Hallo!
Met wat vertraging zal ik toch nog even wat vertellen over onze reis!
Zoals ik al had verwacht was er echt heel weinig tijd om zelf op verkenning te gaan. Ik heb dan ook helaas geen een van jullie tips kunnen uitproberen. Maar het was wel heel gaaf!
In Berlijn hadden we zoals gezegd eigenlijk helemaal geen tijd, maar omdat we redelijk op tijd aankwamen hebben we nog even een soort supersnelle bustour door de stad gemaakt langs de belangrijkste plekken. Bij de Brandenburger Tor zijn we zelfs even gestopt (jaja), uit de bus, klik foto en weer door. Tja... ik had verwacht dat we écht niets zouden zien behalve de kerk waarin we zongen, dus eigenlijk kwam dit als een leuke verrassing! We zongen in de Gedächtniskirche, dat nieuwe blauwe deel. Heel gaaf. Helaas was het oude deel compleet ingepakt voor restauratie (geen stijgers en groen gaas, maar echt helemaal ingepakt door een soort tijdelijk gebouw) dus daar konden we niets van zien! Jammer!!
Warschau vond ik erg leuk. We zijn op pad geweest met een gids. Eerst in het Lazieni Krolewski park (ofzo). Ik vond de eekhoorntjes leuk!
Daarna heeft ze ons het monument van de jodenopstand in het oude Ghetto laten zien. Toch wel indrukwekkend met alle verhalen die je erbij hoort/kent. Toen heeft ze ons ook de oude stad laten zien. Daar vond ik het super leuk. Het was drie koningen wat daar echt gevierd wordt en dit jaar voor het eerst ook een nationale feestdag was, dus het was erg gezellig in de stad. Ik werd ook erg blij van alle kerstlichtjes en -bomen! Veel uitbundiger dan hier en I like it.
Die middag hadden we ook nog een uurtje of 2 vrij, maar toen moesten we ook nog eten, dus veel viel er niet te doen. We hebben snel een pizza naar binnen gewerkt en verder sfeer geproefd in de oude stad! Ik zou nog wel eens terug willen naar deze stad!
Het was erg bijzonder om in Brest te zijn. We begonnen lekker met 3 uur wachten bij de grens zonder uit de bus te mogen. Het toilet was inmiddels ook wel zo goed als vol, dus volle blazen, maar de sfeer bleef goed. In de stad zie je niet persé heel bijzondere dingen, maar je voelt dat de sfeer anders is: de stad is brandschoon, het is vrij rustig, mensen zijn rustig, timide bijna. De stad zelf vond ik niet bijzonder mooi. Veel lelijke vierkante, hoekige gebouwen, echt dat communistische. Veel brede straten, echt zo'n stratenraster, niet echt een gezellig cenrum ofzo, met een mooi plein oid. Een winkelstraat die nog wel redelijk gezellig aandeed met mooie lantaarns enzo, maar het was hartstikke rustig, dus daar wordt het niet gezelliger op. Wel een paar gave orthodoxe kerken gezien met van die uien d'r op en in felle kleuren. Het is vooral het gevoel wat je krijgt en de verhalen die je hoort die het bijzonder maken om daar te zijn. Zoals ik zei, je ziet niet persé dat het leven daar anders is, maar je voelt het. Als je verhalen hoort over dat bijna iedereen werkt heeft maar wel slechts 100 euro per maand verdient, over schijndorpjes die langs de meest toeristische weg gebouwd zijn om de schijn op te houden, dan bekruipt je toch een wat benauwd gevoel. Je ziet het niet, je begrijp het niet. Je bent daar wel, maar eigenlijk heb je geen idee. Dat gevoel kreeg ik. We hebben ook een 'uitstapje' gemaakt naar het woud van Bialowieza. Ik dacht, leuk, lekker wandelen, beetje natuur zien... Wat bleek later: wij waren daar op uitnodiging van de gemeente. Zij bepaalden wat wij wel en niet mochten zien. Alles was eigenlijk bepaald, begreep ik dus later. Wij hadden onze eigen bus, maar we mochten niet zomaar even lekker ergens naartoe rijden. Wat dus wel mocht, was dat bos, maar daar gingen we niet gewoon het bos in... er was een soort sprookjes bos, beetje eftelingachtig, waar een soort sinterklaas (koning vorst) en zijn kleindochter woonden... daar moesten wij allerlei belachelijke dingen doen zoals een liedje zingen een rond een boom dansen... heel bizar. Op het moment zelf vervloekte ik de organistatie van ons koor, wat doe ik hier in godsnaam, laat mij lekker door dit bos wandelen of de stad ontdekken, maar later heb ik dus begrepen dat dit allemaal bepaald was... Dat geeft je dus ook een heel maf gevoel. Nog steeds als ik mensen erover vertel zeg ik, ik ben er geweest maar eigenlijk heb ik geen idee. Het gevoel wat je krijgt en de verhalen die je hoort zijn soms te gek voor woorden, je gelooft ze bijna niet.... Ik zag gister 2 afleveringen van 3 op reis met Patrick Lodiers die ook in Wit-Rusland is. Erg interessant. Hoe hij 't beschrijft komt aardig overeen met de sfeer die wij voelden in Brest!
Ondanks dat ik niets met jullie tips heb kunnen doen, toch erg bedankt. Ik hoop dat anderen er wat aan zullen hebben en ik denk dat ik zelf ook ooit nog wel eens terug ga naar Warschau, dus dan komen ze zeker van pas!
)