Ze doen erg goed werk! Ik heb het met eigen ogen mogen zien.
Onderstaand mijn verslag ( het is ook te lezen op
www.helplaos.nl ) :
Een bezoek aan de projecten van de Stichting Vrienden van het Khongdistrict in Laos, het land waar de tijd langzamer lijkt te gaan...
Ik kan u vertellen dat het een uniek gebeuren is.
Op het moment wordt er serieus gekeken naar de optie om trips aan te gaan bieden in het Khong District. Deze trips zullen u de kans geven om de projecten te bezoeken en geven een unieke kans om op plaatsen te komen die anders moeilijk bereikbaar zijn en die door de meeste mensen moeilijk gevonden worden. Een uniek gebeuren dus. Er zal begeleiding zijn van een gids die uitleg geeft over de projecten en de regio en die hier zelf ook woont. Deze gids geeft u ook de mogelijkheid om te communiceren met mensen in de dorpen.
Vrijwilligerswerk
De gids en begeleiding moeten uiteraard ook inkomsten hebben en zullen voor hun werk betaald worden (het geld blijft op deze manier ook in de regio). De rest van de opbrengst van de tour zal geheel ten goede komen aan de projecten.
Vrijwilligers in alle soorten zijn hartelijk welkom voor bijvoorbeeld Engelse les of sport- en danslessen op de scholen in het district.
Er wordt geen bijdrage gevraagd
Er wordt geen bijdrage gevraagd aan mensen die willen helpen met het geven van les maar onderdak, eten/ drinken en verdere uitgaven zijn voor eigen rekening. Meer informatie over de tours vind je op
www.helplaos.nl en als je interesse hebt in vrijwilligerswerk ter plaatse dan kunt u het beste even e-mailen naar:
Adrie@helplaos.nl of bellen naar 01... . Samen wordt er dan gekeken naar de beste invulling. Kijk eerst even op de website onder “backpackers…
Om maar meteen met de deur in huis te vallen he tgeen waar ik aandacht voor vraag is voor een bezoek wat ik enkele maanden terug heb gebracht aan de projecten van de Nederlands/ Laotiaanse Stichting Vrienden van het Khongdistrict. Een stichting die samen met mensen in het Khongdistrict werkt aan verbeteringen van het leven van de mensen in het district. Het is geen 'klassieke ontwikkelingshulp' waar geld gestuurd wordt of waar Westerlingen de touwtjes in handen houden en alles zelf doen. Het is een stichting waar daadwerkelijk samengewerkt wordt met de lokale bevolking en waar men betrokken wordt en gestimuleerd wordt om zelf mee te denken aan oplossingen en verbeteringen. Niemand weet vaak namelijk beter wat anders zou moeten of verbeterd kan worden dan de lokale bevolking. Meer informatie over de Stichting Vrienden van het Khongdistrict kunt u vinden op www.helplaos.nl
Laos is een land wat bij vele mensen op deze wereldbol niet bekend is. Thailand kennen de meesten en Vietnam en China zijn natuurlijk ook bij bijna iedereen bekend. Myanmar/ Birma komt ook regelmatig (negatief) in het nieuws en Cambodja is na de verschrikkingen in de tijd van Pol Pot in de jaren '70 ook bekend over de gehele wereld. Laos daarintegen ligt tussen al deze landen ingeklemd en is bij een hele hoop mensen onbekend. De reizigers en toeristen die dit land bezocht hebben weten beter, over het algemeen is men erg positief over het land en velen vonden het een oase van rust na het meer hectische Vietnam en/of Cambodja.....
Laos in een paar feiten en cijfers
Laos telt tussen de 6,5 en 7 miljoen inwoners maar de diverse bronnen spreken elkaar tegen. Veel is het in ieder geval niet en het aantal inwoners per vierkante kilometer ontstijgt de 30 dan ook niet. Dat is een heel stuk minder dan in Vlaanderen of Nederland waar het rond de 400 mensen per vierkante kilometer ligt. 44% van de mensen in het land moet rondkomen van minder dan 1,25US$ per dag en maar liefst 76,8% van de mensen heeft 2US$ per dag of minder te besteden. Genoeg over cijfers. Over naar de realiteit die het dagelijkse leven in Laos beheerst buiten de cijfers om.
De realiteit van alle dag; problemen en kansen
De realiteit van Laos is dat het een erg arm land is met grote problemen maar ook met kansen voor de toekomst. De realiteit is ook dat het land door de Amerikanen in de jaren '60 en '70 enorm is toegetakeld door een ware bommenregen die jarenlang aan heeft gehouden. De gevolgen hiervan zijn voor vele mensen nog iedere dag te merken en vele mensen zijn na de oorlog ernstig gewond geraakt of overleden door de niet ontplofte bommen en andere munitie die op vele plaatsen nog altijd aanwezig is. Clusterbommen (zoals tegenwoordig helaas ook nog veelvuldig gebruikt in diverse oorlogsgebieden in de wereld) zijn ook nu nog een bron van menselijk drama. Een andere realiteit is dat de mensen in dit land over het algemeen erg vriendelijk en hartelijk zijn. Men heeft weinig maar er wordt veel gelachen en er wordt het beste gemaakt met soms weinig middelen. De tijd lijkt soms ook wat langzamer te gaan in het land. Op vele plaatsen is het behoorlijk rustig en de ongereptheid van sommige gebieden lijkt bijna te stammen uit een ver verleden. Toerisme ontwikkeld zich in het land en er zijn kansen om de toekomst van het land te verbeteren op diverse tereinen.
Mijn bezoek
Ik kan nog wel tienduizend woorden typen over dit land maar dat doe ik nu niet. Ik wil het hebben over mijn bezoek aan de projecten van de stichting. Voordat ik op reis vertrok in april 2009 heb ik meermaals contact gehad met Adrie de Koning die vanuit Nederland veel werk verricht (samen met o.a. zijn Laotiaanse vrouw en vele andere mensen in Nederland) voor de stichting. Ik kwam de stichting tegen op het internet en het werk en de aanpak wat men doet sprak me aan. In 2007 had ik Laos ook al eens bezocht en zoals bij velen greep het land me aan en ben ik er meer over gaan lezen en heb ik me er een beetje in verdiept. Na een week of 7 in het grootste buurland van Laos, de Volksrepubliek China, arriveerde ik in het noorden van Laos. Na een maand veel gezien te hebben in het noorden van het land (in diverse provincies) ben ik 5 dagen naar Thailand gegaan om iemand te bezoeken en om daarna weer terug te keren naar het land van Bier Laos (het nationale biermerk en de trots van vele Laotianen). Dit maal kwam ik het land binnen in het zuiden en per bus arriveerde ik in het stadje Pakse. Vanuit hier heb ik de schitterende omgeving van Pakse met de vele watervallen bezocht (ook daar kun je meer informatie over vinden op
www.helplaos.nl). Daarna was het tijd om naar het Khong District te reizen om de projecten van de stichting met eigen ogen te zien. Ik vertrok per bus vanuit Pakse verder richting het zuiden en besloot uit te stappen aan de oever van de Mekong waar ik de boot nam naar het eiland Don Khong (Don staat voor eiland). Don Khong is een van de eilanden die bekend staan als de Vierduizend Eilanden (Si Pan Don, Si=Vier, Pan=Duizend, Don=Eilanden). De bekendste en waarschijnlijk drukst bezochte (en daarom bij toeristen de meest bekende) eilanden in dit gebied zijn Don Det en Don Khon. Ik besloot naar Don Khong te gaan. Met Adrie was afgesproken dat ik mensen van de stichting zou ontmoeten en zo geschiede enige dagen later. Ik huurde een brommer, ging de rivier over met de ferry (soms niet meer dan een paar kano's met daar tussenin wat planken) en tegen mijn (Brabantse) traditie in was ik ruim op tijd op de plaats waar we af hadden gesproken. Omdat mijn Laotiaans niet verder reikt dan een woordje of 30 en het tellen van 1 tot 100 was er ook een tolk/vertaler zodat het communiceren makkelijker werd. Deze en de twee dagen daarna zouden erg interessant en leerzaam worden.
Met de boot, een Songthaew en de brommer door het Laotiaanse land
Op de eerste dag bezochten we een kliniek voor gezondheidszorg in het dorp Ban Nagasang (1.830 inwoners). Deze kliniek is in het jaar 2006 gebouwd binnen een tijdsbestek van slechts 45 dagen. Twee dokters zijn beschikbaar voor de kliniek en ook 2 verpleegsters doen hier hun belangrijke werk. Op het moment dat ik er was waren er enkele patienten en men wist me te vertellen dat de stichting financieel een bijdrage van 10.000US$ (in Laos gebruikt men vaak US$ omdat de lokale valuta in het verleden wat minder stabiel is gebleken) heeft gedaan voor het bouwen van de kliniek en de bijgebouwen. Na het bezoek aan de kliniek bezochten we op dezelfde dag ook enkele scholen. Sommige van deze scholen hadden duidelijk meer hulp nodig en anderen waren er een stuk beter aan toe. De stichting heeft op vele plaatsen al goed werk verricht en ook de dagen erna zag ik meermaals met eigen ogen dat er daadwerkelijk gewerkt werd (door mensen in Laotiaanse bedrijven) aan verbeteringen. Op de diverse plaatsen ontmoetten we ook leraren van de scholen en de leraren en de schoolhoofden wisten vaak duidelijk te vertellen wat er al gedaan was en wat er nog verbeterd kon worden. Het was erg goed om te zien dat er zoveel verbeterd was. Soms stond het oude gebouw nog overeind en dat was vaak niet meer dan een bouwval. Maar wel een bouwval waarin kinderen moesten leren rekenen, schrijven, lezen etc. In mijn ogen zijn onderwijs en gezondheidszorg twee van de belangrijkste factoren voor de ontwikkeling en welvaart van een land. Als dit verbeterd is een toekomst mogelijk waarin meer mogelijk is voor de kinderen en zodoende ook voor Laos! Menselijke waardigheid, gelijkwaardigheid en solidariteit zijn voor mij persoonlijk belangrijke pilaren waarop een samenleving moet rusten en waarbinnen een organisatie ook moet werken. Ik zag dit terug in de projecten en dat doet me goed. Men toont een sterke solidariteit met het lot en de toekomst van de mensen in het district en helpt de zwakkeren in een samenleving waarin helaas velen tot deze groep behoren. Men toont gelijkwaardigheid door samen te werken met de lokale bevolking en deze daarmee te betrekken in het proces tot verbetering van de omstandigheden in de regio. Uiteraard zijn mensen niet gelijk en heeft ieder zijn eigen kwaliteiten en tekortkomingen maar ik denk dat de Westerse en Oosterse wijsheden elkaar kunnen versterken en men behandeld elkaar als gelijken, een idee waarin ik me kan vinden en waarvan ik denk dat het de beste manier voorwaarts is. De menselijke waardigheid komt terug in de verbeteringen en daarmee de verhoging van de levensstandaard zonder Westerse normen en waarden op te dringen.
Ik heb plaatsen bezocht waar nauwelijks toeristen komen, ik heb mensen ontmoet waarmee ik anders moeilijk contact zou kunnen maken en ik heb dingen gezien die goed zijn maar ook dingen gezien die beter en anders kunnen. Echter is er een ding wat erg belangrijk is op korte termijn om zaken draaiende te houden en om nog meer te kunnen betekenen voor de mensen in het district. Dat ding is solidariteit en dat kan tot uiting worden gebracht in een financiele bijdrage maar ook op andere manieren. Echter niet iedereen kan financieel een bijdrage leveren (al is alles welkom en zijn er geen minimumbedragen etc.) en ook in Nederland en Vlaanderen zijn er mensen die de eindjes moeilijk aan elkaar weten te knopen, vooral in deze tijden waarin het economisch minder gaat en waarin de minima de grootste rekening lijken te betalen voor de crisis. Wat ook erg belangrijk is, is publiciteit voor het werk van de stichting en promotie ervan. Mocht u in de gelegenheid zijn om de stichting financieel te steunen dan wordt elke bijdrage enorm op prijs gesteld en we garanderen dat er goed wordt omgesprongen met het geld. Bijdragen zijn welkom op: Rabobankrekening 1428.23.554 t.n.v. Stichting Vrienden van het Khongdistrikt, te Nootdorp. Mocht u overgaan tot een bijdrage dan bij deze een welgemeend en hartelijk bedankt! Ook als u niet kunt doneren maar u zich nuttig wit maken voor de stichting dan natuurlijk hartelijk dank! Lees hieronder verder over andere mogelijkheden buiten Nederland.
Interesse om de projecten in Laos te bezoeken of als vrijwilliger een nuttige bijdrage te leveren in het district? Dat kan! Lees hieronder meer.
WWW.HELPLAOS.NL/ backpackers
Adrie@helplaos.nl of bellen naar 01... . Samen wordt er dan gekeken naar de beste invulling. Kijk eerst even op de website onder “backpackers…
Bedankt voor uw interesse!!!!
Kop jai!
)
(ondertussen wel nog ff een dikke 6 weken naar indonesië, dat verlicht t wachten 
