders. Ik weet zeker dat mijn moeder het niet gaat trekken zonder mij, maar goed het is ook mijn leven en ik ben hier gelukkig en niet in NL